SILENTSCREAM: İnsanlar senin iç yüzünü bilseydi sevmeyi bırak, öldürmek isterlerdi.
SILENTSCREAM: Peşinde koşuşturan herkes sana anında sırtını çevirir, bir daha yüzüne bakmazdı.
SILENTSCREAM: Ama biliyor musun? Ben senin gerçekte nasıl biri olduğun...
Elena oturduğu yerde dudağını ısırdı ve içinden geçirdi; onunla ders yapmaya başlayalı neredeyse iki hafta olmuştu... bu sürede bakış açısında ve görüşlerinde küçük değişiklikler meydana gelmişti sanki.
TOMRIDDLE: En başında Sihir Tarihi'ni tamamen umursamıyordun ve gereksiz olduğunu savunuyordun. Şimdi ne düşünüyorsun, Silent Scream?
Marvolo ile yaptıkları çalışmadan sonra gelen mesaja baktı, Tom kendisinden fikirlerini belirtmesini istiyordu... hafifçe nefes aldı.
SILENTSCREAM: Bu derste bana yardım etmeye başladığından beri Tarih'e karşı olan hislerim farklılıklar meydana gelmiş gibi. Bilemiyorum, eskiden gerçekten de pek umursamıyordum ama şimdi önemini anlıyorum. Geçmiş, bugüne yansıyor. Geleceğe de nüfuz edecek, bir döngü hâlinde sürüp gidecek. Eskiden yaşanılanlar dikkate alınmalı, bazı şeylerden ders çıkarılmalı ve sanırım bunun üzerinde çok kafa yordum...
Bluove neredeyse bir aydınlanma duygusuyla artık Marvolo ile daha rahat ve içten konuştuğunun farkına vardı. Eskiden de böyle sayılırdı aslında, ama yine de içinde her zaman bir miktar endişe olurdu. Öte yandan yüreğini kavuran heyecan devam ediyordu, genç oğlanın kendisinde bıraktığı etkide hiçbir değişiklik olmamıştı.
Gülümsedi. Üstelik bu iki hafta içerisinde Tom kimliği hakkında üstüne gitmemiş, açık aramayı kesmişti. Belki de bu şekilde devam edecekti, kendisini kafa karıştırıcı buluyordu ve araştırma yapmayı tamamen bırakacaktı.
Tabii, o zaman bu ne anlama gelirdi? Onunla yüz yüze asla konuşamayacağı gerçeği, normal vakitlerde birbirlerinin yanından bir yabancı gibi geçip gitmelerinin acı yoğunluğu... kızı ezdi, Elena bütün bu parçalanmışlığın ortasında kaldığını düşündü, Marvolo'ya hiçbir zaman kavuşamayacağına inanmak istemedi.
Ona itiraf et, iç sesi baskı uyguladı. Kim olduğunu söyle.
Olmazdı, yapamazdı. Açık vermişti, fazladan bildiği şeyler olduğunu kaçınılmaz bir şekilde defalarca vurgulamıştı. Marvolo'nun tabii ki de sorgulayacağı bir durumdu bu, ancak... gerçekleri söyleyemezdi.
Şayet sırrını dile getirirse, sadece kendisine zarar gelmesine sebep olurdu. Ya da bir oyuncak hâline gelirdi. Tom Marvolo Riddle'ın, o karanlık ruhun özel oyuncağı... kesinlikle böyle olurdu.
TOMRIDDLE: Olumlu bir gelişme, Silent Scream. Bugünlük bu kadar yeter.
SILENTSCREAM: Tamam o zaman... Görüşürüz.
Konuşmayı bitirmeyi gerçekten hiç istemiyordu... Suratını astı.
____________
"Ödevlerini bitirdin mi, Elena?"
Kız, kafasını perşömenden kaldırdı ve yanına gelen arkadaşına gülümsedi, "neredeyse bitirdim. Charles yanında değil mi?"
"Ah," dedi Sandra kısa bir duraksama anı yaşayarak. "Bir işi olduğunu söyledi, ama sayın Elena Bluove'un kendilerini merak ettiğini ona iletebilirim..." sırıtma denebilecek şekilde ağzını genişletti.
"Birileri duyacak!" Diyerek telaşla etrafına bakındı Elena. Neyse ki kütüphanenin bu tarafı oldukça boştu, sesleri diğerleri tarafından duyulmuş olamazdı.
