• 22. Bölüm •

72.7K 1.8K 478
                                    

"Offf ece sabahtan beri sana sesleniyorum kızım!" Diyen melisaya baktım. Dalmıştım. Ne anlattığını bilmiyordum. Daldığım nokta okulun bahçesinin yeriydi. Şirketteki acizliğimi düşünüyordum. 18 yaşımda hayatın büyük kazağını yiyerek psikolojik sorun yaşıyordum. Ve bunu sadece susarak yaşıyordum. Küçüklüğümdeki gibi. Tek farkı ben yuva dağıtan kategorisindeydim bu yaşımda. 'Kuma' evli bir adamın sevgilisi.

"Ece?" Diyen batuya baktım. Boş gözlerle ne dediğini anlamadan sadece başımı salladım. Ne dedikleri pek umrumda değildi. Umrumda olsada anlamıyordum. Bu yaklaşık 3 gündür böyleydi. 1. Gün zaten odama kapanmış hiç çıkmamıştım. 2. Gün matematik dersleri bitince okula gelmiş ve konuşmamıştım. Zaten eve gelincede kimle konuşayım duvarla mı? 3. Günde bugündü işte konuşmadan durabiliyordum.

Zil çalınca dersin hocasının gelmediğini duyunca tepki vermedim. Boş bir kağıt ve kalem alıp arka sıraya geçtim. Çizimim güzeldi ama sadece yalnız kalmak istediğimde içerlediğimde çizerdim.

"Burak Hoca geldi!"

Gözlerim yanmaya başlamıştı. Düşünme düşünme düşünme. Evlilik konusunu yalanlarını inkar etmemişti. Bayıldıktan sonra beni ayıltan selin yani Burak'ın eşi olmuştu. Yerin dibine girmek istemiştim işte o an. Ama öyle olmadı üstelik kadının iyiliklerine maruz kalmıştım. İlaç vermişti ve eve bıraktırmıştı. Anladığınız iyi bir kadındı. Boşu boşuna kinlenmiştim. Eşini elinden almaya çalışıyormuşum ve aptal gibi kadına kin biriktiriyormuşum.

"Eksik mi var" diyince dudaklarım titredi. Ayılıp bayıldığım ses tonu kalbime iğne batırıyordu.

"Yok hocam durun ama bir bakayık kim yok diye" sessizlik oldu ve ardından ismim geçince başımı kaldırdım "ece yok, batuhan ece nerede"

"Arkada oğlum ne yapacaksın eceyi?" Sonrasında birkaç sohbet daha. Hiç dinleyemezdim. Resmime devam ettim. Bu bana iyi geliyordu.

 Zil çalana kadar resmi tamamladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zil çalana kadar resmi tamamladım. Kulaklığımı çıkarıp gelen batuya baktım. Önce resmime baktı sonra bana baktı. Bir şey demeyip kollarını uzatıp sarıldı. "Hiç bir şey sormayacağım sadece yanında olduğumu bil güzelim" tepki vermedim. Biliyordum yanımda olduğunu. Ayrılıp gülümsedi "benim olsun mu bu resim" alıp verdim. "Teşekkür ederim" diyip anlıma buse kondurdu. "İyi olacaksın" bunun altından nasıl kalkarım bilmiyorum batu. Yaşadığım ağır bir duysan bana çok kızarsın.

"Batuhan benimle gel" diyen Burak'ın sesiyle batu ayağa kalktı "gelirim gene güzelim" sıraya başımı yasladım. Kapüşonumj kapatıp uyku moduna girdim.

*

Okul çıkışı taksi çağırmıştım ki önümde duran arabaya baktım. "Bu güzellik benim arabama binmek ister mi?" Batuydu. Bir şey demeyip yan tarafındaki koltuğa geçip oturdum.

"Hoşgeldiniz hanımefendi" başımı salladım. "Duydum ki öğle arası bir şeyler yememişsiniz"

"Canım istemiyor" Dedim kısık bir sesle.

"Bende bize bir sürü abur cubur aldım. Eve gidip film izler tıkınırız nasıl fikir" başımı olumsuzca salladım "eve gitmek istiyorum"

"Benim eve gidelim sonra seni eve bırakırım. İstersen bizde kal birkaç gün"

"Uykum var"

"E uyuruz fıstık. Hamakta sallarım seni" bir şey demedim. Bu kadar ısrarı sonucu red etmek ayıp olurdu. Sürmeye başladı ve radyoyu açıp telefonunu bağladı. "Hakan altun sanki" diyip açınca ellerimi tutup sıktım.

