PATRONUM

Bölüm 1-İŞ ARAYIŞI

Allah'ım bir kere de beni sevindir ne olur yani?

Ben de bir kulun değil miyim?

Kendime gelmem lazımdı yoksa en sonunda çarpılacaktım.İş arıyordum çünkü ben çok para harcıyormuşum,çok şımarıkmışım.Evet,biraz şımarıktım,para da çok harcardım ama şımarık olmam tamamen babamla alakalıydı.

Aslında biraz doğruydu ama bunları sorunlarımdan kurtulmak için yapıyordum,yaşadığım hayat kolay değildi ve ben dayanamıyordum.Babam gerçekten zengindi ve bende bunu istediğim gibi kullanıyordum.Sırf babamla aram kötü olduğu için parayı kullanmayacak değildim.Neden aptal kızlar gibi ben baba parası yemiyorum,kendi ayaklarım üstünde duruyorum diyeyim ki?Çok saçma.Hayatın kuralları:

1-Paran varsa harcayacaksın.

Bu kadar basit ama babam bunu anlamıyor.Neymiş efendim kendi ayaklarım üzerinde durmayı öğrenecekmişim,yok her zaman başımda o olmayacakmış...Keşke kendi ayaklarım üzerinde durmayı değil de bana sevgiyi öğretseydi,en azından böyle olmazdım.

ATALAR HOLDİNG.Şu an kapısının önünde bulunduğum şirketin adıydı.Babam bir haftadır bana iş yerlerinin adını söylüyor ve iş başvurusu yapmam gerektiğini anlatıyordu.Hiçbirine seçilmemiştim çünkü daha önce hiçbir tecrübem yoktu.Artık burada da beni sekreter olarak kabul etmeseler,evimde oturacaktım.

Çok büyük bir yerdi burası ben,sanırım yirmi katlıydı.Neyse artık başa gelen çekilir diyip adımlarımı asansörün bulunduğu yöne doğru attım.Ilerlerken gözüm kenardaki afişlere takılmıştı,iş başvuruları 8.katta gerçekleşiyormuş.Asansöre bindim ve gideceğim katın numarasına bastım.Allah'ım duy sesimi n'olur yorucu bir iş olmasın ve aylık maaşı 15.000 olsun.AMİN.

Her ne kadar zengin olsam da bundan sonra çalıştığım için babamın kredi kartlarımı iptal edeceğini biliyordum,param olmadan da yaşayabilirdim ama varlık içinde yokluk çekmek saçma olurdu.

10 dakikadır koltukta oturmuş ve içerideki kızın çıkmasını bekliyordum ama hala çıkmamıştı.Kapı açılınca sarışın kız dışarı çıktı daha sonra kapıyı tıklatarak ben girdim,Allah'a yalvararak.

Karşımda ultra yakışıklı sanki uzaydan dünyaya fırlatılmış bir çocuk oturuyordu,diğerlerine bakamıyordum çünkü çocuğun etkisinde kalmıştım.

"Merhaba Azra,sekreter olmak için bize başvurmuşsun."Uzaydan fırlatılan çocuk konuşmuştu.Allah'ım ses tonu çok etkileyici.

"Evet."diyerek sonunda cevap verebilmiştim.Karşımda bir masa vardı ve 4 kişi oturuyordu.Uzaydan fırlatılan çocuk,kel ve göbekli bir adam,kızıl saçlı ve mavi gözlü bir kadın ve 6 yaşlarında bir kız çocuğu.

NEE!6 yaşlarında bir kız çocuğu mu?Ne yani jürilerden biri bu muydu?

"Azra yaşın kaç?"dedi kız çocuğu.Sanane demek istiyordum ama uzaydan fırlatılan çocuk karşısında rezil olmak istemezdim.

"23 yaşındayım."

"Çok küçüksün."deyince ona gülerek öpücük yolladım.Tamam çok tatlı olabilirdi ama ben çocuk sevmezdim.

"Sen daha küçüksün bücürük."Söylediklerime hepsi gülmüştü.Gözüm uzaydan fırlatılan çocuğa kayınca onunda bana dikkatli baktığını gördüm.Utanarak önüme döndüm.

