Unexpected Soulmate

Unexpected Soulmate Chapter 38

"Ano bang pinagsasasabi mo?" nagtataka kunwaring tanong ko.

"Eh sabi mo adik ako e.." nakangusong sabi niya.

"Hindi 'yon ang ibig kong sabihin.." nakangising sabi ko na ikinakunot ng noo niya.

Hindi ako sumagot sa halip ay matunog lang akong ngumisi. 'May pagka-slow pala itong boyfriend ko, haha'.

"Ang ibig niyang sabihin ay 'yang bibig mo ang adik. Masyadong kisscoholic.." sabat ni kuya na ngumisi pa ng nakakaloko.

'Kisscoholic?'

Saan naman kaya napulot ni kuya ang salitang iyon? May sarili ba siyang dictionary sa utak?

"Loko ka kuya Percei!" pabirong asik sa kanya ni Zion.

"Sige na, aalis na talaga ako. Kayo nalang muna ang magbantay dito ah?" bilin ko kina kuya at Rhanz.

"Ikaw lang bang mag-isang pupunta do'n?" seryosong tanong sakin ni Rhanz. Tumango naman ako bilang sagot. "Sasamahan nalang kita."

"Ay naku, Rhanz. Huwag na, dito ka nalang. Magpahinga ka na rin dahil alam kong pagod ka." tanggi ko.

Wala na silang nagawa dahil bawat alok nila na samahan ako ay tinggihan ko agad. Nagtaxi ako papuntang presinto. Ang akala ko ay maabotan ko pa sila tita at mommy pero nagkakamali pala ako. Wala na sila dito at batid kong nagkaiwasan kami. Siguro ay ando'n na nga sila sa hospital. Pero dahil si Eunice naman talaga ang pakay ko ay dumiretso na ako.

Sa gabing ito ay tila ako nalang dumalaw. Mag-isa ako dito sa visitors area. Mag-isa akong nakaupo habang hinihintay na lumabas si Eunice. Lumipas ang ilang minuto ay dumating na nga ang bruha.

"Alam mo bang nakakapagod lumabas pasok para lang i entertain ang mga walang kwentang mga bisita, katulad mo? Alam ko na naman kong anong pakay mo e, ang manumbat sa mga nagawa ko!" agad na asik niya na hindi man lang lumapit sakin.

"Eunice, hindi ka parin ba magbabago? Ganyan na't lahat ang sitwasyon mo, ang sama-sama parin ng ugali mo!" malumanay man ang pagkasabi ko pero pinaramdam ko naman sa kanya ang galit ko.

"Anong ine-expect mo? Ang magiging mabait na at magmakaawa sayo ngayon? Gano'n ba ang gusto mong marinig at makita sakin?" napasinghal pa siya. "Sasabihin ko sayo, Precious. Hindi dito nagtatapos ang lahat. Dahil hindi ako papayag na mangyari ito sakin. Sige, magpakasaya lang kayo ngayon dahil kapag oras ko na, sinusumpa ko na babaha ng luha't dugo sa mismong bahay niyo."

Tinalikuran niya ako ng gano'n- gano'n lang. Naiwan akong nakatayo habang nakayukom ang kamay ko. Napasinghap ako sa galit.

'Sinusumpa ko na babaha ng luha't dugo sa mismong bahay niyo.'

Nagpabalik-balik sa pandinig ko ang huling sinabi niya. Hindi ako natatakot sa halip ay mas lumalim pa ang galit ko. Gusto ko siyang sabunotan, tadyakan pero hindi ko kaya. Aaminin kong wala akong sapat na lakas para gawin iyon at 'yon ang mas ikinagagalit ko.

Umupo ako saka sinabunotan ang sariling buhok sa inis at galit. Ilang beses pa akong bumuntong-hininga saka yumuko na naman.

Lumalim na ang gabi kaya napagdesisyonan ko ng umuwi. Matamlay kong tinahak ang daan palabas nitong presinto. Napatingin ako sa relos ko at do'n ko lang napansing mag-aalas dose na pala. Habang naghihintay ako sa tabing kalsada ng taxi ay panay lingon ako sa kung saan. Parang ako nalang ata ang gising sa lugar na ito.

Napaigtad pa ako nang biglang mag-ring ang phone ko. Napabuga ako ng hangin dahil sa nerbiyos. Tiningnan ko pa kung sino ang caller ko. Si mommy pala.