oceans | chanlix

5

Okyanuslar çocukluğumdan beri hep en merak ettiğim şeylerdi. Derinliklerinde neler sakladığını, dalgaların nerelere misafir olduğunu, içinde yaşayan onlarca canlıyı merak ederdim ve araştırırdım.
Chan ise okyanusun beden bulmuş hali gibiydi. Aklında nelerin dolaştığını, neleri hissettiğini merak ediyordum. O benim en ufak hareketimden ne yapmak istediğimi, ne söylemek istediğimi anlayabilirken ben onu anlayamıyordum. Okyanusların derinliklerinde neler olduğunu bilmediğim gibi onun ruhunun derinliklerinde ne vardı bilmiyordum.
Hayata hep farklı yaklaşıyordu.
Ben ne yaparsam o benim aksimi yapıyordu. Benim yaşama bakışım sis bulutlarının ardındayken onun yaşama bakışı hep güneş ile arkadaştı, belki de güneşti. Hayatıma girdiğinden beri sis bulutlarının ardından parlıyor ve yolumu bulmamı sağlıyordu. Chan çok güzel bir insandı. Güzelliğine onlarca şiir yazılabilecek, onlarca şarkı bestelenebilecek, en güzel tablolara ilham kaynağı olabilecek, güzelliğine ağlanabilecek bir insan...
Birlikte manzara izlemek dışında bir şeyler yapma kararı almıştık. Annemlerin birkaç günlüğüne evde olmayışından dolayı onu evime davet ettim. Birlikte okyanuslarla ilgili belgesel izleyecek, vakit geçirecektik. Öyle heyecanlıydım ki sabahın erken saatlerinde uyanıp evi temizlemiş, güzel yemekler yapmıştım. Fazla erken kalktığımdan onun gelmesini beklemek de bir hayli uzun sürmüştü. En sonunda kapı çaldığında vakit kaybetmeden kapıyı açmış kollarımı da boynuna dolamıştım. Hafif gülüşü bedenini titretirken ben de güldüm.

"Birileri yine çok özlemiş sanırım."

Başımı usulca hatta anlaşılmayacak şekilde salladım. Onun gibi dile getiremiyordum söylemek istediklerimi. O ise dile getirmesem bile ne demek istediğimi anlıyordu. Kendimi şanslı hissediyordum.
Beraber geçirdiğimiz güzel vaktin ardından kollarının arasında yerimi almıştım. Ona seslendiğimde uyumadığına dair bir ses çıkardı ve kollarını daha da sıkı sardı bedenime.
Okyanusun en derinindeydim ve nefes alabiliyordum. Kokusu yaşamı sağlayan oksijendi sanki boğulmamı engelliyordu.

Güzel atlantisim, keşke söylemek istediklerimi dile getirebilmeyi daha erken öğrenseydim.