Verliefd Op Mijn Broer. [GESTOPT]

14. Lola's feest

Ik trek een simpel strak zwart jurkje met korte mouwen aan. Het heeft ook een ronde hals die tot ruim boven mijn knieën komt aan. Mijn haar zit in een rommelige knot en mijn gezicht is lichtelijk opgemaakt.

•

•

Eindellijk kom ik dan LOPEND aan. Ja, lopend. Ik ben nou eenmaal geen 18 en heb geen vette wagen die me overal heen kan brengen. En ik ga al helemaal niet op mijn fiets omdat ik een jurk aanheb.

Er staan een paar auto's geparkeerd en fietsen zomaar slordig neergegooid of vastgebonden aan lantaarnpalen.
De voortuin is versierd met slingers en lichtjes die in een kerstboom horen te hangen. Harde muziek en lachende, pratende, gillende tienerstemmen klinken galmend vanuit de witte villa.

Wie zet zijn voordeur nou open? Het is in ieder geval een geweldige kans voor mij om ongemerkt binnen te komen.

Als ik eenmaal binnen ben snap ik waarom de deur open stond, voor frisse lucht. Het is hier bloedheet en stinkt naar alcohol en tienerzweet.

Vlug wurm ik me door de dansende mensenmassa heen. Ik kreeg een kont tegen me aan, een elleboog in mijn gezicht en ben bijna bespetterd met bier maar voor de rest ben ik levend uit de massa gesprongen.

Ik zoek een rustig plekje op een random beige tweezitsbank in de hoek en ga zitten.

Ik kruis mijn benen en sluit mijn ogen.

Even uitrusten.

Opeens voel ik de bank een beetje naar de linkerkant inzakken, iemand is naast me komen zitten

Als ik de persoon aankijk zie ik dat het een jongen van ongeveer in de 20 is met rood omhoogpiekend haar die me grijnzend aankijkt. Hij legt zijn ene arm om me heen op mijn schouder, zijn andere op mijn been en zegt wat in mijn oor vanwege de harde muziek.

"Ben jij een kapotte trui? Want jou wil ik wel naaien..."

Ik laat een spottend lachje horen en kijk hem met één omhooggetrokken wenkbrauw aan.

"Smeer 'em Cupido, ik ben op een missie." Antwoord ik bot en haal zijn arm van mijn schouder,

Hij loopt mokkend weg.

Wat een creep.

Nu moet ik alleen nog Lola zien te vinden. Ik klim op de bank, in de hoop Lola te kunnen bespeuren ergens met mijn ogen. Jammer dat ik zou klein ben en nauwelijks boven de hoofden van die mensen kan kijken.

Ik kijk naar een tafel verderop en bedenk me iets.

Ongemerkt loop ik erheen en ga ik casual op de rand van de tafel zitten.

Zouden ze het merken? Vast niet, de meesten staan toch te dansen, te zoenen of wild te droogneuken, getverderrie.

Ik klim rustig op de tafel en sta op. Wauw, hier piek ik echt bovenuit.

Ik speur alle bewegende hoofden af, op zoek naar een brunette met, nou ja Lola's gezicht. Duh.

Tevergeefs ben ik van plan de tafel weer af te klimmen totdat iemand iets roept.

"Hey kijk! Die chick wilt stagediven!"

Oh jezus help me.

Vervolgens hoor ik luid gejoel en word ik opgetild, tientallen handen raken mijn rug, kont, hoofd, benen en noem maar op aan en dragen me over de massa mensen heen. Terwijl ik angstig aan het gillen ben hoor ik mensen nog steeds joelen, aanmoedigen en lachen.

Eindelijk ben ik aan het einde van de kamer en word ik opeens neergezet.

Mijn hart gaat tekeer, angstig hijg ik uit.

Dat was eng, wat een vreselijke ervaring. Ik kon wel vallen!

Iemand legt zijn hand op mijn schouder, als respons draai ik me om.

