TESTIFY a love story

Hoofdstuk 1 - Meneer M. M. De Graaf -

Sophie en Anne lopen samen door de lange gang naar de open ruimte waar hun bureaus staan.
"Vandaag is de dag!" Zegt Sophie.
"Yes!" Zegt Anne maar dat was duidelijk te horen niet echte enthousiasme.
"Kom op, je gaat hem echt leuk vinden. Dat weet ik zeker! Wedden?!" Zegt Sophie plagerig.
"Doe ik nooit maar goed.." zegt Anne met een lach terwijl ze bij haar bureau gaat zitten.
"Oké, jij mag zeggen wat je mij dan wil geven" zegt Sophie nog steeds een beetje plagerig.
"Is goed, daar denk ik nog wel even over na" grapt Anne.
Sophie glimlacht en gaat weer terug naar haar bureau want ze heeft nog wat liggen dat af moet zijn voor dat het feestje begint.
Na een poosje komt Sophie weer bij Anne haar bureau.
"Het is bijna tijd om naar de vergaderzaal te gaan, ben je bijna klaar?" Vraagt Sophie.
"Ja." Zegt Anne redelijk enthousiast.
"Mooi! Kom we gaan!" Zegt Sophie vrolijk.
"Hey! haha, je vroeg bijna..." zegt Anne.
"Oké, oké, ik wacht al" zegt Sophie met een lach.
Samen lopen Sophie en Anne naar de vergaderzaal waar het feest gaat plaatsvinden. De vergaderzaal ziet er nu ruim en leuk versierd uit voor het feest zometeen.
Er hangen heel veel slingers en lichtjes ook staan er stoelen langs de kant. In het midden van de vergaderzaal is een grote open ruimte om straks te dansen. Langzaam aan word het steeds een beetje drukker en iedereen ziet er leuk uit.
"Oh.. we zijn wel een beetje underdressed denk ik" zegt Anne.
"Ja dat denk ik ook" zegt Sophie rondkijkend terug.
"Agh.. maar het valt ook wel weer een beetje mee denk ik" zegt Anne dan.
Ze kijkt naar drie andere collega's die hun ook niet hebben verkleedt.
Tussen de glitter jurken en strakke pakken ziet Anne steeds meer mensen die nog hun gewone werk outfit aan hebben.
Dan ineens begint er wat muziek te spelen en komt de huidige baas binnen lopen, iedereen begint te klappen en sommige fluiten even.
Als hij naar de andere kant van de zaal is gelopen en daar stil staat stopt de muziek.
"Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de mooie en fijne jaren hier, maar nu is het zo ver dat ik het stokje moet over dragen. Maar... dat ga ik natuurlijk niet zomaar aan iemand doen, nee, dat ga ik doen aan een getalenteerde jonge man met gevoel voor humor, anderen en business. Mag ik jullie voorstellen aan meneer M. M. de Graaf!"
De muziek begint weer te spelen en dit keer komt er een redelijk strak maar vriendelijk uit ziende man door de deur en loopt tot naast de nu nog huidige baas.
Anne kijkt naar hem en hij glimlacht terug. Dan kijkt hij verder rond, Anne ziet dat hij de zaal een paar keer rond kijkt terwijl hij praat. Dan heft hij zijn glas.
"Op mooie jaren samen" zegt hij.
Nu is het feest echt begonnen. Sophie en Anne staan in de rij om nog een drankje te halen. Sophie tikt Anne aan.
"Hey" zegt ze.
"Hey" zegt Anne terug.
"En? Wat is je eerste indruk?" Vraagt Sophie nieuwsgierig.
"Hij kan leuk lachen" zegt Anne kort.
Sophie lacht een beetje terwijl ze haar drankje aanpakt. Bijna gelijk daarna schuift de barman ook Anne haar drinken over de kleine bar. Anne pakt het drinken en gaat achter Sophie aan. Samen lopen ze terug naar een van de statafels.
"Ja, ja maar wat vind je nu echt?" Zegt Sophie.
"Oké, oké, eerlijk is eerlijk, hij lijkt me inderdaad heel erg aardig" geeft Anne toe.
"Klopt en hij is super begripvol en betrokken, want toen ik met mijn moeder zat en zo, toen was hij er echt voor me" zegt Sophie.
"Awww, dat is zo lief! Dat hoor je niet zo vaak" zegt Anne.
"Nee klopt, ik zei toch al, hij is echt goed!" Zegt Sophie.
Dan kletsen Anne en Sophie nog eventjes verder en ze halen nog wat te drinken.
Het feestje is nu al een tijdje bezig en Sophie is even met iemand anders aan het kletsen. Anne kijkt eens rustig om haar heen. Kort daarna komt Sophie weer wat dichterbij Anne staan.
"Ik had zonet iets over dansen gehoord, dat zou leuk zijn" Zegt Sophie.
