𝕾𝖔𝖑𝖉 𝖙𝖔 𝖙𝖍𝖊 𝖒𝖆𝖋𝖎𝖆

ΚΡΙΣ

Ξύπνησα σε να δωμάτιο τεράστιο. Είχε κορνίζες παντού στον τοίχο. Εγώ ήμουν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι king size. Σηκώθηκα σιγα σιγα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πρέπει να φύγω από εδώ. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε μια κυρία που μπήκε απότομα στο δωμάτιο.
-Καλημέρα Κυρία. Μου είπε και εγω την κοίταξα σαν το μέσω της απόδρασης μου.
-Βοήθησε με να φύγω σε παρακαλώ πρέπει να φύγω από εδώ. Της είπα κρατώντας σφικτά το χέρι της. Εκείνη με κοίταξε με λύπη και μου είπε.
-Λυπάμαι αλλά και να θέλω δεν μπορώ. Είναι αδύνατον να φύγει κάνεις από εδώ μέσα. Τώρα άκουσε με προσεκτικά. Μου είπε και με κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι.
Έαν δεν μπορώ να σε βοηθήσω να φύγεις. Θα κάνω ότι μπορώ για να σε βοηθήσω να ζήσεις. Είπε και εγώ με  γουρλωμένα ματιά την άκουγα προσεκτικά.
-Ξέρεις γιατί είμαι εδώ? Ρώτησα
-Ο πατέρας σου χρωστούσε στον Κρίστιαν τότε ο Κρίστιαν ήταν έτοιμος να τον σκοτώσει αλλά ο πατέρας σπυ ανέφερε εσένα. Και μετά πιστεύω κατάλαβες. Μου είπε και εγω άρχισα να κλαίω χωρίς να το εχω καταλάβει καλά καλά.
-Τ-τι θα κάνω?? Είπα καθώς ήμουν σε απόγνωση.
-Για αρχή μην αναφέρεις τον πατέρα του η την μητέρα του. Μην του αντιμιλησεις!! Και μην λες Οχι.
-Και αν δεν τα κάνω.
-Τότε είσαι ήδη νεκρή. Είπε και εγώ ήμουν έτοιμη να κανω οτι χρειαστεί  για να γυρίσω στην Άρια.
-Ερχετε. !!Είπε η καλή κυρία και εγώ σηκώθηκα. Εκείνη σηκώθηκε και έκανε πως καθάριζε. Η πόρτα άνοιξε και ο Κρίστιαν μπήκε μέσα.
-Άφησε μας. Είπε κοιτώντας την κυρία και εκείνη έφυγε βιαστικά.
Εγώ κοιτούσα κάτω, φοβόμουν να τον κοιτάξω στα μάτια. Τότε αυτός μου σήκωσε το πιγούνι και με κοίταξε στα μάτια.
-Όμορφη είσαι. Είπε εγώ δεν απάντησε μουρμούρισε κάτι πολύ σιγανά δεν άκουσα τι είπε .
-Εδώ θα κοιμάσαι μαζί μου. Θα μιλάς μόνο την Κ. Ρομπιν και σε εμένα σε κανέναν άλλο. Δεν θέλω φασαρίες αλλιώς...
-Αλλιώς? Ρώτησα με φόβο.
-Η αδελφη σου φάνηκε καλή κοπέλα κρίμα να πεθάνει. Είπε και εγώ σήκωσα απότομα το κεφάλι μου με νεύρα και είπα.
-Μην τολμήσεις παλιανθρωπε!!! Είπα εκείνος γέλασε και με τράβηξε από την μέση κοντά στο σώμα του.
-Ποιος θα με εμποδίσει εσύ? Ειπε και μου έδωσε ένα φιλί στον λαιμό. Ήταν ωραίο φιλί αλλά η αηδία μέσα μου δεν με άφηνε να σκεφτώ τίποτα παραπάνω. Όταν βράδιασε ένιωθα άβολα απαίσια έπρεπε να κοιμηθώ με έναν ξένο. Ήρθε στο δωμάτιο με μια φόρμα μαύρη και ένα απλό λευκό κοντομάνικο κρατώντας ένα ζευγάρι πιτζάμες για εμένα.
-Φορά τες. Μου είπε και εγώ αγχώθηκα έπρεπε να αλλάξω μπροστά τού?? Με κοίταξε και είπε.
-Μπορείς να πας να αλλάξεις στο μπάνιο. Είπε, δεν το περίμενα το είχα για άνθρωπο χωρίς τρόπους.
Άλλαξα και χωρίς να πω κάτι ξάπλωσα διστακτικά και μαζεύτηκα σε μια γωνιά του τεράστιου κρεβατιού. Ο Κριστιάν με κοίταξε, πλησίασε έσκυψε και είπε.
-Δεν είμαι τόσο κακός όσο νομίζεις. Το δωμάτιο αυτό είναι δικό σου πλέον θα κοιμάμαι δίπλα. Είπε γλυκά και έφυγε. Εγώ σηκώθηκα λίγο και στάθηκα στον αγκώνα μου. Απόρησα από την συμπεριφορά του. Οι σκέψεις μου μπορούσαν να περιμένουν ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

        Δεύτερο κεφάλαιο ψυχούλεςς το τρίτο ανεβαίνει αύριοοοο💋💋😘