Ashton Irwin trying not to love you

#9

Lucy POV)
Ik rende verder en verder, nooit maar dan ook nooit zal ik meer terug gaan, ik had geen familie meer en niemand doe me accepteerde. ik rende verder tot ik bij een groot gebouw aankwam het was een hotel, snel liep ik naar binnen. de lift in 12 toetste ik in... de lift kwam in beweging en ging steeds hoger, tot hij open ging... ik liep door de gangen met haast en zocht naar de trap voor het dak. Ik vond hem en opende de deur naar het dak. "hoe kon je Ashton?" Fluisterde ik met tranen in mijn ogen. ik stortte op het dak neer en begon harder te huilen. die pijn van binnen... ik moest er gewoon vanaf, hierna zal het over zijn... ik zou nooit meer terug hoeven gaan naar Ashton die vreemd ging of mijn zus en vader, nee ik zal naar m'n moeder terug gaan... de enige persoon die mij ooit heeft gemogen... ik liep naar de rand toe. "het spijt me het is mijn eigen schuld, niemand wilt dat ik blijf en ik heb gewoon te lang gewacht. IK BEN GEEN TRANEN WAARD" op het einde schreeuwde ik. ik sloot mijn ogen doe het niet het was een stemmetje in mijn hoofd maar ik wist wel beter, ik was het waard om te sterven... niemand vond mij toch aardig... dat hebben ze nooit gevonden...

(Ashton POV)
Ik rende verder opzoek naar Lucy... wie weet wat ze zichzelf aandeed!? Wat was ik toch ook stom! Het is allemaal mijn schuld, door mij is ze weg... vaag hoorde ik een stem maar waar kwam hij vandaan? Er was niemand... ik keek omhoog en zag iemand op een hotel staan. ik schat dat het zo'n twaalf verdiepingen had... "lucy" mompelde ik. snel rende ik het hotel in en drukte heel veel op het lift knopje... "KOOOM OOP" schreeuwde ik terwijl de tranen bleven komen... eindelijk ging de lift open en drukte ik op het bovenste knopje... "snel snel snel ik mag niet te laat zijn" doodsangsten gingen door me heen. het was nu allemaal aan mij, Lucy haar leven lag in mijn handen. als ik te laat zal komen zal het over zijn. ik zal haar nooit meer kunnen zien. wetend dat mijn meisje nu op een hotel stond... klaar om er vanaf te springen, wetend dat alleen ik haar nog kon helpen.... en dat als ik te laat zal zijn het over zou zijn... voor goed.... de liftdeuren sprongen open en ik rende de gang op, op zoek naar het trappertje. eindelijk vond ik hem en rende het dak op. mijn ogen schoten heen en weer en al snel zag ik Lucy staan... haar ogen dicht, tranen over haar wangen....

(Lucy POV)
Ik genoot nog even van de stilte. soms vulde een snik de lucht en soms een windvlaag.. meer niet, en dit zal voor mij ook het laatste zijn wat ik hoorde. "Vaarwel" fluisterde ik en verzamelde moed. ik liet m'n evenwicht naar voren gaan en viel... nog niet eens 2 meter en ik werd aan mij hand vastgehouden. iemand hield me tegen... well shit happens... ik werd omhoog getrokken en we vielen samen wat meer naar het midden van het dak. twee sterke armen hielden me dicht tegen zich aan. gehijg was alleen te horen en ik rook Ashton zijn geur. zijn haar kietelde in mijn gezicht. "ik hou van je Lucy... vergeet dat nooit, ze zoende mij ik haar niet. jij bent de ware voor mij. ik hou van je, ik laat je niet meer gaan" ik drukte mijn gezicht in zijn nek.

"Ik hou van je"

"We komen hier samen uit.."

_______________________________________
Dit was het einde van m'n verhaal ik hoop echt dat jullie het leuk vonden en ik ben nu ook bezig met only love - Ashton Irwin. daar schrijf ik wel actief aan en ben ik van plan meer hoofdstukken in te gaan maken. dus als jullie die kunnen gaan lezen :) dat zou ik echt geweldig vinden en ik kan je bijna wel beloven dat je die leuker gaat vinden :)

Lots of love, Jill Xx