Ashton Irwin trying not to love you

#2

(Ashton POV)
Het was vijf voor twee s'nachts, ik was even uit het hotel gegaan om een luchtje te scheppen, ik liep verder over een brug ,de brug was best wel hoog, met allemaal water eronder: de zee. ik bleef staren naar de golven die eronder stroomde, ze kaatsen tegen de kant aan, plots klonk er een harde plons, ik keek waar het vandaan kwam... er was iemand het water in gesprongen, snel rende ik de brug af naar de kant.

(Lucy POV.)
Ik rende de voordeur uit, zo snel als ik kon naar de brug, ik ging op de rand zitten.
Ik keek nog voor de laatste keer om me heen. er stond een jongen van mijn leeftijd naar het water te staren, hij leek verdomd veel op Ashton... ik zal het vast wel verkeerd zien, "Engels zullen kunnen vliegen" fluisterde ik. met wijde armen sprong ik. ik kwam recht in het water terecht, er kwam allemaal water in mijn longen. Ik keek om me heen in het water, het was te donker, ik kon niets zien. Het voelde licht in mijn hoofd ,maar niet onprettig. Met die gedachte sloot ik mijn ogen voor altijd.

(Ashton POV )
Ik sprong zonder na te denken het water in, en dook onder. ik greep het meisje aan haar arm en zwom met haar omhoog. snel legde ik haar op de kant en begon het water uit haar longen te pompen, haar hart klopte nog, ze kotste het water uit haar longen, snel gaf ik haar mond op mond beademing, ik stopte weer en voelde aan haar pols, je kon duidelijk haar hart voelen kloppen, ze opende haar ogen en keek me verward aan. "A-a-Ashton?", fluisterde ze zachtjes. " Stil maar het komt goed ik ben bij je" antwoordde ik haar geruststellend en trok haar in een knuffel. zachtjes zakten haar ogen dicht. daar lag ik dan nat en hijgend op de grond, ik had een fan gered. mijn ogen dwaalden af naar haar polsen ze zaten onder de krassen. zachtjes ging ik erover heen met mijn duim, dit herkende ik maar al te goed... vervolgens tilde ik haar op en bracht haar naar het hotel.
(Kwartier later...)
Ik zat nog steeds afwachtend naast haar bed te wachten tot ze wakker werd. calum, Michael en Luke kwamen afwisselend kijken of ze al wakker was. 'Wat was er waarom ze dit wou doen?' dacht ik bij mezelf.

(Lucy POV. )
Met mijn ogen nog dicht kwam ik langzaam weer bij zinnen. waar was ik?. Ben ik dood? Ik probeerde mijn ogen te openen maar het lukte niet. ik voelde iemand met zijn duim over m'n sneeën wrijven. ik was dus niet dood. maar wie had me gevonden? En zo snel uit het water gehaald? Was het misschien die jongen die zo veel op Ashton leek?. Alles begon een beetje terug te komen tot er een bepaalde zin in mijn hoofd opkwam "stil maar het komt goed ik ben bij je", die stem kwam me nog bekend voor ook. "Is ze al wakker?" Hoorde ik iemand vragen, "nee nog niet" klonk het terug met een zucht erachteraan, hè dat was dezelfde stem van in mijn gedachtes!, Hij had me gered. maar wie was het? Ik opende mijn ogen voorzichtig, het was donker in de kamer. ik keek om me heen, hier kende ik het niet, het was een hotelkamer? Toen viel mijn oog op een jongen in een stoel naast het bed, hij wreef met zijn duim over m'n sneeën wacht es... "Ashton?" Vroeg ik zacht. de jongen schrok op uit zijn gedachten en keek verrast op, "ja?" Antwoordde hij terug, ik glimlachte zachtjes het was Ashton, opeens overviel me een heel boos gevoel. Door hem was ik niet dood... hij had me gered dat betekend dat ik gewoon weer terug zou moeten naar huis. en welke kleding had ik dan aan? Ik was niet nat ofzo dus ik tilde de dekens op, een jogging pak, mijn bh lag ook over de kachel in de kamer... die had Ashton dus uit gedaan.... Fijn. gelukkig had ik wel nog gewoon mijn onderbroek aan. "Gaat het?" Vroeg Ashton. ik knikte " waarom heb je me niet laten gaan?" Vroeg ik met een botte stem... "Denk je dat ik het mezelf ooit zou kunnen vergeven als ik je had laten gaan?" Antwoordde hij met een lieve stem. "het ging niet om jou ash" antwoordde ik nu bozig "denk je dat ik het jou wel wou aandoen dan?" Gaf hij als weerwoord. " ja waarom niet je bent niet de enige die me zou haten hoor!" Zei ik terwijl ik recht ging zitten. "blijf maar liggen" zei hij. "Je bent mijn vader niet" en met die woorden brak ik en begon te huilen. Ash sloeg zijn armen om me heen. Ik hield zijn arm weer van me af. "Kun je weg gaan?" Probeerde ik serieus te zeggen, maar mijn stem sloeg over op het end. " Ik meen het!" Riep ik hopeloos. in plaats van weg te gaan sloeg hij opnieuw een arm om me heen en kwam naast me zitten. " Ik ga niet weg" antwoordde hij zelfverzekerd. Ik barste nu helemaal. " Ik wil gewoon niet meer okay! ik ben er klaar mee om in elkaar geslagen te worden! Ik ben er klaar mee om me eigen vader straal bezopen in bed te zien liggen, en ik ben al helemaal klaar met mijn eigen zus die alles krijgt wat ze wilt, en me alleen maar uitscheld. hoe zou jij het vinden om zonder vrienden te moeten leven, gepest te worden, geschopt en geslagen, je moeder dood geslagen zien worden door je vader omdat hij helemaal straal bezopen is en van een stomme band houden die niet eens weet dat je bestaat!?" Riep ik in zn gezicht. Het enige wat hij deed wat rondjes over mijn rug draaien met z'n hand. "hè ik ben bij je oké?" Stelde hij me gerust, " ik begrijp dat je er klaar mee was, maar weet je. Je gaat niet meer terug naar daar, je blijft bij mij, ik ga je helpen." zei hij. En stond op, vervolgens knielde hij voor me neer en pakte me kin zodat ik hem wel aan moest kijken, "we komen hier samen uit." Zei hij met een geruststellende stem " ik laat je niet meer gaan". Ik was aan het denken, "waarom zou ik jou wel vertrouwen? na iedereen die me heeft laten vallen!" Vroeg ik zacht. "Omdat ik ook depressief was Lucy. Ik weet als geen ander hoe jij je voelde" antwoordde hij met een lieve blik. "Ga maar slapen, ik regel dit" zei hij nadat hij weer opstond en me achterover duwde zodat ik in het kussen viel, hij deed de dekens over me heen. en liep weg.
Ik sloot m'n ogen, waarom zou ik hem vertrouwen? Hij heeft het alleen maar erger gemaakt dan het al was... Ik ben bang voor wat er gaat komen, er is niets meer van me over. met die gedachtes viel ik in slaap

Dit was het tweede hoofdstukje wel langer dan de andere dus :) ja ben er wel trots op, Comment alsjeblieft wat je er van vond! Alvast dankje