𝕭𝖑𝖔𝖔𝖉 1 : 𝕷𝖔𝖛𝖊 𝕬𝖙 𝕱𝖎𝖗𝖘𝖙 𝕭𝖎𝖙𝖊

𝖁𝖊𝖎𝖓𝖙𝖊

LUTANG akong umuwi sa bahay. Hindi ko maisip kung namamalik-mata lang ata ako no'n. Kamukha ni Dean yung Head Mistress or whatever du'n  sa BIAS. Hay naku! Nag-o-overthink na naman ako!

Baka magkamukha lang sila. Sa dinami-dami ng tao sa mundo imposibleng wala tayong kahawig ‘di ba?

Baka nga..

Bigla akong nakaramdam ng hilo at parang tinutusok ang heart ko. Napahawak ako sa dibdib ko kasi ang sakit. Nakaramdam din ako na'ng pagkulo ng aking tiyan.

I immediately go to the bathroom and I vomit. Kakaiba ang sinuka ko. Kulay itim at may dugo. Sumuka ako ng sumuka, lalo akong naghihina. Kumapit ako sa lababo para magsilbing alalay ko.

Napatingin ako sa reflection ko. I horrified! It's not me!

“ Malapit na tayong magkita, Dawn Marie Lozano. At sa paghaharap natin, aangkinin ko ang lahat-lahat ng sa'yo! ”, akmang sasakalin niya ako nang umilaw ang kwintas ko.

“ AH! NAKAKASILAW ANG BANAL NA LIWANAG! ” napatakip siya sa kaniyang mukha, at naglaho siya. Bumalik na sa normal ang repleksyon ko sa salamin.

Matapos ang pangyayari dali-dali akong lumabas ng banyo at isinara ito. Nahiga ako sa kama. Iniisip ko kung kailan babalik ang lahat sa dati.

Simula ng magawi kami sa San Rafael, naging katakot-takot at sobrang wirdo  na ng buhay ko.
I immediately get my phone and dialed Lindsay's number.

[Oh, napatawag? Kamusta ka sa Manila, Marie? ]

“ Hindi okay. I need your help, Lindsay. Umalis na ako't lahat-lahat sa San Rafael hindi pa rin tumitigil yung mga scary hallucinations ko! ” nanginginig ang mga kamay ko habang kausap ko si Lindsay. I looked all around my room, baka mag-appear na naman yung nakakatakot na ako.

[ Ano'ng nangyari? Maaari mo ba'ng ikuwento sa akin? Pupunta ako riyan! ]

And the call ended. Nakatalukbong ako ng kumot kahit maliwanag ang buong kwarto ko. Basta natatakot na ako sa dilim.

“ Nandito na ako.” kaagad kong sinilip kung sino iyon. It's Lindsay! I rushed and hugged her tight.
“ H-Hindi a-ako ma-makahinga!” she said. Oh my bad.

“ Upo ka sa kama, ikukwento ko sa'yo bilis! ” kaagad namang naupo sa kama si Lindsay. Sumunod na rin ako. Ipinikit ko ang mga mata ko, at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.

“ Nakita ko kanina sa salamin...” kinakabahan ako. Natatakot ako na ewan. Paano kung lumabas yung evil me then saktan sila Mommy and Daddy. “ Ipagpatuloy mo. Mukhang alam ko na ang nangyari, base sa pagsusuri ko sa paligid. Ituloy mo ang kwento.” ngumiti ako kay Lindsay at hinawakan ng mahigpit ang kamay niya.

“ Yung reflection ko sa salamin kanina, parang hindi ako. Kamukha ko siya Lindsay. As in. Natatakot ako, kukunin niya daw ang lahat-lahat ng akin. Gusto niya ang buhay ko, Lindsay. ” I started to cry.

“ Shh... hahanapin ko ang katipan mo na si Mi—Kaiden. Poprotektahan ka niya.”

“ Si K-Kaiden? Katipan? Wala na nga akong balita kay Kaiden simula nung umalis kami sa San Rafael eh.” Kamusta na kaya siya. I wondered if he have a real girlfriend. As if magseselos ako eh playtime lang ata yung sa amin. As in napilitan lang naman ako.

“ Nasa mabuting kalagayan si Kaiden. At isa pa, wala siyang ibang babae.” Luh? Wala naman akong sinabi ah! Tsk! Oo nga babaylan pala itong si Lindsay.

Aalis na sana si Lindsay ng hawakan ko ang kamay niya. “ Oh, may kailangan ka pa ba? ” Gusto kong itanong kung totoong—“ Totoo ba na Bampira si Kaiden? ” Phew! Buti di ako nauutal sa pagtanong. Ngumiti lang si Lindsay sa akin.