What I saw is not what I expected. Iniisip ko na open space lang ito gaya ng ibang mga warehouse. But it's not. Para siyang isang maze. With walls reaching the top of the building.

"Seperate?" tanong ni Uno. I nodded. Pumunta siya sa daan sa kanan at ako naman sa kaliwa.

When I entered it, the wall suddenly fell down behind me, blocking the way where I came from. Wala na akong ibang nagawa kung hindi ang dumeretso.

Hindi lang din pala siya ordinaryong maze. Mukhang may iba pang floors dito. I turned left, then right, then left again. But I just arrived at a dead end. Naglibot pa ako nang naglibot hanggang sa may maramdaman na kumilos sa likuran ko.

I nearly dodged a knife thrown at my direction. When I looked where it came from, I saw a smirking Roger holding knives in his hands.

"Let's see how good you are at dodgeball," he said as he threw the knives one by one.

I dodged all of it. Sumugod ako sa kaniya. Naghanda naman siya para labanan ako.

When I was near him, I spinned around and kicked his back. Tumalsik siya papunta sa kabilang dulo ng daan. He got up carresing his back with one of his hands. May kinuha siya sa bulsa niya. Another set of knives.

This time, he threw all of them at once. I dodged three of the knives and blocked the other two. Biglang may isa pang patalim ang lumipad papunta sa 'kin. Mabilis iyon pero napigilan ko iyon gamit ang kamay ko. Nakita kong medyo nagulat si Roger sa nakita.

"Nagkamali ka ng piniling kalabanin!" I exclaimed then dashed to him. Sa pagkabigla niya, hindi siya nakagalaw at nasipa ko siya sa mukha. He was about to fall down when I grabbed one of his arms and threw him to the opposite direction.

Pagbagsak pa lang niya ay sumugod na ulit ako. Hindi pa siya nakakatayo nang tumalon ako at pabagsak na sinipa ang dibdib niya. Napabuga siya ng dugo habang hawak ang paa ko na nakapatong sa dibdib niya.

"Nagpipigil lang ako no'ng mga nakaraan. Now I'll show you why I was called the Ghost Alpha," may diin na saad ko. Nakita ko ang takot sa mga mata niya at naramdaman ko din ang malakas na pagkabog ng dibdib niya.

I smirked even if he can't see it. "Natatakot ka ba?" tanong ko. "Don't worry. 'Pag nawala ka sa mundong 'to, hindi mo na mararamdaman 'yan mula sa 'kin."

I felt his body moved so I jumped away from him. Sisipain niya dapat ako pero nakaiwas ako. He's gritting his teeth when he charged towards me.

I dashed to him, passing through him and kicking him backwards. Muli siyang bumagsak sa sahig.

"H-How?! Mas malakas kami sa inyo!" sigaw niya pa habang pinipilit na tumayo.

I slowly walked towards him. "It's not about the age gap or the experience. It's about the talent and performance."

"Trash that!" he exclaimed.

"Admit it. You're defeated."

Natawa siya. Malakas na malakas. As if he lost his mind. "You think matatali mo ako?! Masiyado ka pang bata para do'n!"

"I just don't think that way. I judged it by what I'm seeing now. You're kneeling in front of me. What a lethal damage to your pride."

Bigla siyang tumalon papunta sa 'kin. He punched but I dodged it easily. Hinawakan ko ang balikat niya at sinuntok siya sa mukha dahilan para gumulong siya sa sahig.

"See? Hindi mo na ako masabayan. What a disappointment for the Pentagon to know this," I mocked. "One of them have been defeated easily. How shameful."

Tinalikuran ko na siya at nagsimula nang tumakbo paalis. I sensed an object flying towards me so I ducked. Naiwasan ko ang isang kutsilyo na nagmula kay Roger.

Codename: Alpha ZeroWhere stories live. Discover now