Yağmur ve soğuktan kızarmış ellerime baktım. Evlendiğimin kanıtı olan bir yüzüğüm bile yoktu. Sadece resmi olarak soyadım değişmişti o kadar. Ha birde artık Aras'ın ailesiyle kalıyordum.
Sanırım bu durumun ezikliğini ben de hissetmeye başlamıştım. Kaçar gibi evlenmiştim. Annemin zamanında yaptığını şu an ben yapmış olmam bizim ailede bir döngü olmuştu sanırım.
Aras'ın da bu konuyu unuttuğunu farkındaydım. Ya da umursamıyordu. Sıkıntılı bir nefes verdim. Aras'a söylesem yüzük meraklısı ya da düğün meraklısı kadınlardan olduğumu düşünebilirdi. Sırf bu yüzünden bir şey söylemiyordum. O da bu konuyu sorgulamıyordu.
"Evet, sonra yapacağız.",
Kestirip attım. Bunun cevabını ben bile bilmiyorken Ege hocaya bir şey söylemeyi doğru bulmuyordum. Gerçi sonra yapacağımızda doğru değildi. Her şey en üstteki rafa kaldırılmıştı. Bir gün indirilip çözülmeye bekleyen sorunlardan biriydi işte.
Telefonumun bildirim sesi arabada yankılandığında elimi ceketimin cebine atıp telefonumu aldım.
Aras,
"Güzelim beni bekleme bugün geç geleceğim.",
Mesajını okuduğumda dişlerimi sıktım. Bana vakit ayırmadığı için ona kızgın olmam adil bir davranış olur muydu?
"Şaşırmadım."
Yazıp yolladığımda telefonumu kapatıp cebime attım.
"Hocam ben burada inebilirim. Hazır taksi durağıda var.",
Ege hoca bir şey söylemeyip sağ çekmişti.
"Teşekkür ederim. İyi akşamlar.",
"İyi akşamlar.",
Dediğinde kemerimi çözüp arabadan indim. Ege hoca kapattığım kapıyla birlikte harekete geçip yoluna devam etmişti.
Hemen çaprazımdaki taksinin kapısını açıp bindim.
"Buyrun. Nereye gidecektiniz?",
"Cevheri Holding.",
Dediğimde Adam konuma yazıp arabaya çalıştırdı. Eve gitmekten vazgeçmiştim. Eğer kocam geç kalacaksa ben de onu odasında beklemeye hazırdım. Ha evde ha holdingde beklemişim benim için bir farkı yoktu.
• • •
Taksinin parasını ödeyip indiğimde hemen önümde yer alan gökdelene baktım. Aras'ın şirketine ilk defa geliyor oluşum yüzünden etrafa sürekli meraklı bakışlar atmam normaldi.
Duran yağmur tekrar yağmaya başladığında gökdelenden içeriye girdim. Resepsiyondaki sarı saçlı kadın bana bakıp gülümsediğinde ben de ona gülümsedim.
"Hoş geldiniz.",
"Hoş buldum. Aras Rüzgar Cevheri için gelmiştim.",
Dediğimde kadın beni baştan aşağıya süzdü. Yağmurdan karışmış saçlarım, yarı nemli ceketim ve dağınık üzerimle sanırım beni küçük görmüştü.
"Ne için gelmiştiniz?",
"Kendisi kocam oluyor.",
Dediğimde kaşlarını çattı. Az önce küçük gördüğü kadının patronun karısı olması gerçeğini kabul edemiyordu belli ki.
Sarışın kadın telefonu alıp bir kaç numaraya bastıktan sonra konuştu.
"Resepsiyon 1'e güvenliği yollar mısınız.",
Dediğinde kaşlarımı çattım. Bu kadın niye güvenliği çağırıyordu ki?
"Hanımefendi lütfen sorun çıkarmadan çıkar mısınız?",
BÖLÜM • 29
Start from the beginning