"Ja, dat zou leuk zijn! Want eerlijk gezegd begint het nu wel een heel klein beetje te vervelen" zegt Anne.
"Precies" zegt Sophie.
"Wat had je precies gehoord dan?" Vraagt Anne.
"Nou, ik had het gehoord van Hendrik" zegt Sophie.
"Hendrik?" Zegt Anne vragend.
"Ja" zegt Sophie rondkijkend. "Wacht heel even dan ga ik het nog even vragen, oké" vervolgd ze haar zin.
"Oké, is goed!" zegt Anne.
Sophie is nog niet zo heel lang weg als het licht in de zaal veranderd in de gekleurde lichten die boven de dansvloer hangen beginnen te schijnen en de muziek weer begint te spelen. Bijna gelijk gaan een paar mensen de dansvloer op en langzaam aan word het steeds drukker op de dansvloer. Anne staat er even na te kijken en glimlacht over hoe gek sommigen doen, die hebben vast al een paar op. Dan krijgt Anne ineens een duw de dansvloer op en botst tegen iemand op. Het is druk en donker op de dansvloer maar gelukkig komt er als snel weer even een gekleurde lichtstraal langs. Het is de nieuwe baas, die Anne in reflex even bij haar armen pakte.
"Hoi!" Zegt Anne dan bijna schreeuwend want de muziek staat erg luid.
"Hoi! ik ben Mark de Graaf!" Zegt Mark luid terug.
"Ik ben Anne Verbeek!" Zegt Anne.
"Beek?!" Vraagt Mark nog net niet schreeuwend.
"VERBEEK" schreeuwt Anne.
"OHHH.." schreeuwt Mark terug.
Dan glimlacht hij. De muziek word ook een stuk zachter en Anne zucht opgelucht en glimlacht terug, ze ziet dat Mark ook een zucht van opluchting doet.
"Voor het volgende nummer heb je een partner nodig dus zoek iemand uit en pak elkaar lekker vast!" Zegt de Dj enthousiast. Dan begint er een rustiger muziekje te spelen. En de gekleurde lichten maken plaats voor zachte lichten.
"Kijk.. dit is een stuk beter..." zegt Mark en hij steekt vragend zijn hand uit. 
Anne legt haar hand in zijn hand.
"Ja... v.. i.." Anne schraapt haar keel. "Ja, vind ik ook" zegt ze dan.
Mark begint met leiden tijdens het dansen en zo dansen ze samen een beetje in het rond. En dat gaat best heel goed!
"Waar heb je zo goed leren dansen?" Vraagt Anne na eventjes gedanst te hebben.
"Haha, ik heb een tijdje gedanst en een klein beetje van mijn vader geleerd" zegt Mark.
"Oh, dat is leuk!" Zegt Anne.
"Zeker! En waar heb jij leren dansen? Je hebt nog niet eens op mijn voeten gestaan" zegt Mark glimlachend.
"Haha nee, dat klopt, ik heb ook een tijdje gedanst bij een dansschool. Maar dat is al een tijdje geleden, dus ik ben eigenlijk net zo verbaasd als jij" zegt Anne.
Mark lacht zachtjes.
"Wat voor soort dans deed je toen? Ik deed een beetje van alles eigenlijk wel" zegt Mark.
"Hmm, leuk! Nee, ik deed het niet echt heel fanatiek maar een beetje stijl dansen vond ik wel leuk" zegt Anne.
"Ah ha, stijl dansen. Ja, dat is inderdaad een erg leuke vorm van dans" zegt Mark.
"De combinatie tussen ballroom en latin stijl dat vind ik erg leuk, toch ben ik een klein beetje meer weg van ballroom dan latin stijl" zegt Anne.
"Klopt dat vind ik ook. Wat leuk dat je dezelfde stijl leuk vind, dat heb ik nog niet zo vaak gehoord." Zegt Mark.
"Nee, ik ook eigenlijk niet, meestal als je het hebt over hobby's dan hoor je vaak dat ze dans wel leuk vinden om na te kijken maar zelf liever aan hardlopen doen of naar de sportschool gaan" zegt Anne.
"Precies," zegt Mark.
"Heb je nog meer hobby's?" Vraagt Anne dan.
"Ja, naast dansen vind ik klimmen erg leuk en fietsen. Maar relaxed op de bank een film kijken vind ik ook erg fijn." Zegt Mark.
"Leuk! Klimmen op een klimwand? Of klimmen in de natuur?" Vraagt Anne nieuwsgierig.
Mark glimlacht.
"Nee gewoon op een klimwand" zegt Mark.
"Wauw, wel gaaf! Doe je dat vaak?" Vraagt Anne.
"Ja, als ik even tijd heb, dan ga ik graag naar de klimwand. Er is gelukkig een niet zo heel ver van mijn huis" zegt Mark.
