trouvaille ⚘ kim taehyung✓

16

"hey, Ya Eun! Niye yavaşladın?" deyip bana dönen Taehyungla gülümsedim.

Ona seni izlemek için yavaşladım diyemedim. "ev sahibi olduğum için centilmenlik yaptım." diye yalan uydurdum. Yanıma geldi, o da gülümsüyordu.

"teşekkür ederim. Nasılım, senin kadar iyi miyim?" deyip göz kırptığında gülümsememi genişlettim.

"benim kadar olmasa da on sene önce binmeyi bırakmış bir insana göre gayet iyisin."

Vücuduma değen birkaç yağmur damlasıyla başımı göğe kaldırdım. Yağmur yağacaktı, kara bulutlar üzerimize çökmüştü, çocuklardan da bayağı uzaktaydık, ıslanmamak için Eungenia'yı geldiğimiz yönde hızlıca sürmeye başladım. Varana kadar yağmur yağmaya başlamıştı, hem taehyung hem de ben ıslanmıştık bile! Çocuklar bizi verandada bekliyorlardı fakat Min Ho ıslanmıştı. Taehyung kaşları çatık bir şekilde oğlunun yanına ilerlerken ben de Hye Min'in yanına ilerledim.

"ben hasta olursun dedim ama beni dinlemedi Taehyung amca." diyen Hye Min'e döndü Taehyung. Bir an için gülümsedi.

"bayağıdır yağmur yağmıyordu baba, canım ıslanmak istedi, ne yapayım?"

"hasta olmadan hızlıca gidelim o zaman." deyip Taehyung'un Min Ho'yu azarlamasını engelledim.

Hye Min'in elini tutup hızlıca koşmaya başlamıştım, Taehyung da Min Ho'yu omuzlarına almış bir şekilde arkamdan geliyordu.

İçeriye geçtiğimizde dördümüz de ıslanmıştı, bizi böyle gören annem bir kahkaha patlatmış çocuklara benzediğimizi söyleyip içeriye almıştı. Odamıza girip Hye Min'in üstünü çıkardım saçlarını da kuruttuktan sonra hemen kendi üstümü değiştirmiştim. Taehyung'un odasından da kurutma makinesinin sesi geliyordu. Annem yanıma gelip beni mutfağa çekiştirdiğinde neler olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"bir şey soracağım, Ya Eun ama dürüst olacaksın." kısık sesle söylüyordu, şüphelenmiştim.

"evet, anne?"

"Taehyung ile arkadaş olduğunuza emin misin kızım çünkü ona bakışlarını gördüm ve hiç arkadaşına bakarmış gibi bakmıyorsun." afalladım. Gerçekten Taehyung'a öyle mi bakıyordum? Ve bu annemin gözüne bile takılmıştı!

"s-sadece onun babalığına özeniyorum anne. Taehyung'un Min Ho'ya nasıl davrandığını, ilgilendiğini gördükçe Wook'un Hye Minle çok da ilgilenmediğini anlıyorum." deyip gözlerimi kaçırdım. Şimdi annem kesinlikle beni azarlayacaktı ki nitekim de öyle oldu.

"sözlerimizi dinleseydin şuan bu durumda olmazdın, Ya Eun biliyorsun değil mi kızım? Neyse, seni bunun için daha fazla azarlamayacağım sonuçta artık hayatında değil ve zararın neresinden dönersen kardır."

"anne," dedim ve annemin elini tuttum. "sana bir şey diyeceğim ama sakın kızma, lütfen."

Elini kalbine götürdü. "söyle."

"geçenlerde Taehyung ve Min Ho ile beraber lunaparka gittik, Wook da oradaymış. Taehyungla beni görünce kıskanmış bağırdı çağırdı, seni seviyorum geri dön lütfen falan dedi."

Annem kaşlarını çattı. "ona ne oluyormuş? O seni aldatırken sevmiyormuş da Taehyungla beraber görünce mi seviyormuş?" hahladı. "gerçekten onu ilk gördüğümde de sevmemiştim, hala da sevmiyorum. Lanet olası adam bir düşmedi peşinden. Sen ne dedin peki?"

"ondan hala nefret ettiğimi ve buna hakkı olmadığını söyledim-""

"onu istemediğini söylemedin mi?"

Derin bir nefes aldım.

"daha ne kadar diyeceğim anne? Ne tür bir yolla diyeceğim? Geçenlerde eve geldi önemli bir şeyler söylemek için, sonra tepemi arttırdı tartışmaya başladık, beni zorla öptü. Ağladım ve buna Hye Min de şahit oldu, geçenlerde babamla barışmanı istemiyorum anne, o seni çok üzüyor dedi. Bu yüzden Wook'u parçalamak istedim."