Love Me Till The End (Complete)

8

Today is for the poem contest. I'm excited to watch Hans on stage performing his piece.

Kasalukuyan kaming nasa loob ng court para mag-ayos ng mga upuan, at kung ano pa ang kailangan gawin here and backstage.

"Lance, 'yong upuan paki-ayos ha." Habang nililibot ko isa isa para ma-check kung tama.
"Pakibilang lahat ng mga upuan na nilagay niyo para mamaya walang magkulang kapag sinoli." Habang tinuro-turo ko ang mga bangkuan sa kanila.

Biglang may kumalabit sa akin at ibinigay ang jacket ko. "Love, jacket mo baka lamigin ka rito sa court."

"Hah? Ah. Okay thank you." Pasasalamat ko kay Sarah. Bakit naman ako lalamigin sa court? At kinuha pa talaga nila sa classroom ko ang jacket ko kaloka.

I'm wearing black t-shirt, pants, and white shoes and now I'm going to wear my pink jacket because baka raw lamigin ako. Should I think they are concerned or should I think another reason why they give me my jacket? Haysst!

Hindi pa ako pumupunta backstage dahil kailangan ko pang i-confirm lahat na nandito bago ako pumunta sa likod. I already saw other representatives from other sections. Their boys already say Hi to me, nakakaloka.

Oh! There's Alvin, running towards me while he's wearing his jersey. Napukaw tuloy ang mga girls sa pagtakbo ni Alvin. Sino ba naman aayaw sa muscle? Joke hahaha.
"Hi, Alvin. Any problem?" Bungad ko sa kaniya.

"I want to check on you, if you're okay." Ngiti nito sa akin.

Gosh kahiya, pinagtitinginan kami.

"Ahh. I'm okay here. No problem. No worries." I said calmly.

"I just heard lang kasi na 'yong makakalaban namin pupunta rito."

Teka? Bakit sila pupunta rito. "Hah? Bakit?"
At ano naman koneksyon no'n sa pagtanong kung okay ako?

"That bunch of boys, rinig ko lang na ikaw ang pinunta rito at their friend na hindi ko alam kung sino. Pinayagan ni sir dahil mga estudyante niya 'yon noong elementary."

Nakakatakot naman 'yon. Bakit naman nila ako punterya.

"If there's a guy following you, I'm just there." Sabay turo sa locker room ng mga vasity boys. "I don't want something to happen to you." Ngiti nito sabay hawak sa dalawang braso ko.

Kikiligin na ba ako o matatakot sa pwedeng mangyari sa akin mamaya. Hindi naman namin kasalanan na maganda kaming mga babae. Kaya lang, ang hirap naman kontrolin ang mga lalaki kapag gusto nila ang babae.
They must stop!

"Anyways, basta ha. It's either me or Hans but for sure sa akin. Alam mo naman si Hans nasa contest. Kapag ginalaw ka, aabangan namin ni Hans sa labas 'yong mga 'yon. Okay." Sabay pisil ng pisngi ko. At umalis.

Kita ko naman na inggit na inggit ang mga kababaihan sa akin. Sus! Maliit na bagay, hahaha.

Pero...Pinisil niya ang pisngi ko? Ngayon lang ginawa ni Alvin 'yon sa akin sa tala ng buhay na crush ko siya. Gusto ko man himatayin o tumalon sa kilig pero this is not the right place to do it. Gising, love! Atleast you have energy to work diba! ARIBA! hahaha.

Pumunta ako sa backstage at nakita ko ang mga busy na kalahok sa poem contest.
I already saw Teresa entering...wait saan siya... oh? No doubt, pumasok nga siya sa dressing room ni Hans. Okay, back out ibang direction tayo.

"Love!" Bati ni sir. "Thank you for checking the stage and backstage. Maasahan ka talaga, Hija."

Ano pa ba gusto mong gawin ko po sir? Energetic ako ngayon e. Hahaha

"Welcome po sir." Ngiti ko.

"Love?" Biglang nilingon ko ang nagsalita. Nako po! Si Hans na nakadungaw sa pinto mula sa dressing room niya. Pinapalapit niya ako, pero naalala kong naroon si Teresa, wala pa siyang alam tungkol sa pag-aaway namin.