Ik lag in mijn bed maar ik kon niet slapen, het was 3:00 in de nacht. De afgelopen uren kwam er steeds een vraag in me op: Waarom was mijn vader nog niet langs gekomen. Was hij me wél vergeten? Ik wilde het aan mijn moeder vragen, en inmiddels had ik besloten dat ik dat morgen tijdens het bezoekuur ging doen. Maar toch liet het me niet los, mijn eigen vader zou zijn enige dochter toch niet vergeten? Er moest iets anders aan de hand zijn.
Ik vroeg het s'middags aan mijn moeder. Ze werd lijk bleek. "Ehh..nou...ja.........hij heeft het erg...eh...druk...ja hij heeft het druk." O, nee er wad iets helemaal mis, mijn moeder was nooit zo in de war. Behalve als ze loog, daar was ze erg slecht in. "Mam, vertel me wat er is" "...ehh...dat deed ik toch net..?" Ik zag dat het zweet haar uitbrak. "Mam vertel het gewoon" "ehmmm.." "Heeft hij een nieuwe vriendin? Of is hij me gewoon vergeten?" "Nee..nee hoor" "MAM" ik werd nu boos "vertel me wat er is, NU!" "He zo praat je niet tegen mij!" Ik zag dat ze probeerde een ander onderwerp aan te breken. "NU, mam!" "Oke, ga maar even zitten" Ik deed wat ze me opdroeg. "Nou ja kijk.. het zit zo Maia.... je vader....je vader is nog niet gekomen...omdat..." Ik raakte in paniek, wat was er aan de hand?! "Nou ja... je vader is...je vader is zegmaar.. je vader is zegmaar....dood.
YOU ARE READING
Gesloten 2. "Een nieuwe wereld"
General FictionIk doe mijn ogen open, vier mannen in labjassen kijken me onderzoekend aan. "Ze is bij" zegt er een. "Echt?!" Hoor ik een stem zeggen, ik herken de stem. Jeroen buigt zijn hoofd over me heen. Ik kom met een ruk omhoog, en pak hem bij zijn strot. "Ji...