Ah gelukkig, een bekend gezicht, 2 bekende gezichten.

"Skylar! Eindelijk ben je er, was jij dat nou net?" Vraagt Cameron lachend aan me.

"Ja, het was echt heel leuk om betast te worden van de achterkant door bijna iedereen in deze kamer!" Roep ik sarcastisch.

"Dus je bent toch gekomen." Zegt Lola aan me die naar voren is gestapt, ik merk dat ze bier in haar handen heeft terwijl ze 15 is. Ze kijkt me met een valse glimlach aan.

"Bedankt dat je me uitnodigde, vriendin."

Nog steeds geeft ze me een valse glimlach die ik graag van haar gezicht wil slaan.

"Oh graag gedaan hoor. Hey laten we naar mijn kamer gaan, daar is het rustiger." Stelt ze geheimzinnig voor.

•

•

Het ergste is dat ik deze grote slaapkamer maar al te goed ken van alle keren dat ik hier ben geweest en fijne herinneringen aan heb overgehouden.

"Oké iedereen in een kringetje zitten." Beveelt ze mij, Cameron en een paar van mijn klasgenoten.

"Laten we doen durven of de waarheid doen." Zegt een jongen.

"Ja! Ik begin!" Roept een meisje van mijn klas.

"Oké, doen durven of de waarheid aan Lola natuurlijk want jij hebt me uitgenodigt!"

"Waarheid." Zegt ze vastberaden.

"Eeuhm... Ja ik heb er één! Heb jij weleens iets gedaan waar je spijt van heb?"

Dan is het stil en kijkt ze mij opeens strak aan wanneer ze antwoord.

"Bevrienden met een leugenaar."

"Wat? Wat- ik, leugenaar?" Stamel ik verbaasd van wat ze net gezegd heeft.

Ze staat op en begint woest te schreeuwen.
"Jij bent degene die Benjamin heeft verteld dat ik Mertens voor geld heb afgetrokken!"

Oh mijn freaking ganesha... Benjamin is haar crush voor al 2 jaar ofzo en Mertens is een nerd uit onze klas, wtf!?

Terwijl ik ook opsta om op dezelfde hoogte te komen begin ik kwaad terug te roepen.

"Hoe kom je daar nou weer bij!? En waarom zou ik zoiets doen!?"

"Doe niet zo stom! Robin heeft me alles verteld hoe hij jou dat stiekem zag vertellen tegen Benjamin! En hij zei ook dat jij het toch zou ontkennen omdat je fucking jaloers ben!"

Holy shitbricks... Hoe kan hij me dat aan doen? Ik wist wel dat hij me terug zou pakken!

"Dus je gelooft dat Robin zoiets gezien heeft... Ik die tegen Ben verzint dat jij de hoer bent uit gaan hangen? En je hebt er ook niet even aangedacht dat Robin zoiets misschien zou kunnen verzinnen om mij terug te pakken omdat ik het heb uitgemaakt?"

Dan word ze stil, ze kijkt me nog steeds woest aan maar ik kan aan haar zien dat het begint door te dringen.

Hoe kon ze daar nou niet aan denken.

Ik kijk de kring rond en zie alle angstige, verbaasde gezichten me toekijken. Inc. Die van Cameron die het met een stomverbaasde blik en open mond staat te aanschouwen.

"En dit is dus waarom je me express niet uit had genodigt...? Je wist dat ik toch zou komen. Je wilde gewoon aan onze klasgenoten kunnen bewijzen dat ik een slecht mens ben om zoiets te verzinnen zodat zij me zullen haten. Je wilde iedereen tegen me keren..."

Haar gezicht is inmiddels verzacht en het lijkt bijna alsof ze medelijden met me heeft.

Ik voel tranen opkomen en slik de brok in mijn keel door.

"Ik ben weg hier." Zeg ik met trillende stem.

Kwaad been ik de kamer uit.