"Her aşk bitebilir, ama sen ah bi bitmedin" batunun sesi güzeldi. Her zaman söylemezdi. Tek bana söylerdi genelde.

"Bir öptün hiç darılmamış hiç sarılmamış sanki hiç yaşanmamış gibi" dolan gözlerimi yumdum. Çık aklımdan Burak. Sen evli bir adamsın nolur çık git aklımdan.

*

Batuların evinin önüne gelince gülümseye çalıştım "kendini zorlama prenses. Kimse yok evde" dönüp gözlerine baktım. Yaklaşıp sarıldım. İyiki hayatımdaydın. İyiki dostumsun. Belime kollarını sarıp karşılık verdi. "Seni üzen seni kıran ne ise bulacağım ve iyi olman için çabalayacağım"

Odasına çıkınca sinema köşesine hazırlattıklarıyla gözlerimi ayırdım. Ayımıyız yahu biz. "Ceketini çıkar istersen" başımı salladım. Çantamı ve ceketi çıkardım yere koyup saçlarımı topuz yaptım. Yüzümü yıkamak için lavaboya girip iyice suladım. Daha iyi hissediyordum. Sizede yalan söylemeyeyim. Hiçte iyi hissetmiyordum. Gözlerim ağrıyor yatağımı istiyordum.

"Ne izleyelim"

Yanına geçip oturdum. Netflixden birkaç film bakınıp duruyordu. Cebimdeki yabancı filmine tıklayıp "izleyelim mi?" Diyince dudaklarımı bilmiyorum manasında büzdüm. Dudaklarıma bakıp gülümsedi başını sallayıp "izleyelim sevmezsek başka açarız" başımı salladım.

Ama film o kadar güzeldi ki. Bildiğiniz beni anlatıyordu. Hele sonu. Allahım o nasıl bir sondu. Güvenmeyeceksin işte ne erkeğe ne kıza güvenmeyeceksin.

"Bu nasıl sondu lan"

Güldüm "güvenmeyeceksin" neşeden uzak bir gülümsemeydi bu. Batu gözlerime bakıp elindeki mısır tabağını masaya koydu. "Neler oluyor güzelim"

"Hiçbir şey"

"Uzun zamandır böyle olmuyordun. Ne oldu"

Bir şey demedim. "Kağanı mı özlüyorsun"

"Allah korusun" diyip kaşımı çattım. Gülümsedi "sorun ne"

"Anlatamam"  başını anlayışla salladı "bu halin beni üzüyor" gözlerim doldu. İçim yanıyordu. Kendime gelemiyordum. Kandırılmıştım. Dostlarıma anlatamıyordum. Başaka bile anlatamamıştım. Evli bir adamla sevgiliymişim diyemedim.

Sarıldı. İşte o zaman ağlamaya başladım. Hıçkıra hıçkıra ağladım. Dıştan genç bir kızdım. Ama şu an ağlayan 5 yaşlarındaki çocuktu. İçimdeki çocuk ilk defa mutlu olmuştu. İlk defa büyüyeceğini hissetmişti. Tekrar kırıldı kalbi. Sanki kırılması serbestti. Sanki her kalbine aldığı kırmak için alıyordu. Bakon veren patlatır. Şeker veren kırar. Dondurma veren yere düşürür. Ağlatan tekrar ağlatır. Güldüreni olmaz. Yalnızlığa hapis olur. Bu çocuk hep 5 yaşında kalacaktı. Ben ne kadar büyüsemde o yaralı çocuk büyümeyecekti. Ve bir daha asla kimseyi ailem yerine koymayacaktım.

Burak artık hayatımdan çıkmıştı. Annem gibi beni bırakıp gitmişti. Tek farkı beni birazda olsun mutlu etmişti. En ağırıda bu olmuştu ama. Kendime bir not asla kimseyi aile yerine koymayacaktım. Çünkü benim kanımdan olan bir aile yokken karşı tarafın ailem olması beklenilmez bir durumdu. Burakda bunu göstermiş olmuştu.

Ece'nin halini görüyorsunuz 🥺 Bu halini yansıtmam gereken bir ybydi. Kısa olmuş demeyin şarttı 💜 Diğer bölümde görüşmek üzereee 🤍

Beğenilere yükleniiin 🙏🏻

Pardon ÖğretmenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin