"မင်းမတော်ချင်လည်းအခု တော်နေရတာဘဲမဟုလား
ဒီမှာ အောက်တန်းကျတယ် ဆိုတာ တကယ်တမ်း ဘလိုလဲဆိုတာ မင်းသိအောင်ပြမယ်လာ😠""ခဗျား ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်....."
"မလွှတ်ဘူး ဒီပါးစပ်လေးက တော်တော်စကားတွေ တတ်နေတယ်.... ငါ့ကိုတောင်ခံပြောရဲတဲ့ သတ္တိက မဆိုးပါဘူး..."
"အား....လွှတ်...ခဗျားအခုလွှတ်ပေး."
သူ့အားကြီးနဲ့လူတစ်ကိုယ်လုံးကိုဖမ်းချုပ်ထားတဲ့အပြင် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ပါးစပ်ကို ကိုင်ပီး ဆွဲညှစ်ထားတယ်...
"အာ...ဒီလောက်ပြောတဲ့ပါးစပ် ကဲကွာ..."
ခွပ်...
" အ.."
"မှတ်ပီလား ထပ်ပြောဦးမှာလား"
"ပြောဦးမှာဘဲ😒"
ခွပ်
"ပြောဦးကွာ နောက်ထပ် ထပ်ပြောရင် မင်းမျက်နှာလှလှလေး စုတ်ပြတ်သက်သွားမယ်"
"ခဗျား ကျွန်တော့ကို ဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲ ကျွန်တော့်လက်ကိုအခုလွှတ်..."
ဒုန်း!!!
"အ~~"
ကျွန်တော့မျက်နှာကိုတချက်ထိုးလိုက်ပီး ကျွန်တော့်လက် တစ်ဖက်ကိုဆွဲပီး သူ့အခန်းထဲကိုအတင်းဆွဲခေါ်သွား တယ် ကျွန်တော်လည်းအတင်းရုန်းနေတာနဲ့ သူအားနဲ့ ဆောင့်တွန်းလိုက်တာ ကုတင်စောင်းနဲ့ကျွန်တော့်ခေါင်း နဲ့တိုက်မိပီး သွေးတွေတောင် ထွက်လာတယ်.....
"မင်းငါ့စိတ်ကိုလာမဆွနဲ့.....မင်းအားကိုးတဲ့ မင်းရဲ့အဖေ အဘိုးကြီးလည်းမရှိတော့ဘူး.....တအိမ်လုံးက အစေခံတွေကိုလည်းငါပြန်ခိုင်းထားတယ်...အေ အခုချိန်မှာ မင်းရဲ့ဘဝကိုစုတ်ပြတ်သတ်သွား အောင် လုပ်ပစ်လိုက်လို့ရတယ် နားလည်လား"
"ဟားဟား ဟား လုပ်လိုက်လေ လုပ်ပေါ့ အေ ခဗျားလုပ်တိုင်း Krist Perawatဆိုတဲ့ကျုပ်ကလည်း ခံမယ်လို့ထင်သလား စိတ်တောင်မကူးနဲ့ ခဗျားလုပ်တာ ခံမယ့်အစား ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ်ဘဲ သတ်သေလိုက်မယ်"
"မင်း!!!!!!အေ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ မင်းရဲ့ဘဝကိုဘလိုဖျက်ဆီးမလဲကြည့်နေ...."
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့ချစ်ခြင်း (Endless Love💗) Z+Uni
FanfictionSingkrist....... 💙💙Sk💙💙 Peraya..........❤❤❤
Part-17(Uni)
Start from the beginning