Dişlerimi sıkıp sancının geçmesini bekledim. Bir kaç dakika sonra geçtiğinde derin bir nefes aldım.
"İyiyim..",
Ece, "Doktora gidelim kalk hadi.",
"Hayır, geçti iyiyim ben.",
Başak, "İnci inat etme, gel bir kontrol etsinler.",
"İyiyim ya geçti. Önemli bir şey yok.",
Dediğimde bana endişeyle bakmayı sürdürüyorlardı. Gülümseyerek baktım, iyi olduğuma inanmaları için.
Gizem, "İnci, sen bence Aras'a güven. Belli ki seni üzmek istemiyor.",
Başak, "Bu konuda da haksız sayılmaz. Baksana şu haline.",
Ece, "Bunu diyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama Aras doğru olanı yapmış. Sen hamilesin, stresten, üzüntüden uzak durmalısın. Ona güven eminim sorun her ne ise çözecektir.",
Dedikleri şeyler o kadar güzeldi ki. Ön yargılı davranmamalarına sevinmiştim. İçimdeki sıkıntının biraz olsun hafiflediğini hissetmiştim. Omuzlarımdaki yük kalkmıştı sanki.
Dün çok mu fazla tepki vermiştim? Kendi yatağında yatırmamıştım, acaba haksızlık mı yapıyordum? Doğru olan bu muydu?
Başak, "Gel seni eve bırakalım da biraz yatıp dinlen.",
Gizem, "Ben arabayı getireyim.",
Ece, "Benim dersim var, bir şey olursa haber vermeyi unutmayın.",
Başak, "Tamam sen merak etme.",
Bu sefer gerçekçi bir gülümsemeyle bakıyordum. İyi ki hayatımda böyle güzel insanlar vardı. Karnımı okşadım, bebeğim, çok güzel teyzelere sahip olacaksın. Sen çok şanslı bir çocuksun. İçimden dediklerime tekrar içimden gülmüştüm.
Yavrumun benim sahip olamadığım aileye sahip olacağı için çok mutlu hissediyordum kendimi.
• • •
Vücuduma dolanan kollarla uykumdan uyandım ama gözlerimi açmamıştım. Aras'ın erkeksi kokusu burnumu doldurduğunda karnımın üzerindeki elinin üzerine elimi koydum.
Aras dudaklarını omuzuma bastırıp burnunu boynumun girintisine soktu. Derin bir nefes aldığında konuştum,
"Özür dilerim.",
"Asıl ben özür dilerim.",
Kulağıma fısıldadığında gözlerimi açtım, sırtımda hissettiğim sert göğüsüne biraz daha sokuldum. Kollarının arasında kaybolmuştum sanki.
"Çok az kaldı.. Yemin ederim her şeyi anlatacağım...",
"Ben sana güveniyorum. Tek isteğim sana bir şey olmaması...",
"Söz veriyorum bana bir şey olmayacak.",
Dediğinde gülümsedim.
"Seni özledim.",
"Ben de. Hiç uyuyamadım.",
"Ben de.",
Dediğinde burnunu boyunuma sürtmüştü. Kokumu içine çekince gülümsedim.
Birden çalınan kapıyla gözlerimi tekrar açtım,
Aras, "Sikeyim böyle işin içine! İki dakika yalnız bırakmıyorlar.",
Diye hayıflanarak yataktan kalktığında kıkırdadım. Aras sertçe kapıyı açıp konuştu,
BÖLÜM • 36
En başından başla
