When The Bad Girl Meet's The Nerd | COMPLETED

Chapter 21 : Just You And Me

"You know what? *Hink!* It's sounds weird but, I think... I like you" she said that makes my system stopped--- wait. W-What? Napa tingin ako sa kanya. "I think... I have a crush on you" I lost my attention on the road. I turned my gaze to the road when I noticed a small kitten I could crash into. I was suddenly felt tense and turned the steering wheel to the left which I should not have done. There was a tree on the side that caused my car to crash. The Good thing is, hindi malakas ang impak nang pagkakabangga kaya hindi kami masyado sugatan, nauntog nga lang.

"Shit!" I whispered to myself. I got out of the car and checked the front of my car. My eye caught Baby Girl getting out of the car. His forehead also turned red. Napa sabunot ko ang sarili kong buhok dahil sa nararamdaman kong galit.

"Aisshhh! Hindi ka ba marunong magdrive? Malapit na tayong mamatay!"

"I know! Yes I know, pero wag mo naman i-sumbat sa akin Baby Girl!" Sigaw ko rin sa kanya. Napa sabunot muli ako sa aking buhok. I need to stay calm... "Look at what you did! You are too much to pay attention to! My car is gone!" Mahalaga itong kotse na ito sa akin. Regalo ito sa akin ng aking magulang.

"Ano ba ang mas mahalaga sa iyo? Yung buhay mo o ang kotse mo?!"

"Of course both---!" Suddenly, I was cut off by my mind. I realize that she's asking what is the MOST important to me.

Ano nga ba?

Well, she has a point. She's pointing out na walang halaga ang kotse, ang mas mahalaga ang buhay namin. Nanatili kaming dalawa na tahimik. Tumawag na rin ako ng sasakyan na sasagip sa amin.

And finally, dumating na rin ang tinawagan ko and he immediately drive it somewhere in there workshop.

"Gusto ko nang umuwi!!!" she shouted on the air. Kanina pa kami naghihintay ng taxi pero dahil hating gabi na, wala nang dumadaan rito.

"Come on. Let's walk instead" I decided and I walk on my way. Napansin ko natahimik siya at walang sumusunod sa akin. Nakaramdam ako ng inis at nilingon ko siya. "I said let's walk---" natigilan ako sa na-abutan ko. Naka upo siya hawak hawak ang isa niyang sapatos. Halos mamula na ang kanyang paa sa sakit. I sighed first before approaching her. Lumuhod ako sa harapan niya. "You should be careful always" sabi ko habang tinatanggal ang kanyang sapatos. I admit it or not, even though this woman is stupid, she is cute. Now I know if she's drunk, she's acting like a kid. Kinuha ko rin ang isa niyang sapatos na hawak hawak niya. Tumalikod ako sa kanya. "Ride at my back so you'll get home" sabi ko at sumunod naman siya. She rode behind my back before I stood up and walked away with her.

Sa unang buhat ko, ang bigat niya, habang tumatagal mas lalo siyang bumibigat. Agad kong inayos ang pagkakabuhat ko sa kanya. "Y-You are heavy!"

"Gunggong talaga ito! May nalalaman ka pang 'ride at my back' tapos magrereklamo ka diyan? A-Aba, *hink!* Magtiis ka!"

"S-Stop! S-Stop!" Sabi ko dahil malapit ang kanyang bunganga sa teka ko at masakit sa tenga! Ibinaba ko muna siya malapit sa poste. Nang naisandal ko siya, bigla na lang siya mahuhulog, agad ko siyang inalalayan and I secure her hands, pinulupot ito sa poste.

"Let's take a break" hinihingal kong sabi.

"H-Ha? Break up, eh hindi naman naging tayo ah?"

The fvck?!

(>>_______<<)

The atmosphere became quiet and none of us broke it until she broke it.