Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 43

Narinig ko na lamang ang malutong na mura ni Kent kay Kuya na sinabayan pa ng pagbatok.

“Tumigil nga kayo baka maaksidente pa tayo sa kaligaligan ninyo!” Kalaunan ay nanahimik naman na sila hanggang sa makarating kami sa bahay. Hindi rin nagtagal ay may bumusina sa labas hudyat na nakauwi na rin ang mga magulang namin.

Sumasakit man ang ulo at gusto na lamang magpahinga ay mas pinili ko pa rin manalo ang kuryosidad na sinasakop ang buong sistema ko. “Paano pong nangyari ang lahat ng iyon?” tanong ko. Alam ko na rin naman ang sagot, pero mas gusto kong paintindihin nila ako nang mas maayos pa.

“Pasensya na, apo.”

Naalala ko tuloy iyong mala-makapangyarihang grand entrance kuno nila kanina.

“Lo, wala po kayong kasalanan sa ’kin, I was just shocked and I want to know what you all hiding... ampon lang ba ako?”

Hindi ko napigilang tanungin iyon, alam kong para akong tanga, seryoso silang lahat at nagawa kong itanong ang imposibleng iyon. Hindi ko lang talaga makalimutan ang kaba at pagkamangha sa nakita kanina, at hindi pa ako kasama roon para bang itinakwil ako.

Tinawanan nila akong lahat na ikinagulat ko.

“Is that the reason why you were crying, anak?” inosenteng tanong ni Papa.

Nakagat ko ang aking labi hindi dahil sa totoo iyon kun’ ’di dahil sa totoong rason kung bakit ako umiyak.

“How could you ask that question, Ariane? Of course anak ka namin!” si Mama, nag-aalala pa rin.

“Wala ka kasi kanina, apo. Tinawagan lang kami ni Sam na kasama ka niya sa party, hindi ka namin nasabihan dahil kasama mo na rin pala siya.” He shrugged. “And we thought you were busy, so we didn’t bother to inform you. Hindi naman iyon mahalaga.”

Hindi mahalaga? Oh, my! E, para ngang nasa isang patimpalak kami na buhay namin ang nakaalalay tapos hindi mahalaga? I can’t believe this! At saka all secrets were told back there!

“Mala-mafia boss ba dating ko kanina, Ari?” pagsingit ni Kent.

Tumawa ako at saka sumeryoso ulit. “Sobra po talaga akong nagulat. I mean, kinabahan ako at hindi ko talaga in-expect ang lahat lalo na tungkol kay... Lolo.” Ngumuso ako.

“Hmm, nga pala. Bakit ka nakikisali sa bidding kanina, huh?” tanong ni Kuya na nasa aking gilid.

Bumuntonghininga ako.

“Trip lang namin ni Sam, Kuya,” I lied. Lolo sensed how my mood changed so he interrupted.

“Let’s now rest. It was a tiring night after all. Bukas na natin ipagpatuloy ang pagpupulong na ito, you can go inside your rooms,” utos ni Lolo.

Nagsitanguan kami at sinunod na si Lolo. Halatang nag-aalala rin ang mukha ng mga magulang ko ngunit hindi na nila pinahaba pa ang usapan para makapagpahinga na.

Jace...

Umakyat na ako sa taas para sana magpahinga na nang maabutan ko si Kuya at Kent na nakatayo sa tapat ng aking kuwarto.

“Ano problema ninyo?” nagtataka kong tanong.

“Ikaw, ano’ng problema mo?” taas kilay na ani Kuya.

Kumalas naman sa pagkakasandal si Kent sa pader at bumaling sa akin. “Pag-usapan natin iyan.”

Inismiran ko silang dalawa. “’Sus, gusto niyo lang makasagap ng tsismis, e,” I tried to lighten up the mood. “Saka puwede bukas na lang? I’m already tired.” Humikab pa ako.