𝐓𝐞 𝐪𝐮𝐢𝐞𝐫𝐨, 𝐌𝐲 𝐎𝐦𝐞𝐠𝐚 - 𝐎𝐦𝐞𝐠𝐚𝐯𝐞𝐫𝐬𝐞

Capitulo Dos

disclaimer and warning;
this story is about omegaverse and purely fictional and imagination of the author.

if you are against on boys love, yaoi or boy to boy dont read this story.

----

Capitulo Dos

Para kong naistatwa sa sinabi ng boss ko, first day ko palang pero mukhang matatanggal na ko agad. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman dahil sa labis na kaba at naramdaman kong namawis ang aking palad.

"I repeat, Are you an omega!" dumagundong ang boses niya sa buong silid dahil sa pagsigaw niya mabuti na lamang dahil kaming dalawa na lamang ang nasa opisina.

"No sir." matapang na sabi ko sa kanya, hindi pwedeng malaman na omega ko. Lahat ng tao mababa ang tingin sa omega at hindi ko hahayaang maulit ang nangyari noon. I dont want to repeat history itself.

"Then how did you know?" galit niyang sabi.

"Pakiramdam ko lang po, Sir. B-base on your expression mukhang stress po kayo lately." mahinang sabi ko sa kanya at yumuko.

"Yes, I've been stress lately because of my motherfucking employees." wari sa tono ng boses niya ay kumalma na ito at umupo ng mahinahon sa kanyang silya at muling nagbasa ng paperworks at ako naman ay bumalik na sa aking lamesa. Nakaramdam ako ng kalam ng sikmura at tingin ko narinig ni boss 'yun dahil narinig niya ang tiyan ko. Nakakahiya.

Narinig ko siyang mahinang tumawa. Woah. Tumatawa naman pala si Hudas. "Call the caferia and ask them na magpadala ng pagkain para sa dalawang tao." mabilis ko namang sinunod ang sinabi niya dahil gutom na talaga ko. After couple of minutes our food arrived.

Pinwesto ng staff ang mga pagkain na nasa trolley at inilagay sa lamesa sa loob ng opisina. Namangha ako sa pagkain na dinala dahil full course meal ito at halatang nakakapaglaway, may appetizer, side dish, main dish at dessert. Pagkatapos ipwesto ng staff ang mga pagkain at lumabas na ito at pumwesto si boss sa harap ng lamesa.

"Bakit nakatayo ka pa?" takang tanong niya.

"I ask this food for the both of us," sabi niya at itinuro upuang nasa harap at pinapaupo ako, tumalima naman ako sa sinabi niya at nag umpisa na ding kumain.

"How old are you?" napatigil naman ako sa pagkain ng tanungin niya ko. "25 years old," simpleng sagot ko sa kanya. Hindi ko alam pero bawat titig niya sa akin ay parang humahagod sa aking katawan or maybe i'm just imagining thing aren't i?

"Have we met before? You seem familiar to me," takang tanong niya habang nakataas ang isang kilay. "Boss, baka gutom lang 'yan. Kumain ka na po." casual na sabi ko sa kanya. Kinabahan tuloy ako baka pinagkakautangan ko siya dati. Natampal ko bigla ng tinidor ang noo.

"Aww." Sakit. Ano ba kasing iniisip ko!

"You must be something hmm." nakangiting  sabi niya sakin at umiiling iling pa sabay bumalik na ulit sa pagkain. Tumahimik nalang ako at kumain.

Hindi ko namalayan na mag uuwian na pala, tiningnan ko ang oras at out na ng mga trabahante sa kumpanya pero ang boss ko ay busy pa rin sa harap ng laptop niya at seryosong nagbabasa. "Sir, Overt time po ba kayo?" tanong ko sa kanya. "Yes and don't bother me, you can go home." sabi niya pero hindi manlang ako tinapunan ng tingin at nakatuon pa rin ang atensiyon sa monitor ng kanyang laptop. "Sige Sir, See you tomorrow." magalang na paalam ko sa kanya at dumeretso na sa part time ko.