"ဒေါက်!...
စကားတတ်တိုင်း လျှောက်ပြောမနေနဲ့...
သွား...ပြီးပြီဆိုလဲ...ကားပေါ်တက်တော့...
ဟိုရောက်ရင် မျောက်မကျနဲ့တော့..လူကြီးတွေစကားကိုနားထောင်..."

"အ!..မေမေကလည်း...သားအသက်၂၀ပြည့်တော့မယ်...ဒါတော့ နားလည်ပါတယ်ဗျ..."

"ပြီးတာပဲ...ငြိမ်ငြိမ်မနေလို့ကတော့ သိတယ်မလား...ဟင်းဟင်း..." ဆိုတဲ့ မေမေ့ရဲ့အံကြိတ်သံကိုလစ်လျူရှုပြီး ကားပေါ်ကိုတက်လိုက်တယ်...။

.......................

"ဒုန်း!..."

"အ!...ဖေဖေ ရောက်လို့ကားရပ်လိုက်တာလား.."

"ဟုတ်တယ်လေ...မင်းပဲတစ်လမ်းလုံးငိုက်လာတာ..ဟိုအိမ်နဲ့ဒီအိမ်ဘယ်လောက်မှမဝေးတာကို ငိုက်လာသေးတယ်..
မင်းဟာလေ..."

"တော်ပါတော့ မေမေရယ်...
ငယ်လေးကိုမဆူပါနဲ့တော့..." ဆိုပြ်ီး မငယ်ကဝင်ပြောမှ မေမေကပြောတာကိုရပ် အောက်ကိုဆင်းသွားတယ်...။

တစ်လမ်းလုံးငိုက်လာသမျှ..ဖေဖေကားရပ်လိုက်မှပဲ..လန့်နိုးသွားတယ်..။ မေမေ့ရဲ့ဆူတဲ့အသံကြားတော့..ကျွန်တော်အိပ်ချင်နေတဲ့စိတ်တွေတောင်ပျောက်သွားတယ်..။

ကားပေါ်ကနေဆင်းလိုက်ရော...

"ဟင်....အိမ်ကလည်း သားထင်ထားသလောက်လည်း မကြီးဘူး..."

"ဟဲ့...သူရဖုန်းမြင့် သူများအိမ်လာပြီး ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ?.."

"မသ်ီတာတို့ရောက်လာပြီလား...
လာလာ...အထဲဝင်..." ဆိုပြီး အန်တီသူဇာရော ဦးလေးသီဟရော အပြင်ကိုထွက်လာပြီး လာခေါ်ကြတယ်..။ ဟိုလူကြီးတော့ မပါဘူး..။

ဟိုဘက်ဒီဘက်မျက်လုံးကို ကစားကြည့်လိုက်တော့..ခြံကြ်ီးကအကျယ်ကြီးပဲ..။ ကြည့်နေရင်း..ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲ ရောက်လာတဲ့အရာက..မာလကာသ်ီးတွေပြွတ်သိပ်နေအောင်သီးနေတဲ့ မာလကာပင်လေးပါပဲ..။ မာလကာပင်ကသေးသလောက် သီးသမျှကတော့ ပြွတ်သိပ်နေတာပဲ..။ တစ်လုံးလောက်ဖြစ်ဖြစ် စားလိုက်ရရင်ဖြင့်.....

"အန်တီ...သားခြံထဲကို လိုက်ကြည့်လ်ို့ရလား..."

"ရပါတော်..ရပါ့...
သားကြည့်ချင်လျှောက်ကြည့်လေ..ခြံကတော့ နည်းနည်းကျယ်တယ်..."

ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)Where stories live. Discover now