Aşkı Sende Buldum (YAKINDA DEVAM EDECEK)

73.BÖLÜM

Paketleri kucağıma bırakıp yüzündeki gülümseme ile yanağımı okşadığında gözlerimi pakete çevirip aldığım derin nefes ile, 'Allah'ım güç ver bana..!!' içimden geçirdiğim yakarış ile Ahmet Erenin sıcak nefesini boynumda hissetmiştim.

"Hasta mısın?"

Kafamı olumsuz anlamda salladığımda boynuma öpücük kondurup elimin altında olan paketi açıp yememi işaret etmişti.

"Şuan canım istemiyor."

"Olmaz öyle kahvaltı ile duruyorsun."

"Sür hadi bir an önce bana anlattığın dağ evine gitmek istiyorum."

"Çok az kaldı." 

Ufak bir ısırık aldığımda kafasını olumlu anlamda sallayıp arabayı hareket ettirmişti. Bir kaç lokmayı zorla yiyip paketi arka tarafa bıraktığımda,

"Anlat bakalım Ecem Naz hanım ..!!

"Ne anlatayım.?"

"Neler yaptın bensiz ?"

"Ooo.. Sensiz neler neler yaptım..!" dediğimde gözlerini yoldan ayırıp gözlerini kısarak gözlerime baktığında gülümseyip kafasını yola çevirmesini sağlamıştım.

"Sadece dün doğru dürüst görüşmedik."

"Evet doğru dürüst görüşmedik..!! Dün görüşemediğimiz sürede her ne olduysa soluğu yanımda aldın..

"Hani bu konuyu iki gün boyunca konuşmayacaktık." dediğimde derin nefes alıp kafasını sallayıp gaza bir tık daha yüklenip karanlık yolda ilerlemeye devam etmişti.  Yarım saatlik yolculuktan sonra yavaş yavaş yolun kenarında oluşan karlar gözüme çarpmaya başlamıştı. Arabanın içi de dışarının soğu ile yavaştan soğumaya başlamıştı. Ahmet Eren çalışan kaloriferin ısısını bir tık daha yükselttiğinde gülümseyip elimin içinde olan elini sıkmıştım. 

"Yoruldun mu?"

"Senin yanında mı?"

"Ciddi bir şey soruyorum sabahın erken saatinden beri direksiyon sallıyorsun. Sağa çekte yer değiştirelim."

"Ben halimden memnunum beş kilometrelik yolumuz kaldı."

"Geldik mi?"

"Geldik güzelim..!!" deyip gülümsediğinde kafamı ön cama çevirip etrafa daha dikkatli bakmaya başladım. Az önce yolun kenarında gördüğüm tek tük kar birikintileri şimdi yolun tamamını kaplamıştı. Etraf karın beyazlığı ile aydınlanırken hayran hayran cama yansıyan Ahmet Erenin görüntüsünü izlemeye başladığımda arabanın hızı yavaştan yavaşlamaya başlamıştı.

Camdaki yansımadan gözlerimi çekip nereye geldiğimizi anlamak için etrafa baktığımda gördüğüm karaltıyla.,

"Ahmet Eren yavaşla amcanın biri yolda kalmış..!"

"Bizi bekliyor güzelim anahtarı vermek için dağ evinin bekçisi."

"Adamı bu soğukta neden bekletiyorsunuz evinden gidip alırdık..!!" 

Kızgın sesim ile gülümseyip arabayı amcanın önünde durdurmuştu. Arka koltuğa gelişi güzel bıraktığım paketi hızla elime alırken bir yanda da açtığım camdan amcaya sesleniyordum.

"Amca bin hemen arabaya daha fazla üşüme dışarıda." dediğimde Ahmet Eren kafasını benden tarafa uzatıp

"Bin dayı yoksa dayak yiyeceğiz seni beklettik diye."

"Yok oğlum yeni çıktım evden. Hanım bir şeyler hazırladı size yemeniz için arka koltuğa bırakıyorum. Ev temiz sobanızı da yaktırdım bizim oğlana."