I Need You Back©

Chapter Eight

Isinakay si Casey sa isang maliit na airplane, pagmamay-ari ito ng papa niya. Hindi umiimik si Casey sa tabi ni Bruce, habang si Bruce naman ay busy sa pagpipirma ng papeles.  As of now, tinanggal niya ang koneksyon kay Margaret, pinakawalan niya ang account nito. Nagpasya siya, gusto niyang magsimula ng sa bagong chapter ng buhay nilang dalawa ni Casey, kailangan wala ng manggugulo. Pinagmasdan niya si Casey, nakatakip pa rin ang mga nito...

"What? Alam kong tinitingnan mo ako." Inis na sabi ni Casey sa kanya.

"How can you tell na nakatingin ako saiyo?" Napangiti si Bruce.

"I know you."

"Talaga....?" Lambing na tanong ni Bruce at mas lalaong nainis si Casey.

"Saan mo ba talaga ako dadalhin?"

"Basta."

"Are we on a plane?"

"Yup."

"Well, at least baka puwedeng tanggalan mo ako ng tali sa kamay at alisin mo ang takp ng mata ko, siguro naman hindi na ako makakatakas."

"Nope, how would I know that you're not a terrorist." Tukso naman ni Bruce dito, pinipigil ang tawa.

"BRUCE!" Inis na sigaw ni Casey.

"I'm just joking. Okay sandali lang. How would I know, you won't bite me?"

Hindi na sumagot si Casey sa sobrang inis nito... Pero dahan-dahan na inalis ni Bruce ang tali sa kamay niya, at inalis ang takip sa kanayng mata. Nahirapan itongm akakita dahil medyo madilim ang paningin.

"Can you see me now?"

"WALANG HIYA KA!" Sabi ni Casey at pinaghahampas si Bruce sa braso.

"I was just asking kung nakakakita ka na." 

"I couldn't see things clearly, thanks to you."

"It will wear off."

"Where are we?"

"To tell you the truth, I don't know."

"Bruce, kapag hindi ka magtino diyan, sasakalin kita."

"Relax, let's enjoy the ride. We should be arriving there pretty soon."

Hindi nalamang nakakibo si Casey dahil alam niyang wala naman siyang magagawa sa mga sandaling iyon. Tumingin siya sa may bintana at nakita niya na mataas na mataas sila. Iba ang pakiramdam niya, kaysa sa una niyang pagsakay ng eroplano. Para siyang maiiyak, sa isip niya sa una, nang usa siyang sumakay ng eroplano... Iyak siya ng iyak dahil wala siya sa piling ni Bruce, akala niya hinding-hindi na sila magkikita, magkakasama pero ngayon...

"Casey? Is there something wrong?" Nag-aalalang tanong nito, napansin na maiiyak siya.

"Wala, napuwing lamang ang mata ko."

"Don't worry Casey, where ever this plane is going... We will never be apart from each other, again. Trust me."

Tumingin lamang siya kay Bruce, dahil sa mga sandaling iyon, pakiramdam niya, alam ni Bruce ang nararamdaman niya. Ayaw niya ring malayo pa kay Bruce, hinding-hindi na niya makakayanan pang mawala siya buhay niya. Ngumti lamang ng bahagya si Casey at pinagmasdan muli ang bintana. Nakatulog siguro siya dahil bigla siyang nagising sa alog ng eroplano, maraming turbulance ito at napakapit siya sa braso ni Bruce... Napangiti ito sa kanya.

"It's okay. I'm here. Just a little bit of turbulance. I think the airplane is about to land. Look..." Sabi sa kanya ni Bruce at pinakita sa kanya ang bintana, nakita niya na mas clear na ang bintana, kita niya ang dagat, asul na asul ito.