"Abi ben bu kızı istiyorum çok sevdim,abi nolur ..."dedi bilmiş bücürük çocuk.ABİ?Ben bu kızı çok sevdim ya,baksana belki de onun sayesinde işe alınabilirim.Allah'ım sonunda duydun sesimi.

"Peki,sen istiyorsan kardeşim ama..."dedi uzaydan fırlatılan çocuk.O kadar mutlu olmuştum ki ağzımdan küçük bir çığlık kaçtı.Bu kadar kolay mıydı yani işe alınmak,bilseydim daha önce yapardım.Etraftakiler yine bana gülüyordu ama sanırım bu sefer cidden komikti.

"Ben çok teşekkür ederim yani işe alındığım için çok teşekkür ederim.Biliyorum yarın işe başlayacağım çok klişe ama çok sevindim ben.Yine çok konuştum."dedim.

"Ama..."vurgulayarak söyledi ve ben ona bakınca güldü.Gülmesine gözüm takılırken devam etti."şirkete geç gelmek yok ve bence hemen dışarı çıksan iyi olur çünkü fikrimden her an vazgeçebilirim,Erol sen de söyle iş görüşmeleri bitmiştir."dedi uzaydan fırlatılan çocuk.

"Çok teşekkkür ederim uzaydan fırlatılan çocuk."gülerek dedim ve hemen arkama bile bakmadan kapıdan çıkıp asansöre binmiştim.Eminim benden sonra arkamdan gülmüşlerdir ama olsun ya, baksana çalışacağım çocuk taş ve artık iş buldum.Hem de beni hiç sorgulamadılar.Allah'a dua etmenin sonuçları.Allah'ım şükürler olsun ki iş buldum.

İşe alınmanın ve babamın artık laflarından kurtulacağım için asansörün içinde çılgınca dans etmeye başladım.Bugün benim en mutlu günümdü daha ne isteyebilirim ki?

Tabi sanırım bu mutluluk eve gidene kadar sürecekti çünkü evde babam ve Merve'nin yargılayıcı bakışları mutluluğumu sona erdirecekti.Olsundu ya,annem gibi güçlü olmaya çalışıyordum.Annem yıkılmıştı ama ben,eğilsem bile devrilmem zordu.

Merve babamın eşiydi,annem öldükten on yıl sonra dayanamamış ve benden sadece altı yaş büyük olan bir kadınla evlenmişti.Çok ama çok zor bir durumdu,zaten babam ile aram kötüydü.Merve geldikten sonra daha kötü olmuştu.

Asansörün kapısı açıldı ve ben de dışarı çıktım.Son model beyaz arabama binip eve gidecektim.Tabiki de babam arabayı elimden almadı,yani şimdilik.Her an alabilirdi çünkü dediğim gibi ayaklarımın üzerinde durmamı istiyordu.

Azra KORKMAZ.

Gayet sıcakkanlığı,yıllardır ailesi sevgisi görmediği için şımarık davranmaya çalışan ve her gece kafasını yastığa koyduğunda,yastığı gözyaşları ile ıslatan bir kızdım ben.Hayattaki tek varlığım ise Araz'dı,kuzenim.

Gün geçtikçe acıya alışamayanlardandım ben,hergün vücuduma yeni bir yara ekleniyor ama yarabandı bulunmuyordu.Tamamen eksik bir kızdım,keşke dünyaya hiç gelmeseydim dediğim zamanlar,genellikle her saniyeydi.Mutluluk beni bulmuyor,sürekli benden kaçıyordu ve ben bu mutluluğu uzaydan fırlatılan çocukta hissetmiştim.

Yarabandı olacaktı yaralarıma,hissediyordum.

Merhaba bu benim 2.hikayem ve umarım beğenirsiniz.Hikayem biraz klişe olabilir ama eminim çok da klişe olmayacaktır.Hikayemdeki kızın kişiliği ile benim ki biraz benziyor,o yüzden rahat yazacağımı düşünüyorum.Hikayem 200 okumaya gelince yeni bölüm paylaşacağım.Hikaye kuralları:

1-Okuyup vote verin.

2-Yorum yapın,görüş bildirin.

3-Beni takip edin.

Şimdilik hoşçakalın asdfghjkl :D

Karakterler:
Azra:Lucy Hale
Birkan(uzaydan fırlatılan çocuk):İan Harding