BEHIND the SHADOWS (R-18) [Completed]

11 - Mine and Yours

Medyo malamig na ang simoy ng hangin dahil sa gabi na.

Nandito ako sa labas malayo-layo mula sa bahay nila Deby, malapit sa tambayan kong bahay.

Ilang minutos ng nakatayo lang ako kahit malamig.

Alam kong walang kasiguraduhan na pupuntahan niya ako dito't kakausapin pero maghihintay pa rin ako. Aalis na lang ako kapag mga ilang oras na wala pa rin siya.

"Pupunta kaya siya? Nasan na siya?" - tanong ko sa sarili ko at napa-cross arms sa lamig.

"I'm here. What do you want? "

Napalingon ako sa likod nang marinig ang boses ni Zyke.

Dinagundong ng malakas na kaba ang dibdib ko.

"S-salamat sa pinaunlakan mo ko."-ngiting saad ko.

"Just five minutes." -he answered at diretso lang ang tingin sa dagat.

Nakatitig lang ako sa kanya kahit di niya ako tinitingnan. Naka-side view siya sakin.

The moonlight reflection was emphasizing his god-like looks.

Nakabukas na ang dalawang butones ng polo niya kaya medyo kita ang matikas niyang dibdib.

Hinahangin ang malambot at itim niyang buhok.

"Time is ticking. 4 mins left." - Bigla niyang sabi na nakapagpukaw sakin.

Da fudge? Isang minuto akong nakatitig?

"Gusto ko sanang sabihin na... I already broke up with Theo..." - Nanantya ang boses na sabi ko.

Bigla siyang napalingon sakin. Di nakatakas sa paningin ko ang gulat na nababasa ko sa mga mata niya kahit pokerface siya.

"What?" - he ask.

"I ended my relationship with him." ako.

He scoffed at binalik uli ang tingin sa dagat.

"Change your mind, huh. Did he cheat again?" - he mockingly asked pero di naman nakaka-offend ang dating.

Umiling ako.

"What did he do then?" - parang tinik sa lalamunan na tanong niya.

"Wala..." - marahan kong sabi.

"Then why?- him.

Napatungo ako.

"Because of you." - tapat kong sagot.

Pinilig niya ang ulo niya para lingunin ako.
He shook his head in disbelief like he's doubting my reason.

"Your chose that scum, remember?" he snorted.

Umiling-iling ako at matamlay na napangiti habang diretsong tiningnan siya sa mata.

"I don't need to choose, in the first place, there were never a choices. I had no one to compare to you coz there is only you."

Tuluyan na siyang napaharap sakin. He is silent and I can't read his face.

Lumapit ako sa harap niya with 1 meter distance.

"You knew it already but I want to say it again... I... like you... Para akong sabog kakaisip sa'yo at para akong di makahinga naman sa sakit sa isiping baka ayaw mo na sakin at magkagusto ka sa iba. I really like you...so much.. kaya gusto ko ako lang ang gusto mo kahit ganito lang ako.. I hope you'll believe me." - dagdag ko na may buong sinseridad.

"And if I don't?" - masungit niyang tanong habang nakataas ang isang kilay.

I got hope when I saw flicker of amusement in his eyes sa likod ng masungit niyang aura.