4.BÖLÜM "TEKNE"

124K 6.7K 8.6K
                                    

Selam!

Satır aralarına yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. Desteğiniz için teşekkür ederim.♡

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu - İkili Delilik

🖇️

4. BÖLÜM "TEKNE"

Gözlerimi kapatarak bulunduğum yeri unutmaya ve biraz da olsa rahatlamak için huzur bulmaya çalıştım. Evimde, odamda, yatağımda olduğumu hayal ettim ve her şeyin geçeceğine dair olan inancımı biraz daha arttırdım.

Her şey geçecek.

Belki biraz kötü şeyler yaşayacağım ama yine de her şey geçecek. Sonsuza kadar da bir daha hatırlamayacağım.

Başka bir ihtimal söz konusu bile değil.

Yine en iyi bildiğim şeyi yapıp kendi kendimi teselli edip, cesaret vermiştim. Şimdi biraz öncekine göre gerginliğimi üzerimden atmış bir nebze de olsa huzur bulmuştum.

Yanlız bu huzur, odanın kapısının aniden açılması ve Yiğit'in içeriye girmesiyle bir anda yeniden yok olup gitmişti. Sırtını duvara yaslamış, dizlerini karnına kadar çekmiş, koltuk ve yatak olduğu hâlde yerde oturan beni görünce şaşırdı ama sorgulamadı.

Gözlerini benden çektiğinde peşinden odaya bir adam girdi. Adam elindeki tepsiyi komodinin üzerine bırakıp çıktığında Yiğit giden adamın arkasından bakarken konuştu. "Karnını doyur." Dedi ve yeniden kapıya yöneldi.

"İstemiyorum." Durdu. Bana doğru dönerek baştan aşağıya inceledikten sonra derin bir nefes aldı.

"Sen bilirsin." Diyerek tekrar odadan çıktı ve gitti. O çıkınca ayağa kalktım ve aynanın karşına geçtim.

Bu şimdi bana niye böyle bakmıştı diye kendi kendime sorarken aynadaki aksimi fark ettiğim an ağzım şaşkınlıktan açık kaldı, gözlerim şaşkınlıkla irileşti.

Bu ben miydim?

Ben hani ara bu hâle gelmiştim? Bu eve gelelim daha tam bir gün bile olmamışken bu kadar mı çökmüştüm? Berbat görünüyordum resmen, az önceki acınacası bakışlarının sebebi de sanırım tam olarak bu görüntümdü.

Kahverengi uzun saçlarım, dağılmış ve kabarmıştı. Saçlarımla aynı renkte olan gözlerim uykusuzluktan ve ağlamaktan şişmişti.

Gözlerimi yüzümden yavaşça kıyafetlerime indirdim. Üzerimdeki kırmızı tişörtün bazı yerleri çamur olmuş olsa da pantolonuma göre gayet iyi durumdaydı çünkü ayağımdaki siyah pantolonun her yeri çamur olmuş, düştüğüm için iki dizim de yırtılmıştı. Aynı zamanda diz kapaklarımda oluşan yaralar canımı çok fazla yakıyordu.

Bu şekilde mi bu adamın karşısında güçlü duracaktım? Tek bir gece de yıkılmış gibi görünüyordum. Ondan kurtulmam için benim güçlü olmam gerekiyordu. Daha fazla kendime bakma gereği duymadan odanın içindeki kapıya doğru baktım.

KURALSIZ | KİTAP OLDUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin