SON UMUT

HASTAHANE

                            GÜNÜMÜZ

Saat gecenin 2si. İnci evde tek başına ve film izliyodu. Birden telefonu çalmaya başladı. Arkadaşı Sevim arıyodu. Telefonu açtı fakat telefondan gelen ses Sevim'e ait değildir.

"alo sevim noldu bu... " derken karşıdan başka birisinin sesi gelince sustu.
" siz kimsiniz sevimin telefonu niye sizde sevim nerde" derken karşıdan gelen ses ona
"sakın olun bayan arkadaşınız hastanede malesef ki alkolü çok kaçırmış buraya gelseniz iyi olur. " dedi. İnci de ona
" tamam hemen geliyorum hangi hastane" dedi. "29 Mayıs hastanesi" dedi ve telefonu kapattı. Arayan hastanenin polisiydi. İnci aceleyle üstünü değiştirip hastanenin yolunu tuttu. Hastaneye girdi danışmaya "benim arkadaşım buradaymış adı sevim nerde onu hemen gorebilirmiyim" dedi.  Danışmada ki adam ona "arkadaşınız yoğun bakımda alkol komasına girmiş" dedi. İnci hemen yoğun bakım bölümüne koştu. Hemen bi doktor bulup ona durumunu sordu. Doktor ona "arkadaşınızın durumu biraz ciddi 2 hafta gözetim de kalması lazım ailesinden birisine haber verirseniz iyi olur" dedi. İnci doktora  "birbirimizden başka kimsemiz yok ben onunla ilgilenirim" dedi.

İnci 2 gün hastanede arkadaşını izleyerek geçirdi. İnci yıkılmıştı sevimden başka kimsesi yoktu ona bisey olursa tek başına kalacağını biliyordu. Gözlerinin yaşı hiç silinmedi incinin. 3 gün olmuştu artık ve sevim hala kendine gelmemişti. Bitkin düştüğü için kantinden bişeyler almaya gitti kendine. Ve birisine takıldı gözü o kim olsa gerek o umuttu...

İnci arkadaşına üzülüyordu aslında ama bi anda gözü takıldığı genci görünce yüreğinde farklı bi his oluşmuştu. Kendi kendine dediki "bu hissettiklerimi 1 sene önce daha hissetmiştim neden bu çocuk peki onu tanımıyorum bile. Geçen sene barda bi çocukla sevisirken hissettim bunu peki ya bu adamla ne ilgisi var"  diye mırıldandı. "aman ben napiyorum arkadaşım orda yatiyo ben burda erkek derdine mi düştüm kendine gel inci"  diyerek kantinden ayrıldı.

Umut ise oraya hasta olan bi yakını için kan vermeye gitmişti. Kan verdikten sonra tansiyonu düşmesin diye bişeyler yiyodu. Ne tesadüf ki umut'unda gözü takılmıştı inciye. Birden kalp ritmi değişmişti ona karşı ama birden bire kalkıp gitmesi umudun canını sıkmıştı. Belki kalkıp gitmeseydi onun yanına bile giderdi. Tabi bu umut için ilklerden olurdu.

İnci ise arkadaşının yanına dönmüştü ama hala aklı umuttaydı. Kafasından bi türlü onu çıkaramıyodu. Bi an için sevimin durumunu düşünmedi ve kendine "napiyorum ya ben çıkar aklından onu bi daha gormiceksin nası olsa senin canın ciğerin tek dostun içerde çaresizce yatıyo sen kalkmışsın sik peşine düşmüşsün" diye mırıldandı.

Tek düşündüğü şey sevimin tekrardan ayağa kalkması ve sevimin neden bu kadar içtiğini ona sorması.

"SANA BUNU YAPTIRANIN HESABINI SORUCAM. KİMSE BENİM CANIMA DOKUNAMAZ KİMSE ONU BU KADAR ÜZEMEZ. INTIKAMINI ALICAM KARDESİM SEN HİÇ MERAK ETME... "