•Siostra Eri•

•Prolog•

Właśnie szłam do sklepu, by kupić dla Eri jedzenie. Gdy wróciłam... Moje najgorsze przepowiednie, stały się prawdą. Eri została porwana przez Overhaul'a... A niech to! To nie miało być dzisiaj! Jeszcze nie... Nie... Eri...

Łzy zaczęły bez karnie lecieć mi z oczu. Wiedziałam, co Eri będzie tam przeżywać... Ale... Pomoc przybędzie dopiero za... 2 lata... Ona tyle nacierpi! No cóż... Muszę się schować...

Wstałam, otarłam łzy, i zabrałam jedzenie. Poszłam w nieznanym kierunku. Pamiętam, że widziałam kiedyś jakiś domek pośrodku lasu, kiedy chciałam uciec od bohaterów... Chyba do niego pójdę.

Jak powiedziałam, tak zrobiłam. Martwiło mnie jedno. Czy przetrwam do czasu uratowania Eri? Mam nadzieję...

Dwa lata później

Już niedługo... Jutro, niejaki Izuku Midoriya, wpadnie na Eri. A raczej ona na niego... Muszę się przygotować. Przez ostatnie dwa lata, nauczyłam się jak korzystać z mojej mocy dużo płynniej, i nawet stworzyłam swój strój. Ale... Coś dziwnego działo się, gdy używałam mocy by sprawdzić daleką przyszłość... Wyglądało to tak, jakby ktoś, w jakimś miejscu się uzdrawiał... Nie wiem. To raczej tylko wrażenie. W końcu... Można mieć tylko jeden dar... Prawda?

Kolejnego dnia

Stałam przed moim "domem", i czekałam aż wybije dwunasta. To właśnie wtedy Izuku Midoriya, i drugi chłopak zaczną swój patrol. A wtedy, wpadną na moją siostrę... Boję się o nią... Wiem, co przejdzie za to że uciekła, i jak skończy się ratowanie jej. Jednak... Nic nie mogłam na to porodzić...

Wybiła dwunasta... Czas na zobaczenie mojej siostrzyczki... Dziesięcioletniej zresztą...

Szybko wyskoczyłam w powietrze, dzięki moim butom odrzutowym. Moja moc nie jest w stanie dać mi super-siły, więc muszę sama sobie z tym poradzić. Na rękach mam takie bardzo pomocne urządzenia. Strzelają one kulkami spowalniającymi, a na lewej ręce mam ekranik, dzięki któremu mogę lepiej przewidywać.

Po dziesięciu minutach, byłam już na drzewie, naprzeciwko miejsca spotkania. Nie mogłam się nikomu pokazać. Wkońcu jestem nieletnia, a używam mocy, choć nie mam licencji, i raczej nie będę mieć.

Właśnie zobaczyłam, jak przewodzi blondwłosy chłopak. A więc za nim będzie Izuku. I właśnie przeszedł, jednak ktoś w niego uderzył. Ja, od razu wiedziałam kto to. Mała Eri... Moja kochana młodsza siostrzyczka. Gdy chłopak się do niej odwrócił, wszystko potem działo się tak jak na mojej wizji. Ale... Tak krew mi się zagotowała, gdy Overhaul ponownie ją dostał... Niestety, nic nie mogłam zrobić... Chyba że... A co jeśli im się pokażę... Nie. Tak nie wyglądała przyszłość. A z czasem nie można igrać.

Miałam już tylko nadzieję, że uda się im pokonać Chisakiego...

Edit na górze nie jest mój! Wszelkie prawa należą do jego właściciela!