"ဟင္!..ေၾသာ္...ေအးေအး..."

"အဲ့တာဆို ငါတို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္.."

"ေအးေအး..."

ဒီေကာင္ ရူးသြားတာလား...
ကြၽန္ေတာ့္ကို အခုေတာင္းပန္သြားတာလား...
ထြန္းလင္းေဇာ္လို တဇြတ္ထိုးသမားကေလ...

"ေဝလင္း...ထြန္းလင္းေဇာ္ ရူးေနတာလား...
ဒါမွမဟုတ္..ငါပဲ နားၾကားလြဲတာလား..."

"မင္းၾကားတာ အမွန္ပဲ..."

"ဟင္...အဲ့တာဆို သူရူးသြားတာလား..."

"သူ႔မွာလည္း သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူရွိလို႔ေနမွာပါကြာ..."

"သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ?...ဟုတ္လား...
မင္းတစ္ခုခုကို သိထားတယ္မဟုတ္လား..."

"မ..မသိပါဘူးကြာ..."

"ေျပာ...ေဝလင္း မင္းငါ့ကို မင္းသိထားတာေတြ အခုေျပာျပ..."

"ငါမသိပါဘူးဆိုကြာ..."

"ေဝလင္း!...မင္းမေျပာဘူးလား..." လို႔ ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူရဖုန္းျမင့္ေၾကာင့္..အနီးနားမွာရွိေနတဲ့အုတ္ခံုေပၚမွာထိုင္လိုက္ၿပီး...

"မင္းလူႀကီးက အခ်ိန္ရေသးတယ္မလား..."

"ရတယ္...မင္းေျပာျပေတာ့..."

"အင္း...ဟို..ဟို...ဦးေနမင္းဧကရာဇ္ကိုေတာ့ ျပန္မေျပာနဲ႔ေနာ္..."

"ဦးနဲ႔က ဘာဆုိင္လို႔လဲ?...
ဟင္း.....ရတယ္ကြာ...မေျပာဘူး မေျပာဘူး..."

"အင္း...ဒီလိုကြာ...
မင္းကို ထြန္းလင္းေဇာ္မေကာင္းႀကံတဲ့ေန႔ကို မင္းသိတယ္မလား..."

"အင္း..သိတယ္..."

"ေအး...အဲ့ေန႔က ထြန္းလင္းေဇာ္အိမ္ျပန္ေတာ့..
ေခ်ာင္းရိုက္တာခံလိုက္ရတယ္..."

"ဟမ္...ေခ်ာင္းရိုက္တယ္..."

"ဟုတ္တယ္...သူအိမ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္က လင္းေသးတယ္...
ဒါေပမဲ့..သူေခ်ာင္းရိုက္ခံလိုက္ရတယ္...
ေခ်ာင္းရိုက္လိုက္တဲ့သူကေလ..
မင္းဘယ္သူလို႔ထင္လဲ?.."

"ငါက ဘယ္သိမွာလဲ?..ဘယ္သူလဲ?..."

"ဦး..ဦးေနမင္းဧကရာဇ္ ပဲ..."

"ဟမ္!!..."

"ဟုတ္တယ္...
ထြန္းလင္းေဇာ္ရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေရွ႕ကို သူ႔ရဲ႕ဆိုင္ကယ္နဲ႔ပိတ္ရပ္ၿပီး...ပါလာတဲ့ ေဘ့စ္ေဘာတုတ္နဲ႔ေဆာ္သြားတယ္တဲ့...
လက္က်ိဳးသြားတယ္လို႔ေျပာတယ္...
၁လေလာက္ ပတ္တီးစီးလိုက္ရတယ္တဲ့..."

ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)Where stories live. Discover now