"Sakin ol," Sandra yanına oturdu. "Eminim ki Elena'nın büyük aşkı, Gryffindor binasında pek fazla bir etki uyandırmaz." Kızın yüzüne muzipçe baktı. "Ya da... dedikodular ışık hızında yayılır ve herkes bunu konuşabilir."
Bluove göz çevirdi. Sandra'ya laf anlatılmıyordu, gerçekleri göremeyecek kadar kör mü yoksa Elena ve Charles'i birbirine fena yakıştırdığından mı bilinmez, bir türlü bu işin olmayacağını anlamıyordu.
"Pekâlâ," dedi Sandra ve daha az önce oturduğu yerden ayağa dikildi. "Bunları bitirdiğinde ortak salona gel. Sohbet var, ve bu sefer itiraz istemiyorum. Katılacaksın." Red kabul etmeyen ses tonuyla konuştuktan sonra gözden kayboldu.
Elena iç çekti, yapmayı istediği son şey Charles hakkında kafa yormaktı. Sinirle kalemini mürekkep şişesine batırdı ve bir şeyler çiziktirmeye devam etti. Ancak yan taraftan gelen ani sesi işittiğinde kaşlarını çatarak kafasını çevirdi, rafların arasında bir öğrenci yere doğru eğilmiş, zemine düşen kitabını alıyordu. Ne zamandır oradaydı?
Uzun boylu çocuk doğruldu ve Elena büyük bir şaşkınlıkla onun Tom olduğunu gördü... yüzünde duygusuz bir ifade vardı, neredeyse hissiz ve normalde olduğundan daha boş...
"Ne..." dedi usulca. Riddle'ın kitabı bilerek düşürdüğünü duyumsayabiliyordu... "Ne zamandan beri oradaydın?" İçini saran endişe çok fazlaydı.
"Bu sizi ilgilendirmez." Dedi basitçe oğlan. "Yakın olduğumuzu da hatırlamıyorum, bana o şekilde hitap etmemenizi tercih ederim."
Kız çok kötü hissetti. Bir saniyeliğine gelen endişeyle birlikte nasıl konuşması gerektiğini unutmuştu ve Marvolo... bunu yüzüne vurmaktan zerre kadar çekinmiyordu. Ağzını açtı, Charles hakkında söylenenler ile ilgili bir inkâr cümlesi kurmayı planladı fakat Tom odağını ondan kopararak hızlı denebilecek adımlarla uzaklaştı.
"Bu da neydi şimdi?" Elena kendine, sessiz bir fısıltıyla sordu.
Birkaç saat boyunca, o kısacık anda başına gelenleri ve dile getirilenleri düşünerek orada oturdu. Midesinde açlıkla ya da yedikleriyle alâkalı olmayan bir ağrı vardı, onun içten içe berbat hissetmesine neden oluyordu. Stres, öfke, acı, üzüntü... bunların hepsine birden katlanabilir miydi? Bu güce sahip miydi?
Sandra'nın bahsettiği konuşmaya geç kaldığını biliyordu, bu yüzden Gryffindor ortak salonuna girdiğinde ve arkadaşlarının olmadığını gördüğünde şaşırmadı. Yatakhaneye çıktı, kimsenin soru sormasına fırsat bırakmadan yatağına atladı ve gözlerini kapattı. Telefonunu kontrol etmek istemiyordu... tanıdık ağrı başına saplanırken kendini uykuya teslim etti.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
▪▪▪▪▪▪▪▪
Selam!
Bu bölüm çok texting yoktu ama bazı gelişmelerin olması gerekiyordu ve bu yüzden böyle yazmayı tercih ettim. Geçen sefer sorduğum şeyi tekrar soruyorum, sizce Elena'nın Marvolo'nun yaptıklarını bilmesinin veya onun hakkında fazla fikir sahibi olmasının sırrı ne?
Sona gelmemiz için çok fazla bölüm kalmadı -tabii az da değil- ve sonraki bölümlerin çoğunda kayda değer gelişmeler olacak.
Tahminleriniz var mı? Size mutlu bir son mu vermeyi planlıyorum, yoksa karanlık mı? Ya da belirsiz mi?
