Άι λοβ γιου! [✓]

Κεφάλαιο 46

Λ: Αντε ξύπνα!
Ρ: Άσε με ρε Λένα να κοιμηθώ!
Λ: Θα έρθουν τα παιδιά!

Κάτσε! Τι;

Ρ: Ποια παιδιά; Ρε Λένα πάλι κανονίζεις χωρίς να με πεις τίποτα;
Λ: Ηρέμησε! Τα παιδιά από την Θεσσαλονίκη. Ευκαιρία είναι που θα είναι για λίγο καιρό εδώ να τους δούμε.
Ρ: Μόνο τα παιδιά από την Θεσσαλονίκη;
Λ: Ναι όπως παλιά. Αν θες πες και τον Θωμά.
Ρ: Δεν θα μπορέσει να έρθει. Χτες με ειπε ότι θα έχει δουλειά.
Λ: Δεν πειράζει.
Ρ: Τι ώρα θα έρθουν;
Λ: Ε κατά της 4.
Ρ: Και είμαι δυόμιση. Προλαβαίνω.

Λέω και σηκώνομαι από το κρεβάτι βαριεστημένα.

Πάω να φύγω από το δωμάτιο και η Λένα με ενημερώνει ότι θα πεταχτεί στο σουπερμάρκετ για να πάρει πατατάκια, γαριδάκια και ποπκορν!

Ανασηκωνω τους ώμους μου και συνεχίζω την διαδρομή μου προς το μπάνιο.

Μπαίνω στην ντουζιέρα και ανοίγω την βρύση και το καυτό νερό πέφτει πάνω μου.

Στέκομαι γυμνή κάτω από το τηλέφωνο του μπάνιου και το μόνο που κάνω εδώ και δέκα λεπτά είναι να κοιτάω τα σαμπουάν. Το νερό συνεχίζει να πέφτει πάνω μου και το σώμα μου έχει μουλιάσει για τα καλά.

Μάλλον δεν έπρεπε να μπω για μπάνιο. Δεν έχω κουράγιο ούτε να σαπούνισω να μαλλιά μου.

Χωρίς τελικά να σαπούνισω είτε το σώμα μου είτε τα μαλλιά μου βγαίνω από το μπάνιο και σκουπίζομαι με την πετσέτα.

Γυρνάω πίσω στο δωμάτιο μου και φοράω τα εσώρουχα μου. Ένα απλό brazil και μπουστάκι.

Φόρεσα κάτι απλό

Έπιασα τα μαλλιά μου σε έναν από αυτούς τους αλοκοτους κότσους και πήρα το κινητό στα χέρια μου και μπήκα στο instagram. Πιο συγκεκριμένα στο προφίλ του.

Ξέρω πως είναι λάθος και πως έτσι δεν θα το  ξεπεράσω. Αλλά εγώ δεν θέλω να τον ξεπεράσω. Πέρασα από χιλια κύματα για να καταφέρω να είμαι μαζί του στα φανερά και μόλις τα κατάφερα τα κατέστρεψα όλα.