•10•

1.6K 168 108
                                    

Peter sabah uyandığı gibi Wayne'in odasına koştu.
Bir ayrdır her sabah bunu yapıyordu.
Wayne'in odasının önüne geldiğinde adamın kapısını tıklattı ve metal kapının açılmasını izledi.

Wayne'i görmesiyle gülümseyen küçük Peter konuşmaya başladı.
"Bugün geldi mi annem ve babam ?"

Wayne zoraki bir şekilde gülümsedi.
Bir aydır her seferinde bu soruyu geciktirmişti ama artık buna devam edemezdi.

Peter'ın boyuna eğildi ve konuştu.
"Peter sana bir şey söylemeliyim."

Küçük Peter meraklı gözleriyle ona baktı.
"Ne söyleyeceksin ?"

"Annen ve baban. Onlar gittikleri iş gezisinden dönerken bir araba kazası olmuş."

Peter endişeyle ona baktı.
"Peki onlar nasıl , iyiler mi ?"

Wayne yutkunduktan sonra konuştu.
"Onlar öldü Peter."

Peter'ın alt dudağı titredi.
"Ne ?"

"Peter-

Sözü Peter'ın koşarak oradan ayrılmasıyla yarım kalmıştı. Ve o gün , koca bina Peter'ın hıçkırıklarıyla yankılanmıştı.

~

Antrenmanın bitmesinin üstünden yarım saat kadar geçmişti ve şimdi hepsi öğle yemeğindeydiler.
Sam alayla Peter'a döndü.
"Dostum sen antrenmanda Wade'e yumruk mu attın ?"

Peter ağzındaki makarnayı yuttuktan sonra yanıtladı.
"Bu bir antrenman Sam tabii ki vurdum."

"Demeye çalıştığımın bu olmadığını sen de biliyorsun."

"Kapa çeneni."

Ava sahte bir sinirle konuştu.
"Peter aynı gün içinde iki kişiye mi yumruk attın ?"

"Ama be-

Danny merakla sordu.
"Birincisi kimdi ?"

Sam elini kaldırdı.
"Ben."

Luke Peter'a döndü.
"İyi de neden Sam'e yumruk attın. Kötü bir şey yaptın demiyorum ama neden ?"

"Heey."

"Stres olmuştum."

Ava göz devirdi.
"Her stres oluşunda birine vuramazsın."

"Ama bu da bir çözüm."

"Evet ama iyi olanlarından değil."

Danny konuştu.
"Pete sorunlarını yumruklarınla çözemezsin."

Luke omuz silkti.
"Ben çözüyorum."

"Luke !"

"Üzgünüm üzgünüm sen devam et."

"Ayrıca Wade'e neden vurdun ki ? Böyle bir şeyin nasıl bir cesaret isteyeceğini de es geçiyorum çünkü Wade'in sana zarar vereceğini sanmıyorum."

"Örümcek hislerimin onda etkisiz olduğunu fark etti."

Sam hızla konuştu.
"Bir dakika bir dakika örümcek hislerin hâlâ bize karşı ön yargılıyken onu güvenilir mi buluyor yani ?"

Luke omuz silkti.
"Aslında bana da işlemiyor."

Ava elini kaldırdı.
"Ve bana."

Danny konuştu.
"Bana da."

"Bir dakika bir dakika yani örümcek hislerin sadece bana mı karşı ?"

Peter omuz silkti.
"Dostum onları suçlayamam yani sonuçta sen... sensin ?"

I Found Peace In Your Violence ||SPIDEYPOOL AU||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin