MEDUSA "Son Halka"

KAÇIŞ

Uzun zaman sonra yazmaya fırsat bulabildiği yeni bölümle karşınızdayım. Geç kaldığım her gün adına özür diliyor. Ve yazamamamın türlü sebepleri olduğunu belirtmek istiyorum. İnanın bu süre içerisinde size yazmak istediğim en önemli şey şu oldu. Sağlık ve aile çok önemli olgular. Hem sağlığına hem de ailenizle geçirdiğiniz her anıya çok dikkat ettin. İkisinin pişmanlığı da pek bir işe yaramıyor maalesef bu sebepten sağlıklı ve sıhhat dolu günler diliyorum. İyi okumalar sevgili okurlar. Sağlıklı ve mutlu kalın.

"Kaç halka daha gerekiyordu acımı dindirmek için...
Daha kaç kez ihanet edecekti Perseus aşkımıza."

Böyle düşünüyordu Medusa kafası karışıktı. 14. halkaya yardıma gidecekti, unutmuştu.
Laila'yı uzaktan izliyordu. Yine aynı çığlıkları duyuyordu Medusa. Ağlamaktan başka bir şey yapamıyordu. Kalbi hançerlerce parçalanmıştı. Ruhunun onu kurtarmaya gücü yoktu. Sadece bekleyecekti.

Laila harap bir halde çıktı mahzenden...

Medusa'yı görünce "ağlama bana yardım et" dedi.

Medusa ve Laila bir uçurumun kenarına kadar geldiler. Sonra Laila bıraktı Medusa'nın varla yok arasında ki ellerini...

Uçurumun ucuna kadar yürüdü son gücüyle Laila;

"Medusa ben şimdi döngüyü çatlatacağım... Son halka ise kıracak" dedi.

Medusa yapamazsın dedi. Kaderimize razı gelmeliyiz Laila...

İki kolunu sonsuzluğa açan Laila sadece gülümsedi.

Ve kendini boşluktan aşağı bırakıverdi. Medusa; halka da oluşan çatlağın neler yaratabileceğini neler doğurabileceğini tahmin bile edemiyordu?

Laila hata mı yapmıştı bilmiyordu ama son halkanın adı açıklanmıştı.

Lisa...

***

Dar geçitten koca cüssesiyle zar zor geçmeye çalışıyordu. Işığa doğru gözden kaybolan Lisa'nın ardı sıra hızlıca dışarı çıkan Domeniko, çıkarken kafasını geçidin tavanına çarpmış ve bunu Lisa'nın görmediğini anlayınca ise rahatlamıştı. Ayağa kalkarak üzerinde biriken tozları temizledi. Sırt çantasını eliyle yoklayarak Lisa'ya döndü.

"Buraya nasıl gelmiştin?"

"Taksiyle.. Taksiyle mi gideceğiz?"

Aldığı cevaba karşılık gözlerini devirdi Domeniko.

"Seni daha zeki sanıyordum ben. Sence bu durumda taksi mi bekleyeceğiz?"

"Beni suçlama sen nasıl geldin diye sorunca bende o yolu mu deneyeceğiz diye düşündüm ne var bunda"

"Benim aracım takip edilebilir. Senin ki eğer olsaydın onu tespit edene kadar biz yeterince uzaklaşmış olurduk."

"Peki ne yapacağız?"

Kadının ne yapacağını bilmez tavırlarına daldı Domeniko. Kızaran yankalarında ki tanıdık sempatiyi yakalayınca kendini onu asırlardır tanıyor olduğuna ikna etmek zorunda kalmıştı ve bu durumu artık yadırgamıyordu. Tanrıya inanmayan herifin teki olan Domen neyin içine düşmüştü. Tanrılar, tanrıçalar bunlar da neyin nesiydi? Aniden Hayaletin sesini kafasında yankılanırken buldu.

" Merhaba Perseus, seni uzun zaman sonra görmek beni çok mutlu etti. Lütfen Lisa'yı koru bunu bana hep borçluydun."

Lisa'ya baktı ruhu asla kendine ait olmayan o kadına ve gözlerine. Domeniko da ondan farksız olmadığını biliyordu. Defalarca kez rüyasında gördüğü ve uyanınca sadece parça parça hatırladığı olay örgülerini kafasından tek tek geçirdi. Bu durum aslında ona haber edilmişti ama o inanmayacak kadar gerçekçiydi.