Capturing the Model's Heart Rivera Series #3

CAPTURE SIXTEEN

Capture Sixteen

Mama and Papa keep on asking me what was that for, pero hindi ko naman sila nagawang sagutin. Kaya sa huli ay hinayaan na lamang nila akong makapag pahinga sa aking silid.

I stare at myself infront of my mirror. I look like a mess. Damn, mas mabuti pa nga yata siguro na hindi ko nalang muna tinanggap ang project rito.

Promise, never ko pang naranasan noon ang magalit ng ganito. Maging yata ang hika ko ay natakot sa akin, himala dahil hindi ito umatake habang patuloy ako sa aking pag iyak kanina.

I sigh and brush my hair using my hand. This is so stressing, nauwi lang ako rito tapos ito pa ang malalaman ko? What the fuck lang huh.

I rolled my eyes. Whatever, hope Tanya already realized her lesson. Sabihin niya lamang sa akin kapag hindi pa rin at isa-sampal kong muli iyon sa kaniya.

BANDANG ala siete y media pa lamang ay ginising na ako nila Mama. Ang sabi'y dumating raw ang mga kaibigan ni Kuya.

A part of me is happy, of course naging kaibigan ko rin naman ang mga iyon. Kaya hindi na ako nag padalos dalos pa at mabilis na nag ayos.

I want to see them, lalo na si Mon. Nakaka pag communicate naman kami noon through messenger kahit sobrang dalang nga lang. Kumustahan lang rin iyon dahil busy rin ako sa buhay, at alam kong gano'n rin siya lalo na at malapit na siyang mag tapos, ibig sabihin sasama na siya sa paghahanap sa babae niya.

And if you're going to ask me, I am damn excited about that!

“Ma!” pagtawag ko rito. “Here in the kitchen, Star!” sigaw nito kaya lakad takbo akong nagtungo ro'n. Inaasahan kong naroon rin sila, ngunit gumuhit ang pagtataka sa aking mukha nang makitang si Mama at Papa lamang ang naroon.

“Morning.” I walk near them and planted a small kiss on their cheeks. “Where are they? I thought narito sila?” tanong ko. She started munching her food first, bago ako sagutin. I almost rolled my eyes at that, bakit hindi nalang si Papa ang magsabi?

“Nasa harapan sila ng mansion, maliligo raw.” she finally said. “At this early? Nine pa lang ah?” sabi ko.

“Hindi rin kasi sila magtatagal rito, mamayang hapon ay tutulak na rin sila. Mukhang napadaan lang, nalaman ng Kuya mo kaya heto at inimbita sila rito upang hindi na raw mag renta sa mga hotel.”  mahabang litanya nito.

Napanguso ako at napatango. Kung gano'n ay dapat ko na pala silang makita. Mama told me to eat first bago sila puntahan, pero tinanggihan ko.

Gusto ko na talagang silang makita, kahit na nakakasira ng araw iyong isa. Well, I  wasn't planning on looking at her rin naman, pero kahit na...once na maamoy ko ang kaniyang pabango nako...trust me...parang gusto ko ulit mambasa, manlulunod naman ako this time.

Hindi naman na nag abalang mag tanong sila Mama about ro'n sa kahapon. I wonder why, did someone already told them or what? I shrugged it off at lumabas na rin sa mansion.

Kung sino man ang nagsabi no'n, nagpapasalamat ako. I don't think I can tell them about it without breaking down.

I asked the guard first if I can walk safely on the sand, without getting hurt by a random broken glass or whatever at tumango naman ito, sinasabing safe naman kaya naniwala naman ako.

I don't have trust issues with anyone, and I don't want to have one or even more. Mahirap iyon...pero mahirap rin naman mag tiwala sa lahat. Ewan, magulo ang buhay.

Iniwan ko ang aking tsinelas sa may gate at naglakad papalapit sa kanila. Malayo pa lang ay kita ko na sila, they are busy doing their own thing and my smile automatically showed up when I saw Arturo and Luz, wow so strong huh? Hope all.