Onu gördüğünde bir güz mevsimiydi.
Bakışlarıyla yüreğini yakan,sözleriyle binbir türlü hayal kurduran.
Kadın kardelendi, Adam ise hercai.
Kadın kışın soğuğuna aldırış etmeden açmayı yeğledi, Adam ise araftaydı.
Kadın sevginin simgesiydi, Adam ise te...
Evet biraz uzun ara oldu ama yine bomba gibi bir bölüm oldu
Şimdiden heyecanlandım🥰
Bana lütfen görüşlerinizi söyleyin çünkü yorumlarınızla mutlu bir küçük ponçik yazara dönüşebiliyorum ve daha çok yazma hevesim oluyor
Şimdiden iyi okumalar🖤
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
GÜZ SAYHASI - BÖLÜM 21
" MÜPHEM "
[ Köy - 2013 ]
"Anlayacağın Baran öğretmen bir başkasıyla evlenecek!"
🕊
Karalar çalınmış ömrüne, acı bir gerçek sirayet etmişti bugün. Sanki yüreği şuursuzca alınmış, yerine gönlüne dolan koca bir boşluk bahşedilmişti. Ne yutkunabiliyordu ne de kulaklarını tırmalayan gerçeği unutmaya çalışabiliyordu. O an ruhunu bedeninden çıkarıyorlardı da genç kız hissetmiyor gibiydi.
Acı; bedenine ilmek ilmek işlenirken, mutfaktaki seslerle kendine gelebilmişti. Genç kız ellerini sandalyenin tekerleklerine yerleştirip sandalyeyi bir, iki adım geriye itmeye çalıştı. Nazlı ve Damla mutfaktan endişe ile çıktıklarında genç kızın çehresine bakıyorlardı.
"Mutfağa gelirken elimden kaydı, sürahiyi tutamadım," dedi titreyen bir sesle genç kız. Bir yandan da ayağına serpilen cam kırıklarını almaya çalışıyordu.
"Feride dur, cam kırıkları eline batacak biz hallederiz," dedi Nazlı ve ardından eğilip yerde parçalara ayrılan sürahinin diğer parçalarını alıyordu.
"Eline batar Nazlı abla, süpürge ile almamız gerekiyor. Feride abla sen kenara gel," dedi Damla elindeki süpürgeyle, daha sonra dağılan parçaları süpürmeye başladı.
"Ben odama gidiyorum," diyerek yönünü odaya çevirdiğinde, sesi istemsizce yorgun çıkıyordu dudaklarından.
Genç kız odasına doğru sandalyenin tekerleklerini eliyle çevirirken, Nazlı endişe ile Damla'nın yanına geldiğinde kulağına eğilip,
"Acaba duydu mu?" dedi.
"Sanmıyorum Nazlı abla, hem duymuş olsa sormaz mıydı?" diye sordu ve ardından cam parçalarını tekrar süpürdü.
Kırıktı her bir yanı. Saç uçlarından kirpiklerine kadar kırgındı her bir zerresi.
"Öyle bir öldün ki içimde, kıyamette bile dirilemeyeceksin!"
