𝐓𝐞 𝐪𝐮𝐢𝐞𝐫𝐨, 𝐌𝐲 𝐎𝐦𝐞𝐠𝐚 - 𝐎𝐦𝐞𝐠𝐚𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞

Capitulo Kwatro

Capitulo Kwatro

It was weekend and i decided to take a break on my company. Fuck! Bakit ko ba ginawa 'yun.

"Nabubuang kana?" she said while playing the lollipop on her mouth.

"I'm not." I'm pissed with myself.

"Talaga ba? Kanina mo pa sinasabunutan yang buhok mo baka makalbo ka," she said while laughing at me. Fuck! I'm still thinking on how should i face him.

"Shut up will you!" i hissed at her.

"Sus. Stress ka ba? Sakit sa ilong ng pheromones mo." tinakpan niya pa ang ilong niya gamit ang panyo. I can see my dark phemorones on the thin air and it keeps on spreading. Damn.

"Sis? Can i ask you a question?" tumango naman siya at umupo sa sofa sa aking harapan.

"Can someone recognized your pheromones? Can normal people do that?" i asked her. I'm fucking curious!

"Depende, Well I'm a doctor, I can recognized your pheromones dahil kapatid kita and we're blood related but if that's a normal person, I guess no one can recognize your pheromones unless he or she was your 'fated fate'." she explained. Fated fate?

"Fated fate?" tumango siya ulit bago magsalita. "Fated fate of Fated partner, Lumang usapin man 'yun but i think, it's still existing. You are a dominant Alpha and only your fated fate can recognized your pheromones plus or maybe, pwedeng nakaintercourse mo na sila." tinaas taasan niya pa ko ng kilay. "Ayun yung sabi sa lumang libro, Josh. It depends on you if papaniwalaan mo ko. Only Omegas lang naman ang kayang maglabas ng pheromones na kayang maamoy ng lahat. As an Dominant Alpha kaya mong icontrol ang pheromones mo." mahabang paliwanag na dagdag pa niya.

Fated fate? Is that even existing?

"Bakit mo pala natanong? Nahanap mo na katapat mo?" nagbago ang mood niya at ngumisi sakin.

"No." matigas na sabi ko sa kanya. Hinilot ko ang aking sintido dahil hindi ko alam kung totoo ba 'yung sinasabi niya but she's a doctor for fucking fuck sake.

"Sayang naman, Little brother." kunwari pa siyang umiling iling at tumayo paalis.

I'm pissed. Damn it!

---

"Dadah! Sinaing mo!" sumisigaw na sabi ni Jahjah sa akin. Tulala na naman ako. My boss contacted me na hindi daw siya papasok sa trabaho ngayong weekend, mabuti naman. Pinakiramdaman ko ang aking pisngi at naramdaman kong mainit iyon. "Dadah!" sigaw pa ulit ng bata.

"Naka rice cooker tayo anak, Hindi masusunog ang sinaing," natampal ko nalang ang aking noo dahil sa kanya.

"Dadah kasi laging tulala," Aba't umirap pa siya sa akin. Ginulo ko ang buhok niya. Nakita ko siyang sumimangot at pinagpatong ang dalawang braso niya sa dibdib.

"May iniisip lang ako, Jahjah." malamyos na sabi ko sa kanya. Hinamplos ko ang kanyang pisngi, Ba't ang gwapo ng anak ko.

"Si Tito Josh po ba 'yan?" napanganga naman ako sa sinabi niya. "No baby." mabilis na pag tanggi ko sa kanya.

"Hmm." tiningnan niya pa ko na parang hindi siya naniniwala sa sinabi ko.

"Alam mo ikaw. Are you sure that, you are just three years old? Napachismoso mo." pinisil ko pa ang kanyang ilong. Nakakapanggigil 'tong bata na 'to.

"I'm just telling the truth, Dadah." sambit niya nang may pang iinis na tono.

Naisipan kong pumunta ng Mall ngayon para bumili ng mga lulutuin dito sa bahay para sa ilang araw dahil magiging busy na naman ako dahil sa trabaho.