GİDECEK OLURSAM ~tut beni~ Aşekâ /TAMAMLANDI√

|~SIRLARIN KALKANLARI~| 'beni neden...'

Merhabalar....🖐️

.

Uzun bir aradan sonra yeni bölüm sizlerle..❣️

🌹Keyifli okumalar canlarım ❤️

Bölüm müziği/ Toygar Işıklı: Emanetin bende saklı fon müziği

Not; Bu kitap bu fon müziği ile yazıldığı için mobile indirip kitap bitene kadar o fon müziği ile okuyabilirsiniz. Bölümlere uygun bazı müzikler de koyacağım tabiki... Onları da indirebilirsiniz...
.
.
🌹

|~SIRLARIN KALKANLARI~|7. BÖLÜM

' beni neden...'

Sevgiden güçlüydü güvenme duygusu ki; insanoğlu sevgiden önce güvenmeliydi, daha sonra sevmeliydi..

Ben ki her zaman böyle yaptım. İnsanları sevmeden önce tanıdım, tanıdıktan sonra güvendim.

Şimdi de bu kadını tanımıyor ve güvenmiyordum. Bu da onun bizim mekanımıza gelmemesi için yeterli bir nedendi.

Sinan'a yaklaşıp "Açıklaman vardır umarım." dediğimde Pamir "Seni dinliyoruz Sinan Bey. Kafana göre birisini getirdigine göre?" diye imalı konuştuğunda Sinan kapının orada bize bakan kıza dönüp baktıktan sonra tekrar bize döndü.
"Anlıyorum sizi arkadaşlar. Ama bu kıza güvenebilirsiniz. Çünkü o suçsuz biri." dediğinde gözlerimi kısıp "Ne yani suçsuz olduğuna kanaat getirip bir de güvenmemiz gerektiğini mi söylüyorsun. Söyler misin Sinan yaptığında mantık var mı?" diye sordum. Tam ağzını açıp cevap verecekti ki Pamir söze atıldı.
"Ne mantığı be. Besbelli kıza vurulup getirmiş buraya. Ne bok yediği belli değil." derken gözlerinden alevler çıkıyordu. Sinirliydi çünkü Zerrin Özaslan'a yıllar sonra bu denli yaklaşıp yerini tespit edebileceğimiz bilgileri edinmiştik. Fakat ona yaklaştığımız öğrenilirse yerini değiştirip, yıllardır kurduğumuz planları alt üst edebilirdi.

Pamir'in sözlerine karşılık Sinan çenesini sıkıp masanın üzerinde elini yumruk yaptığında dişlerinin arasından güçlükle "Ne vurulması lan. Kız suçsuz diyorum. O yerde isteksiz bulunuyormuş. Birkaç gün önce geldi anlattı. Kurtulmak istediğini ağlayarak anlattı. Ne yapsaydım. Hapise girmesine izin mi verseydim?" deyip gözlerini Pamir'e diktiğinde Pamir ona daha da yaklaşıp "Verseydin lan. Sen iyilik meleği misin? Ne biliyorsum bu kızın ajan olmadığını. Onlardan biri olmadığını nereden biliyorsun? Müneccim boku yedin de bize mi söylemiyorsun ha!?" diye öfkesini kustuğunda gözlerimi anlık olarak kıza kaydırdım.

Aramızda mesafe vardı ve konuştuklarımızı duymuyordu. Fakat yüzümüzdeki memnuniyetsizlik onu burada istemediğimizi apaçık belli ediyordu.

Derin bir nefes aldım ve Pamir'e dönüp koluna dokundum. "Sakin ol Pamir. Hem Sinan seni,bizi tehlikeye atacak bir şey yapmaz ki. Geçmişini araştırmıştır illaki." deyip Sinan'a baktım. "Değil mi?" diye sordum.

Yüzündeki sertleşme biraz olsun yumuşarken gözlerini kıza çevirip "Tabiki araştırdım Firûze. O kız iyi biri. O da bizim gibi yetimhanede büyümüş. Ailesi trafik kazasında ölünce orada yaşamak zorunda kalmış." deyip Pamir'e döndü.
"Söyler misin Pamir nasıl bırakırdım bizimle kader ortağı olan birini?" dedi ve sorusunun cevabını bekledi.

Pamirin ise yüzü kıpkırmızı olmuştu. Derince bir nefes alıp yutkunduktan sonra keskin bakışlarını Sinan'a değdirip hızla yakasını kavradı ve yüzünü yüzüne yakınlaştırdı.
"Eğer bu kızın tek hatasını görür isem seni bu kafeye gömerim Sinan. Ayrıca ailemin katili onun peşinde olduğumu bilmiyor. Olur da kulağına giderse bu kızdan bilirim!"