Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 27

Chapter 27: Missing

Nakaramdam ako ng lamig galing sa hinihigaan ko, unti-unti akong dumilat at inilibot ang tingin sa lugar kung nasaan ko.

Dahan-dahan akong bumangon habang pinoproseso sa isip ang nangyari, at dagdagan pang wala akong makita dahil madilim ang lugar. Kaagad akong kinabahan nang tuluyang naalala ang huling nangyari bago ako nawalan ng malay.

Kinapa ko ang sahig na malapit sa ‘kin sakaling makita ko ang aking purse, pero basa ang nakapa ko. Atsako ko lang naisip na binuhusan siguro ako ng tubig dahil basa ang kabuuan ko pati na rin ang puwesto.

Nagpapasalamat pa rin ako dahil hindi ako nakagapos, pero ang hindi ko maintindihan bakit ako narito?

And... that waiter! His voice was familiar. I really need to get out of this dark room!

Tumayo ako at hinawakan ang pader para maging suporta sakaling matumba ako, may kaunting liwanag na nanggagaling sa bintana, pero hindi iyon sapat para makakita ako nang maayos.

Kaagad kumalabog sa kaba ang aking dibdib nang may narinig akong nag-uusap nang dahan-dahan akong lumapit sa bintana. What should I suppose to do?

Huminga ako nang malalim at idinikit ang tainga sa pader para mas marinig pa ang pinag-uusapan ng tao sa labas.

“Sila ang may ari ng eskwelahang ito!” Tinig ng isang babae.

“Oo, sila kaya patay ka!”

Wait...

Kuya Shan?

Naalala ko na... ang boses ng waiter at boses ni Kuya Shan ay pareho lamang. At sigurado akong siya ang nagsalita kanina.

“I have a plan...” Ang huli kong narinig, hindi ko alam bakit natahimik pero halos magpigil ako ng hininga nang narinig ko ang pagkalikot sa door knob.

Nagmadali naman akong bumalik sa puwesto na parang walang nangyari at nang tuluyan nang binuksan ang pinto ay bumukas din ang ilaw.

Unti-unting namilog ang mata ko nang nakita si Kuya Shan at Chesca na nakangiti sa ‘kin.

“Bakit ako narito?!” sigaw ko sa kanila.

Humalakhak si Chesca.

“Alam mo? Ang ganda sana ng damit mo, e. P’wedeng ikaw ang Queen of the Night, kaso wala ka roon kaya siguradong ako ang mananalo!” Ngumisi siya nang nakakaloko.

Nag-init ang gilid ng aking mata. “‘Yan ba ang gusto mo? E, ‘di sana sinabi mo na lang, hindi iyong kikidnapin niyo pa ako!”

May binulong si Kuya Shan kay Chesca bago siya umalis. Hindi ako sinagot ni Chesca, imbes ay lumapit siya sa ‘kin at hindi ko inaasahang sasampalin niya ako.

Napapikit ako dahil sa hapdi ng sampal niya bago siya dahan-dahang binalingan ulit. “Bwisit ka,” I murmured. Kinagat ko muns ang aking pang-ibabang labi bago siya gantihan ng sampal, dobleng lakas kaysa sa sampal niya kanina.

“Ouch!”

Kaagad akong tumayo, pero nahila niya kaagad ang aking buhok pababa. Pero hindi ako nagpatalo at kinalmot ang kaniyang magkabilang braso bago siya tinadyakan sa tiyan.

Ano bang problema niya at kailangan niya pang gawin sa akin ang ganito?

Tuluyan na akong tumayo at tumakbo palabas nang mabangga ako sa isang tao na hindi ko inaasahang nakaharang na pala sa pintuan.

Unti-unti kong inangat ang tingin sa babaeng naka-champagne bodycon dress.

Nangunot ang aking noo nang hqwakan niya ang aking magkabilang braso pabalik. Nagpumiglas pa ako ngunit hinila na ang aking buhok ni Chesca.