I Found Peace In Your Violence ||SPIDEYPOOL AU||

•21•

Tony elini ateşi oldup olmadığını kontrol etmek için Peter'ın alnına koydu ve en azından ateşi olmadığını görünce rahatlarıcı bir ses tonuyla konuştu.
"Ben Tony Stark bu arada. Şu durumda koruyucu meleğin oluyorum."

Peter karşısındaki adamı tamamen umursamaz bir şekilde etrafına bakındı ve mırıldanarak konuştu, hala çok yorgundu ve son iki haftada epeyce kilo vermişti.
"Nerdeyim ben? Nerenin hastanesi burası?"

Tony kendisine değil etrafa bakan çocuğu yanıtladı.
"Miami, yazlık evimin hastane bölümünde bulunuyorsun şu an."

Peter geçirdiği şok dalgasıyla etrafına daha dikkatli bakmaya başladı. Şimdi burası birinin evi miydi? Kimin evi bu kadar şey olurdu ki... Pahalı.

Tony Peter'ın etkilenmiş bakışlarını görünce gururla gülümsedi.
"Aslında benim adıma pek kullanışlı bir yer değil ama arada bir Harley bir yerlerini sakatlayınca kullanıyoruz, aslında s.h.i.e.l.d ajanları için yaptırmıştık ama sen burayı kullanan ilk s.h.i.e.l.d ajanı olabilirsin sanırım."

Peter sonunda karşısındaki adama baktı.
"Aslında hâlâ akademiyi bitirmedim, teknik olarak daha ajan sayılmam, öğrenci gibi bir şeyim."

"Aman her neyse, detaylar kimin umrunda? Sen bana şeyi söyle, akşama pizza mı istersin hamburger mi ?"

Peter'ın bir an boşluğuna gelmiş olacak ki şöyle bir kal gelmişti çocuğa. Daha dün nerede olduğunu bilmediği bir yerde tutsaktı, bugünse Miami'de bir evdeydi ve karşısındaki adamın sorduğu tek şey  pizza mı hamburger mi miydi?

Tony'se ona hâlâ şaşkınlıkla bakan çocuğa göz devirdi.
"Hadi ama o kadar da zor olamaz, pizza ve hamburgerin ne olduğunu biliyorsun değil mi? Yoksa Fury manyağı size orda sadece brokoli mi yediriyor?"

Peter adamın alaycı tavrı karşısında göz devirdi. İnsanlar da onunla konuşurken böyle mi hissediyorlardı acaba ?
"Hamburger."

"Güzel, sana Harley'nin yediği menüden alıyorum. McDonald's buraya 20 dakikaya falan ya da maksimum yarım saate gelir."
Ve adam bunları dedikten sonra evinin hastene bölümünden çıkmış, Harley denen çocukla Peter'ı yalnız bırakmıştı.

"Biraz sinir bozucudur ama zamanla alışırsın. Sekiz yıldan sonra o kadar batmıyor."

Peter alayla sağ kaşını kaldırdı.
"Bu sekiz yıl burada kalmam gerektiği anlamına mı geliyor yani ?"

"İstersen tabii ki, ama seçim şansı olan biri için kalmamak daha iyi bir seçim gibi duruyor."

"Dünyanın en konforlu evinde kalmamak mı iyi seçim yani ?"

Harley göz devirdi.
"Onu nerden biliyorsun ki, daha evin hiçbir kısmını görmedin."

Peter başını salladı.
"Doğru bir nokta."
Ardından yattığı yerden doğrulmaya çalışırken konuşmaya devam etti.
"Bir yerden başlamak gerek ama değil mi ?"

Harley'se anında öne atılmış, onu kalkmaya çalıştığı yere geri yatırmıştı.
"Sakin ol şampiyon, daha ayağa kalkmaya hazır değilsin."

Peter kaşlarını çattı.
"Ama kalkmak istiyorum."

"Sol ayağına yüklenmeye devam edersen üç ay boyunca kullanamayabilirsin."