Chapter Twenty Six - Part Three

12 1 0
                                        

Seunghun's POV

Nag-aasaran na naman sila Daehwi at Jinyoung kaya umupo na lang muna ako sa may labas ng waiting area namin.

Nagtaka naman ako nung pabalik na si Hyunjin at ang ganda-ganda ng ngiti. "Oh, what's with you?" I ask and he just laughed, mukhang tanga amputa...

"Wala, nakapag-libot ka na ba sa mga booths?" He asks, sitting beside me, the stupid smile on his lips still plastered on his face.

"Hindi pa-" I momentarily stopped to smirk at nagtaka naman siya. "So Hana was in the booths, huh?" I asked, amused and kahit mukhang ide-deny pa niya halata namang nandun nga si Hana because hello, why would he blush all of a sudden?

"Ah, oo, kela Chenle." He simply answered which made me laugh dahil para bang hiyang-hiya siya.

"Alam mo, no need to deny na may gusto ka sa kanya." Natatawa kong sabi and he got more flustered!

"Luh..." Was all he can say tas sabay yuko pa.

This is so funny! I can't help but to shake my head as I snicker to embarrass him more and sobrang gumagana dahil he's about to whine na naman, "De-deny mo pa? Sus, Hwang Hyunjin, kahit siga yang tropa natin, pag tinamaan ka, tinamaan ka."

His eyes widened na parang bang naninibago sa mga sinasabi ko eh parang tanga! As if mawawala yang nararamdaman niya if he denies! "Hindi nga..."

I laughed once more kasi nga mas dine-deny pa niya. "Oh, eh bakit? Lagpas isang taon mo na yang kaibigan yet you're still like that when we're talking about her." Hindi naman na siya umimik and I let him be, baka mas ma-stress pa eh performance na namin ngayon.

Mga galawan mo, Hwang Hyunjin... tsk tsk tsk, been there, done-

Ulul, Seunghun, anong been there?! Hatdog, manahimik ka, this is about Hyunjin, okay...

I internally sighed and shake my head. "Iba lang kasi pag siya kasama." He says and I look at him still looking at the ground, panigurado nahihiya pa rin.

Maasar nga. I smirked, "Ah kaya pala pag si Jisung bukambibig o ang kasama, ang lungkot-lungkot mo?"

"Tsk!" I laughed when he reacted that way kasi halatang masyadong napikon! Tamo! Kala mo 'di naging kaibigan si Jisung sa Zamboanga! "Seunghun naman eh..."

"Oh, ano?!" Natatawa kong tanong, "Why are you angry eh nauna yon?" His jaw clenched and he glances to the sky as if he can't take my single tease of him, I mused at him, "Selos na selos?" As if namang Jisung and Hana sees each other more than a friend.

"I'm not." I just snickered and he pouted at me. "Tara, libot tayo." He said and I agreed.

Nakahiwalay kasi ang mga booth ng STEM and he convinced me na duon na nga maglibot, well of course it's not like in good terms na kami nung mga nasa HUMSS- Seunghun, shut up, kaya nga hindi ka ron dinala ni Hyunjin diba?

Tzuyu called me for a while so Hyunjin waited in one of the booths na binilhan ko para siya na lang kumuha ng order. "Laro ka dali."

I sighed which made our classmates laugh dahil nung isang araw pa niya ako kinukulit as if I won't, "I will, okay? Kakain muna ako at sinasamahan ako ng kaibigan ko."

"Then tell him to play too!" I nodded naman, tutal nandito na rin naman na kami sa mga booths, "He's calling you na ata." And before I can react, tinulak ba naman ako!

I pouted while I walk my way to Hyunjin and I saw Lia snickering so I pouted more and I pointed at Tzuyu, she gestures me not to mind and nung papalakad na sana siya sakin, may mga gusto namang bumili sa booth nila.

in syncWhere stories live. Discover now