PROLOGUE

18 0 0
                                    

"dimo ba kayang bilisan ? Naiirita nako sa kabagalan mo!" Angil sakin ni Tito renz

Si Tito renz at tita Angeline Ang kumupkop sakin Mula nung bata palang ako. Medyo Hindi maganda Ang trato nila sakin dahil Hindi naman nila ako kaano-ano although nagpapasamalat padin ako dahil kahit papano kinupkop padin nila ako. Matagal Ng patay nanay ko Mula nang pinanganak ako ayon Ang Sabi ni tita ange sakin. Ang tatay ko Naman Hindi matagpuan kaya Hindi ko din Alam tss

"Opo" sagot ko nalang kahit Ang bilis bilis na Ng kilos ko dito sa pagbubuhat ng mga Sako na may laman na buhangin tss.

I'm 18 at sa edad Kong to Kung ano anong trabaho na Ang napasok ko tumutulong na nga din ako mag construction dito Kay Tito renz dahil sabi nya Hindi daw porke babae Hindi na kaya Ang ganitong trabaho. Makes sense right ?

Pagtapos Kong magbuhat Ng mga Sako naupo muna ko kase umalis so tito. Sobrang nakakapagod magbuhat Lalo na't Hindi naman ako lalaki tss. Pero Hindi ako nagrereklamo ha. Matagal ko Ng tinanggap na ganito Lang Ang buhay na para sakin. Gusto ko man mag hangad Ng iba Ng mas maganda at mas maluwag na buhay Hindi ko magawa dahil ako mismo Hindi makausad sa buhay na meron ako ngayon

"Hindi kapa ba lalabas Jan gold. Maghain kana dito! Tatamaan ka nanaman saking Bata ka" sigaw sakin ni tita ange galing sa labas Ng kwarto ko kararating ko Lang galing sa fastfood chain na pinag tatrabahuhan ko. Pero dipa man din ako nakakapagbihis sumisigaw nanaman tong impaktang to nakakaasar

Paglabas ko Ng kwarto naghain nako Ng makakain nila. Yeah you read it right nigga MAKAKAIN NILA Lang dahil ayaw daw nila akong kasabay, sanay Naman nako at Wala ng bago sakin Gawain Kona to Mula ng Bata palang ako ngayon pa ba naman ako magrereklamo ? Sabi kase nila sakin Hindi naman daw kase talaga nila ako kailangan isabay dahil masama daw Yung sinasabay Yung katulong sa hapag kainan. Yeah right pero minsan bat Parang Ang sakit Naman ? Ako na nga tong nagpapakahirap may makain Lang sila. Ako pa Ang katulong ? Ganon yata talaga pag sampid kalang at nakikipamilya

"Asan na Ang sahod mo ? My exam si jullie sa lunes kailangan daw nya Ng 15k sa tuition at 10k sa allowance baka meron kana jan?" Naka ismid na tanong sakin ni tita ange. Well may bago ba ?

"Ah tita Ang laki Naman yata? " Tanong ko dahil totoo Naman Ang laki Naman Ng kailangan nya ? Alam ko naman na ipang sho shopping nya Lang Yung Iba kasama Ng mga rk nyang friends. Parang ako pa magulang ah grabe

"Nag rereklamo kaba ? Nagtatrabaho ka naman diba ? Asan Ang sahod mo ? Kung ano ano kase bininibili mo Hindi naman kailangan . Ano puro sarili mo nalang iisipin mo ? Pano Naman tong mga kapatid mo ? " Yan palagi Ang linya nya Kaya Wala akong Ibang magawa kundi maglabas Ng pera. Ipinatong ko Ang 10k sa Mesa at tumalikod na

"Sa isang araw nalang Yung 15k tita maghahanap muna ko Ng Ibang mapagkakakitaan. Kinulang ako sa budget " Sabi ko pagkatalikod ko narinig ko namang bubulong bulong silang dalawang mag Ina

Nakakapanghina nakakapagod Yung tipong gusto mo nalang maglaho bigla dahil sa dami Ng problema at mga iniisip mo. Hindi ba pwedeng mag timeout muna ? Break ? Nakakapagod kase..

Pagkapasok ko sa maliit na kwarto ko inikot ko Ang paningin ko para pagmasdan ulit Kung anong klase Ng buhay Ang meron ako. Kahit lagi ko namang ginagawa to Parang Hindi naman ako nasanay at pagod at hirap padin nararamdaman ko . Inikot ko Ang paningin ko. Isang Kama na maliit. Study table na luma na kasing tanda ko na yata ito. Kabinet na medyo bumibigay na at isang electric fan na binili ko nung nakaraang buwan atleast diba may naipupundar padin ako para sa sarili ko. Simple Lang Ang kwarto ko Hindi makalat at maayos tignan kahit simple Lang IBA sa pakiramdam na nasa loob ako nito parang nakatakas ako sandali sa buhay na itinandhana para sakin

Nanggilid Ang luha ko.
Kung Hindi namatay Ang nanay ko Kung Hindi ako iniwan ni papa ganito padin Kaya Ang buhay ko ? Ganito padin kaya Ang nararamdaman ko ? Mahihirapan padin Kaya ako ? May magmamahal Kaya sakin ? Laging Yan Ang iniisip ko bago ako pumikit at magpahila sa pagtulog . Lagi nalang bago ko isara Ang mga Mata ko laging may luha Ng sakit at hirap . Laging masama Ang loob ko sa bawat pag Sara Ng Mata ko lagi akong hirap na hirap tanggapin na nandito Lang ako Ang hirap.

You Made Me Suffer Mr. CEOМесто, где живут истории. Откройте их для себя