Forced Marriage - COMPLETE

Chapter 30

"Now, naiisip ko... kung totoo bang she's sick or not." halos pabulong na sabi niya.

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko siya masagot because we have the same thoughts. Hindi ko rin alam kung bakit naging ganon lang kadali para sa aming dalawa na maisip 'yon.

"I was happy to know that she's pregnant kahit confused din ako kung paano nangyari 'yon kasi nag-ingat naman ako. I was happy because gustong-gusto kong matawag na 'daddy'. Gusto ko nang maging daddy." he added.

Daddy ka na, noon pa. Pero hindi mo 'yon alam kasi mas pinili mo siya.

Tahimik kaming kumain na dalawa kahit pansin ko na wala siyang gana kumain pero pinilit niyang ubusin.

Matapos kumain ay sinabi kong ako nalang ang mag-aayos ng pinagkainan. Siya naman ay nakita kong pumasok sa kwarto ko at hinayaan ko nalang.

Pagkatapos kong maghugas ng pinggan ay dumeretso ako sa living area at pabagsak na nahiga sa couch.

Ilang minuto akong nakatulala sa kisame at iniisip ang mga sinabi niya.

Sigurado ako na magiging masaya siya kapag nalaman niya na siya ang ama ni Sophia. Pero naisip ko rin na baka magalit siya dahil inilihim ko 'yon sakaniya.

Pero may dahilan naman ako! inis na bulong ko sa sarili ko.

Nagulat ako nang makarinig ng sunod sunod na busina sa labas.

Nagmamadali akong tumayo at tiningnan kung sino 'yon pero hindi pamilyar sakin ang sasakyan kaya hinintay kong lumabas ang may-ari ng sasakyan na 'yon.

Nagulat ako dahil si Grace 'yon.

Alam ko na kung bakit siya nandito kaya binuksan ko ang gate pero hindi ko siya pinapasok.

"So, ikaw pala ang pinupuntahan ng asawa ko kapag wala siya sa bahay." sabi niya.

Nakaramdam ako ng kirot nang marinig ang salitang 'asawa'.

Lumapit siya sakin at nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong sampalin.

"Para 'yan sa panlalandi mo sa asawa ko!" galit na sabi niya.

Siya naman ang nagulat nang sampalin ko rin siya.

"At para 'yan sa panloloko mo." galit man ay kalmado ko pa ring sabi.

"What are you talking about?" maarte at inis niyang tanong.

"Alam na alam mo, Grace. Alam na alam mo kung anong sinasabi ko." mariing sabi ko saka tumingin sa tummy niya. "What a fake.." sabi ko ulit at pinag-krus ang mga braso ko sa may dibdib ko.

Nanlalaki mata siyang tumingin sakin, gulat, hindi makapaniwala.

"W-What.."

"Alam ni Ricci ang kasinungalin mo. Maghapon siyang nandito sa labas ng bahay ko kahapon. Umiiyak. Dahil sa kasinungalin mo." mapait na sabi ko. "Bakit nga ba? Bakit mo gina—"

"Enough."

Tumalikod ako at nakita ko si Ricci na nakatingin kay Grace.

"Sweetheart.." rinig kong sabi ni Grace.

Nag-iwas ako ng tingin kay Ricci dahil nakita ko kung paano niya tingnan si Grace.

Naglakad si Ricci at nilampasan ako saka niya niyakap si Grace.

Masakit? Oo. Sobrang sakit. Pero hindi ko maialis sakanila ang tingin ko.

Nakita ko kung paano marahang hinalikan ni Ricci ang noo ni Grace—ng asawa niya.