ℑ'𝔪 𝔫𝔬𝔱 𝔞𝔣𝔯𝔞𝔦𝔡~𝔧𝔧𝔨

1.

"Sonun başlangıcı gibi görünse bile...kalbim senin adını atacak sevgilim..."

   "Bay Jeon...doktor Min sizi bekliyor"diye mırıldandı sekreter kadın. Jungkook ise başını kaldırıp sekreterin yüzüne duygusuzca baktıktan sonra ayağa kalkıp doktorun odasına doğru adımladı. Kapıya iki kere tıklayıp kapıyı açtı. Önce üst gövdesini içeri sokup doktora baktı.
   "Ah...Jungkook gel lütfen içeri."dedi kadın anında. Jungkook kafasını sallayıp içeri girdi. Ardından kapıyı yavaşça arkasından kapatırken kadın ona bakmaya devam etti. Uzun zaman oldu diye içinden geçirdi doktor.  Uzun zaman oldu ama hala ilk gün ki gibi...
Jungkook o sırada karşılıklı duran tekli koltuklardan birine oturdu ve saçları ağırmış doktora baktı. Bakışlarında yine hiçbir duygu yoktu. Kadın sessizliği bozmak adına konuştu
   "Bugün yalnız geldin sanırım?" Bakışlarını doktordan çekip önüne eğilerek başını evet anlamında salladı.
   "Onları daha fazla yormak istemiyorum."
   "Neden böyle düşünmeye başladın? Geçen haftaki seansta onların yanında olmalarını sevdiğini,onlara minnettar olduğunu,elinde olsa onları da kaybetmemek adına yanlarından bir dakika bile ayrılmak istemediğini söylemiştin. Fikrini değiştiren şey ne?"
    Jungkook o an onları düşünmeye başladı...abilerini. Onlar aklına geldi birden ,düşünmeye başladı abileriyle geçirdikleri zamanı. Sonra...sonra o geldi bir an gözlerinin önüne,onun mosmor olan yüzü,duran kalbi,atmayan kalbi,hiçbir işe yaramayan kalbi... Lanet etti kendine. Böyle düşündükçe asıl kalbi duran kişi kendisiymiş gibi hissediyordu.
   "Bencilce davranmışım."dedi alayla
   "Nasıl yani?"
   "Bencilce davranmışım işte her zamanki gibi. Onları da benimle birlikte bir bataklığa sürükledim"
    Sustu. Her sessiz kaldığında kafasının için de aynı sesler yankılanıyordu:o öldü...o öldü...o öldü...o öldü...
   "Kendimi önemli,değerli hissettim ama onlara bunu yapamam. Onları bu kadar üzmeye hakkım yoktu. Onları yordum. Korktum,hala korkuyorum,onlara da bişey olacak diye. Onlarda beni bıraka..."sesi tags yavaş giderken çenesi titredi. Kötüydü,gerçekten kötüydü. Üzgün değildi veya kızgın,mutsuz,sinirli...
   Hiçbir duyguyu hissetmiyordu...
    Hissedemiyordu...

Sa ben benim

Boka batacak mı batmayacak mı ı dont know

Ama bisey olmaz

♡☆