ExtraOrdinary Love

chapter 10

Keian POV

"Shit ! " Awtomatikong napaupo ako ng maidilat ko ang mata ko. Hindi ko alam kung nasan ako pero ng ilibot ko ang tingin ko ay nasisiguro kong nasa ospital ako

Pinilit kong tumayo pero hindi ko kinaya dahil masakit pa ang katawan ko at may kumikirot pa sa mga sugat ko kaya imbes na pilitin ko ang sarili ko ay mas minabuti ko nalang na ipatag ang likod ko sa kama

Pero napalingon ako ng marinig kong ang boses ni monica" Kei !" Lumapit sya sakin at umupo sa may tabi ng kama ko

" Are you ok ? May masakit pa ba??" Pinadaanan nya ng tingin ang katawan ko na animoy tinitignan ang mga sugat ko. She looks worried , na syang nagpangiti sa mga labi ko

" why are you smiling ? " Natatawang tanong nya ng mapansin ang ngiti ko

Umiling ako" Wala ang cute mo kase my doktora"

" Sus ! Kei stop it " tumingin sya sa baba to hide her smile and red face. I know na lagi syang nahihiya kapag bumabanat ako sa kanya pero kahit kailan hindi ko yun nakitang kaartehan dahil nakikita ko yun as cuteness

" Ahh kei I'll call the doctor muna para macheck ka 2 days ka rin kaseng tulog" isinenyas nya ang pinto na tinanguan ko lang bilang sagot. Tumayo sya at lumabas ng kwarto ko pero hindi pa man sya nag tatagal ay tumunog nananaman ang doorknob

Tinignan ko yung pumasok pero iniwas ko rin ang tingin ko at hinayaan syang umupo malapit sa kama ko

" Kei " I look at him " how are you ? " Dagdag nya. Alam ko naman kahit hindi kami goods ay nag aalala paren sya sakin. He's still my friend ofcourse he will be worried

" Medyo ok na " maikling sagot ko

Tumango sya " I see "

Hindi na ko nagsalita pa at ipinikit ko nalang ang mga mata ko pero naidilat ko rin ng Maya mayang magsalita sya

" Kei I'm sorry " pagbasag nya ng katahimikan

I look at him " for what ? " Painosenteng tanong ko sa kanya

Nagpakawala sya ng hangin at tumingin sakin " About the news I gave you and about sa naging away naten dahil sa ginawa mo kay chreme ikaw kas---"

" Oo na apology accepted na papaalala pa eh " he smile kahit medyo pasungit ang pagkakasabi ko but in the end ngumiti rin ako

Sa circle of friends kase namin hindi talaga namin matiis ang isat isa. Kung may away man ay sandali lang dahil mas pipiliin namin na magkaayos agad kesa mawala ang lahat

Tumayo si Lim sa upuan nya at lumapit sa may table. Kumuha sya ng mansanas at hinati hati yon bago ibinigay sakin

" Oh iyan kainin mo para lumakas ka "

" Thank you babe " biro ko na ikinasama ng mukha nya pero ikinatawa ng bibig ko. Caring kase talaga tong si Lim kaso minsan yung pagiging caring nya namamalisya na

Umiling sya at isinenyas ang pinto ko
" lalabas muna ko, tatawagin ko lang si Monica " paalam nya. Actually hindi na ko nagulat ng sabihin nya yon dahil may kutob talaga kong humingi sya ng tulong kay monica my babes

" Lim sandali " pagpigil ko sa kanya. Lumingon sya sakin at binigyan ako ng nagtatanong na tingin

Kanina ko pa toh pinapag isipan pero nagdadalawang isip talaga akong itanong kase baka kung anong isipin nya

.....pero si Lim naman toh eh, sigurado namang ayos tong magbigay ng sagot

" May kailan ka pa ? "

Tumingin ako sa kanya at umiling " then what ? " kunot noong tanong nya

" Ahh...ahm...ano kase..." ibinaba ko ang mata ko at hinayaan ang kamay Kong kamutin ang ulo ko