Ανοιχτές Υποθέσεις

1

<<Μια,δύο,τρεις....>>γύρισα στο πίσω κάθισμα πιάνοντας και τις υπόλοιπες τσάντες.Περπατησα προς το σπίτι παραπατωντας από το βάρος και επιταχύνα το βήμα μου τρέχοντας σχεδόν πάνω στα ψηλά μποτάκια μου.
Άφησα μερικές σακούλες να πέσουν στην είσοδο και χτυπησα το κουδούνι.Ετοιμάστηκα να ξαναχτύπησω όταν άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε το οικείο πρόσωπο της Τζούλης.
Τα ξανθά μαλλιά της είχαν μακρύνει πολύ από την τελευταία φορά που την είδα.Τα είχε πιασμένα σε μια χαλαρή κοτσίδα στο πλάι και κάποιες τούφες είχαν κατάφερει να ξεφύγουν πλαισιώνοντας ομοιόμορφα το πρόσωπο της.
Με κοίταξε με τα γαλαζοπράσινα μάτια της και ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανιστηκε στα χείλη της
<<Κέλ!>>
<<Τζούλ!>>έπεσα πάνω της σφίγγοντας την στην αγκαλιά μου
<<Θεέ μου τι ευχάριστη έκπληξη! Έλα, έλα πέρασε μέσα!>>με βοήθησε με τις σακούλες και μπήκαμε μέσα αφήνοντας τες στην άκρη
<<Τι έχεις παρει εδώ πέρα;>>γέλασε κοιτώντας μέσα στις σακούλες
<<Δύο,τρία πράγματακια για την ψυχούλα μου!>>ξεκουμπωσα το πανωφόρι μου κρεμοντας το στον καλόγερο δίπλα<<Που είναι,που είναι ο μικρος;>>ρώτησα ανυπόμονα προχωροντας προς το σαλόνι
<<Μην φωνάζεις και μου τον ξυπνήσεις γιατί θα βάλω εσένα να τον κοιμισεις!Είναι πάνω...>>
<<Ημουνα σίγουρος>>ακούστηκε η γνώριμη φωνή του από το βάθος<<Ποιος άλλος θα έκανε τόση φασαρία...>>εμφανίστηκε στο σαλόνι ο Αλέξ κρατώντας μια κούπα στο χέρι του
<<Και 'γω χαίρομαι που σε βλέπω αδερφούλη>>τον πλησίασα άφηνοντας ένα ηχηρό φιλί στο μάγουλο του<<Έχω άλλες δύο σακούλες στο αμάξι>>έβαλα τα κλειδιά στη χούφτα του πριν αρπαξω την Τζουλ απο το χέρι τρέχοντας πάνω στις σκάλες.Με ακολούθησε γελώντας στέλνοντας στον αδερφό μου ένα φιλί στον αέρα.
Άνοιξε όσο πιο σιγά γινόταν την πόρτα αποκαλύπτοντας ένα υπέροχο παιδικό δωμάτιο με τοίχους βαμμένους σε ενα απαλό κρεμ χρώμα.Μια λευκή κούνια στολισμένη με κρεμ και γαλάζια σχεδιακια βρισκοταν στο κέντρο του.Υπηρχε ένα μικρό στρογγυλό τραπεζακι με δύο μικρές καρεκλιτσες και λούτρινα παιχνιδάκια διακοσμημένα ομοιόμορφα στην ψηλή βιβλιοθήκη.
Πλησίασα αθόρυβα την κούνια φέρνοντας τα χέρια στο στόμα,κοιτώντας το πανέμορφο πλάσματακι που κοιμόταν μέσα
<<Θεέ μου Τζουλ,είναι πανέμορφος>>είπα ψιθυριστά χαϊδεύοντας απαλά τα δαχτυλακια του που τα είχε γροθιτσες δίπλα του.Έφερα το βλέμμα μου πάνω της βλέποντας την να λάμπει ολόκληρη
<<Χαίρομαι τόσο πολύ...Και για τους δύο σας...>>πρόσθεσα σφίγγοντας το χέρι της.Με κοίταξε και είδα τα μάτια της να βουρκωνουν στιγμιαία πριν τα ανοιγοκλείσει γρήγορα<<Άστα αυτά τώρα! Εσύ πες μου!Τα δικά σου!>>
<<Θα σου πω!Αλλά μετά!Πάμε έχουμε τόσα να κάνουμε!>>την τράβηξα αθόρυβα έξω από το δωμάτιο και γέλασε ακολουθώντας με<<Που πάμε;>>ρώτησε τρέχοντας από πίσω μου
<<Θα δεις!>>
Κατεβήκαμε τις σκάλες όπου βρηκαμε τον Άλεξ καθισμένο στον μεγάλο καναπέ
<<Εμείς φεύγουμε>>ανακοίνωσα πλησιάζοντας τον
<<Για που το βάλατε;>>
<<Έξω!Δεν θα αργήσουμε>>άφησα ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο του
σέρνοντας σχεδόν πίσω μου την Τζούλ.Εκείνη τον κοίταξε ανασηκώνοντας τους ώμους προσπαθώντας να πνίξει τα γέλια της με την έκφραση του.Φτανοντας στην πόρτα έτρεξε πίσω αφήνοντας ένα φιλί στα χείλη του
<<Είστε αηδιαστικά γλυκουλιδες>>γέλασαν ανταλλάσσοντας ακόμα ένα φιλί