CADININ AŞKI ( Tamamlandı) (Yetişkin içerik)

Bölüm 1

                                                                          CADI ( NARİN)

"Peki babacım, tamam babacım. Okuldan çıkınca hemen eve gelirim. Hafta sonuna ödev bırakmam meraklanmayın siz."

Babam, her sabah kahvaltıda ki rutin tembihlerini yaptı, annemi uzun uzun öptü ve gitti. Sanki odaları yokmuş gibi. 

Annem, kocasının arkasından her zamanki gibi hayran hayran, ağzı kulaklarında el salladı.

Benim bildiğim, bunlar yirmi beş yıldır evli ve balayı çiftlerinden daha çok çiftleşip öpüşüyorlar dır kesin böyle.

"Anne, neden babama söylemiyoruz da her gün bu işkenceye maruz kalıyorum. Ya biz cadıyız ya ve bunu babamın bilmeye hakkı var.

Ayrıca ona tıp da, okumadığımı ne zaman söyleyeceksin?"

"Hiç bir zaman. Ayrıca sen tıp da, okuyorsun."

"Annee, yapma bunu. Ben, basın yayında okuyorum, polis muhabiri veya savaş muhabiri olmak istiyorum.

Babama tıp diploması diye kameramı mı göstereceğiz? Şunun şurasında bir yıl kaldı."

"Bak benim biricik kızım. Şu aralar hamile kalmaya çalışıyorum. Bir bebeğimiz olursa, baban senin üzerine bu kadar düşmekten vazgeçecek inan bana."

"Anne, babam dede olacak yaşta sen kalkmış bebek diyorsun. Hem senin yaşın.. Pardon pardon, cadının yaşı olmazmış unuttum. "

"Eğer bir insanla evlendim diye, annem beni cezalandırmasaydı şimdiye kadar bir kaç kardeşin olurdu. "

"Anneannem de pek hain miş."

"Annem hakkında böyle konuşmaktan seni men ederim küçük cadı."

"Aman iyi, bakalım bende bir insana aşık olursam bana ne yapacak!"

"Sana bir şey yapamaz, çünkü sen ondan daha yeteneklisin. Sen, hem insan hem cadı gücüne sahipsin."

"Sen neden bir cadıya aşık olmadın peki! Annenin bu kadar karşı çıkacağını bilmiyor muydun?"

"Gönül bu kızım. Babana aşık oldum işte, ilk görüşte aşk. Onun ki de öyle. Onun ailesi de beni istemedi.

Benimle evlendi diye tüm irtibatlarını kestikleri gibi seni bile kabullenmediler."

"Aman ne gam. Ee bebeğin cinsiyetine karar verdin mi?"

"Aslında erkek olsa iyi olur, ama bu konuda da insan gibi, bir şey yapamıyorum. Aslında haklısın, anneme ben de çok kızıyorum. 

Bir çok yetimi elimden aldı. İnsan kadını gibi, yemek yap, temizlik yap, çamaşır ütü, bir sürü saçma iş. "

"Annem, bana söylüyorsun ya.. neden dertleniyorsun ki!"

"Yeni evlendiğimizde sen yoktun. Baban hiç bir işi yapamadığımı bilmiyordu. Tabi henüz ben de!"

"Nasıl anladın yapamadığını?"

"Yataktan çıkabildiğimiz bir gün, babanın canı patlıcan karnıyarık istemiş. Ne saçma yemek!"

Annemi, bunları anlatırken izlemek çok keyifli, yüzünün aldığı şekiller gerçekten harika. 

"Baban işe gitti, ben aman elimi sallarım olur diye biraz daha yattım. Biraz dediğim de uyandığımda hava kararmak üzereydi.

 Saate baktım akşam oluyor, gayet rahat duşumu aldım, mutfak denilen yere gittim, önce masaya elimi salladım hazırlansın diye, hiç bir şey olmadı!