Er inmiddels is het rustige nummer overgegaan in een ander rustig muziekje.
En kondigt de Dj een ander nummer aan. Dan stopt de muziek eventjes dus laten Mark en Anne elkaar rustig los en lopen samen naar een van de statafels bij de muur. Anne ziet Sophie ook aan komen lopen met 2 bekers met drinken in haar handen.
"Heey! Daar ben je, je was ineens weg." Zegt Sophie en schuift de beker naar Anne toe.
"En je hebt gezelschap! Hallo meneer de Graaf" gaat Sophie verder.
"Hallo" zegt Mark vriendelijk.
"Hoe gaat het met u?" Vraagt Sophie.
"Met mij gaat het goed, maar zeg maar weer gewoon 'jij' hoor, of Mark want dat was je toch al gewend" zegt Mark tegen Sophie.
Sophie glimlacht even.
"En hoe gaat het met jou?" Gaat hij verder.
"Met mij gaat het ook goed, leuk dat je mij nog herinnert" zegt Sophie.
"Mooi, fijn. Ja, natuurlijk! We hebben zo veel gepraat toen, dat vergeet je niet zomaar" zegt Mark.
Sophie glimlacht weer even.
"Nee dat is waar" zegt Sophie.
Ze neemt een slokje van haar drinken en kijk naar Anne, die ook een slokje van haar drinken neemt. Dan word Mark op zijn schouder getikt door de oude baas die hem vraagt of hij nog wat wil zeggen om het feestje af te ronden. Hij antwoordt dat hij dat wel wil en draait zich dan om naar Sophie en Anne.
"Sorry, ik moet al gaan... want ik moet het feest nog officieel afsluiten" zegt Mark.
"Oh oké" zeggen Anne en Sophie bijna tegelijk.
Dan loopt Mark met de oude baas mee weer naar het begin van de zaal.
"Ik wist niet dat het nu al afgelopen zou zijn" zegt Sophie.
"Nee ik ook niet, dat ging toch best wel snel" zegt Anne.
"Ja" zegt Sophie.
"Maar hoe laat is het dan eigenlijk?" Vraagt Anne.
Sophie kijkt even op haar mobiel.
"Ohh... het is al 1 uur, dat valt mee hoe snel het feestje stopt" zegt Sophie.
Anne lacht een beetje.
"Ik had niet verwacht dat het al 1 uur zou zijn, ik dacht het is 11 uur of zo" zegt Anne met een glimlach.
"Ja, je hebt mij langer in de steek gelaten dan je dacht he" zegt Sophie grappend.
Anne lacht.
"Oh ja, echt heel veel langer" zegt Anne grappend terug.
Dan proberen Mark en de oude baas de aandacht van iedereen in de zaal te trekken en na heel eventjes is het stil.
"Zo... lieve mensen, we gaan het feest nu rustig tot een einde brengen, dat betekent dat ik het nu officieel ga afsluiten en wens ik jullie een fijne vakantie toe! Maar wacht nog heel even met naar huis gaan want meneer Hoogland wil jullie allemaal persoonlijk dag zeggen" Zegt Mark.
"Dankjewel, meneer de Graaf, ik ga bij de deur staan om iedereen dag te zeggen, en dan wens ik jullie nu alvast allemaal het beste" zegt meneer Hoogland, de oude baas.
En hij geeft Mark een klopje op zijn schouder en Mark glimlacht.
Het word daarna al snel rustiger want bijna iedereen staat al in de rij om meneer Hoogland dag te zeggen. Sophie slaapt vanavond bij Anne thuis want dat hadden ze al zo afgesproken. Daarom gaan ze straks samen naar Anne's appartement.
Maar eerst meneer Hoogland dag zeggen en een fijn pensioen wensen. Zodra de rij een beetje korter is gaan Sophie en Anne ook in de rij staan. Anne kijkt even om haar heen terwijl ze in rij staat te wachten naast Sophie.
"Ben je wat vergeten?" Vraagt Sophie.
"Ehh.. nee hoor ik keek gewoon even rond" zegt Anne terug.
"Oh oké" zegt Sophie.
Ze staan een tijdje in de rij en Sophie kijkt even naar Anne die nog steeds even rond kijkt.
"Zoek je naar iets of zo?" Vraagt Sophie.
"Nee dat niet" zegt Anne.
"Ohh. Ik kan beter vragen 'wie' zoek je dan of niet?" Vraagt Sophie.
"Ja zoiets" zegt Anne nog steeds rond kijkend.
"Ik denk dat de gene die je zoekt niet hier is" zegt Sophie dan.
Anne kijkt Sophie nu een beetje verbaasd aan. Zo van hoe weet jij dat nou.
"Hoe bedoel je?" Vraagt Anne.
Sophie kijkt Anne aan alsof ze wil zeggen, je weet heus wel wat ik bedoel.
