Verliefd Op Mijn Broer. [GESTOPT]

23. Het plan

Wat er vooraf gebeurde:

Cameron en Skylar kregen te maken met Robin die zijn wraakactie wilde voltooien, Skylar besprong op tijd zijn rug en hield hem zo tegen van het bekendmaken aan hun ouders of wie dan ook. Ze kregen Robin vastgebonden aan een stoel en kwamen tot rust wanneer Robin bewusteloos was. Skylar vroeg zich af of het het einde zou zijn.

ENJOY👍

Ik weet niet hoelang ik op de grond heb gezeten maar blijkbaar was ik in gedachten verzonken.

Cameron en ik schrikken op wanneer we iemand mijn naam hoort noemen.

"Sky? We zouden toch Duits gaan leren samen? Wacht wat doen jullie hier eigenlijk?"

Met een ruk sta ik op.

Godzijdank dat het Lola is.

Oh wacht het is Lola.

Nieuwschierig tilt ze de halfopen garagedeur die we waarschijnlijk dicht hadden moeten doen, open en stap naar binnen.

Haar gezicht belandt op de vastgebonden bewusteloze persoon in de stoel waarvan ze nog niet weet dat het Robin omdat hij met zijn rug naar haar toegekeerd is.

"Wow... Ik wist niet dat je into bondage shit enzo was Sky..."

"Omg nee doe normaal joh!" Roep ik die zoiets niet had verwacht.

Cameron proest het uit van het lachen.

Ik geef hem een duw die hem snel de mond snoert.

"Oke kijk, ik weet wat je denkt, maar dat is het dus niet. Eeuhm, deze dief had ons bespied en toen heeft Cameron hem knock out geslagen snap je..."

Lola's gezicht verandert van verbazing naar een grijns en barst meteen daarna uit in lachen.

Kakelend van het lachen grijpt ze haar mobiel erbij en neemt een foto van het capriool.

Foute boel.

"Lola, dit is niet om te lachen. Ik heb-"

"Wie is dat anyways?" Vraagt ze mij onderbrekend nahinnikend.

"Geloof me, dat wil je niet weten."

"Oh jawel!" Grinnikt ze en duwt me aan de kant waneer ik haar wil tegenhouden door de weg te versperren.

Oh nee... Daar gaat ie dan.

Ze hurkt voor de jongen neer en schuift zijn halflange blonde lokken uit zijn gezicht.
Als ze zijn bekende gezicht herkent valt ze van schrik achterover

"ROBIN!? Hij... Nee.. Je- hoe- maar... Bespioneerde HIJ, JULIIE!?" Stamelt ze.

"Ja... Ik weet niet wat ik moet doen." Piep ik beschaamd.

Lola staat op en kijkt walgend nadenkend op hem neer, dan stroopt ze haar mouwen op en kijkt ons grijnzend aan.

"Ik weet wat we gaan doen met hem... dit is het perfecte moment om hem in stukken te hakken en in het bos te-"

"Nee!" Roepen Cameron en ik tegelijk.

"We gaan hem niet vermoorden! Jezus ik word echt bang van haar soms..." Mompelt Cameron haast onverstaanbaar.

"Ik kan het niet helpen! Die vuile bitch moet boeten voor zijn daden!" Zegt ze kwaad.

"Ja dat weet ik ook wel maar er is één probleempje..." Zeg ik zacht.

"Wat?"

"Hij heeft zeg maar iets gezien wat hij niet mocht zien en ik ben bang dat hij het zodra hij bij bewust zijn komt, zal uitschreeuwen..."