"Oké, oké maar niet hier" zegt Anne.
"Nee, weet ik. Ik zeg toch ook niks" zegt Sophie.
"Jij kent mij te goed, dat is eigenlijk helemaal niet handig" zegt Anne grappend.
Sophie lacht.
"Haha, ja nu kan je niet meer terug, je hebt het al toe gegeven" zegt Sophie plagerig terug.
Anne lacht. Ze zijn eindelijk aan de beurt om meneer Hoogland dag te zeggen. Sophie geeft meneer Hoogland een stevige hand en wenst hem het beste. Dan is Anne aan de beurt om hem dag te zeggen.
"Bedankt voor je fijne samenwerking Anne" zegt meneer Hoogland.
"Erg graag gedaan meneer, ik vond het ook fijn om samen te werken" zegt Anne terug.
"Mag ik je een knuffel geven?" Vraagt hij.
"Natuurlijk" zegt Anne.
"Ik wens je het allerbeste toe en als je zo door blijft gaan gaat dat zeker wel goed komen!" Zegt meneer Hoogland.
"Bedankt! Ik wens u ook het allerbeste toe, vergeet zo nu en dan niet even te geniet van niks doen he?!" Zegt Anne met een glimlach.
"Dankjewel, die zal ik onthouden!" Zegt meneer Hoogland.
Anne glimlacht.
"Goed zo! Wel thuis straks" zegt ze.
Meneer Hoogland glimlacht nu ook.
"Dankjewel! Doei" zegt hij.
"Doei" zegt Anne.
Dan loopt ze verder naar de kapstok die aan het begin van de lange hal staat.
"Dat duurde even, haha" zegt Sophie.
"Ja dat klopt. Ik vind het best een beetje raar idee weet je" zegt Anne.
"Ja, dat snap ik" zegt Sophie.
"Hij heeft me zo verder geholpen na dat ik van die pest plek kwam en nu gaat hij met pensioen... wat hij overgens helemaal verdiend heeft maar toch... gewoon een beetje dubbel" zegt Anne.
"Dat snap het wel... vind ik ook wel een beetje raar, maar zeker wel verdiend" zegt Sophie.
"Ja.." zegt Anne terwijl ze haar jas dicht doet.
Dan lopen Sophie en Anne naar de liften en drukken op het knopje van de lift. Na een paar seconden wachten gaan de deuren van de lift open en Sophie en Anne stappen in de lift. Binnen drukt Sophie op het knopje voor naar beneden.
"Eigenlijk toch best wel fijn dat we gewoon dag zeiden zoals we dat altijd deden, net alsof we elkaar na de vakantie gewoon weer op kantoor zouden zien" zegt Anne.
"Ja maar het was wel een beetje anders" zegt Sophie.
"Tuurlijk, dat wel. Maar ook nog steeds wel een heel klein beetje normaal" zegt Anne.
"Ja, dat vond ik ook wel fijn" zegt Sophie.
Ondertussen is de lift beneden aangekomen en gaan de lift deuren weer open. Anne zet de eerste stap de lift uit als er iemand haastig de hoek om komt lopen en bijna op haar botst.
"Nou! Ik heb het vandaag wel zeg!" Zegt Anne luid op.
En kijkt wie ze nu weer letterlijk bijna tegen het lijf gelopen is. Het is Mark.
Natuurlijk, wie anders... denk Anne. Stiekem vind ze het eigenlijk helemaal niet erg. Ze vind hem nu al wel leuk.
"Oh sorry!" Zegt Mark.
"Geeft niet" zegt Anne en glimlacht zachtjes.
Sophie stapt ook de lift uit.
"Gaan jullie naar huis?" Vraagt Mark.
"Ja, we gaan samen naar Anne haar appartement" zegt Sophie.
"Oh leuk, wat gezellig" zegt Mark.
"Ja" zeggen Anne en Sophie bijna tegelijk.
Mark lacht.
"Wel thuis dan maar, ik ga nu weer naar boven. Tot na de vakantie" zegt Mark vriendelijk en zet een stapje opzij zodat hij om Anne heen kan lopen.
"Ja dankjewel!" Zegt Sophie.
"Dankjewel" zegt Anne dan ook.
Mark staat bij de liften te wachten tot er een open gaat en kijkt nog even naar Anne. En Anne kijkt terug. Dan tikt Sophie haar aan en geeft haar de autosleutels.
"Zie je, je vind hem wel leuk hè" zegt Sophie als Mark weg is.
Anne kijkt Sophie even aan. Sophie kijkt met een ondeugende blik terug.
"Maar ik ben nu best wel moe, jij?" Zegt Sophie dan.
"Ja, ja" zegt Anne en geeft Sophie speels een klein duwtje.
Sophie lacht.
"Ja, kom we gaan" zegt ze.