2. İnsanlar Neden Uzun?

En başından başla
                                    

Tanrı'm bu ortamı yok edebilecek birini gönder lütfen!! Yalvarırım.

Atsushi düşünceler içinde kalmıştı, hadi gidelim gibi sözler söylese Chuuya'ya bir şekilde etki etmeyeceğini hissediyordu, çünkü lanet olası etrafında kapkaranlık bir aura vardı. Yinede deneyeceğim derken, bir ses yardımına yetişti.

"Günaydın." bir kelime bile herkesi o tarafa döndürüp güzel duygular hissetmesine yardımcı oluyormuş demek ki diye düşündü Atsushi.

Atsushi, Akutagawa ve Tachihara aynı anda karşılık verdi.

"Günaydın Odasaku-san."
"Günaydın Odasaku-san."
"Günaydın Odasaku."

Odasaku isimli adamın yüzünde bir mimik bile oynamadan yanlarına gelip Kunikida'ya baktı.

"Neden beni beklemeden gittin?"

"Seni neden bekleyecek mişim?"

"...Haklısın."

"..."

Atsushi onları dinlerken kıkırdamaları kahkahalara dönüştü ve Akutagawa'ya yaslanarak gülmeye devam etti.

Kunikida dişlerini gıcırdatmaya başlamıştı bile, ellerini yumruk yapıp Atsushi'nin başına sertçe vurmaya başlamasıda geç olmamıştı. Akutagawa'nın arkasına onu korur diye geçen Atsushi bir taraftan onu bırakması için ondanda dayak yiyordu.

Kenarda boş gözlerle üç kişi onları izliyordu. Chuuya sadece Atsushi adına üzülmüştü ama neden ayırsındı ki? İzlemekte güzeldi.

Onlar kavgalarına devam ederken, Odasaku elleri ceplerinde yanındaki kısa adama döndü. "Oh yeni gelen sen misin?"

Chuuya yanına dönüp onun yüzüne baksa, artık kavga eden beş kişi olacakdı.

LANET İNSANLAR NEDEN BU KADAR UZUN??!

Başını sallayarak 'Nakahara Chuuya' diye söyledi. Odasaku hmladıktan sonra ileriye gidip üç kişiyede birbirinden ayırdı ve önden yemekhaneye ilerlemeye başladı.

"Hadi bizde gidelim Chuuya-san." Tachihara ona bakarak gülümsedi, Chuuya'da başını sallayarak arkalarından ilerlemeye başladılar. Chuuya'nın aklını kurcalayan bir kaç soru vardı ve şu anda ortamın güzel olduğunu düşünüp Tachihara ile sohbet başlamaya karar verdi.

"Odasaku'yu herkes çok seviyor sanki?" Tachihara gülümseyerek ona baktı. "Onu tanısan sende neden sevdiklerini anlarsın."

Chuuya aklının bir köşesine , Odasaku'yu daha iyi tanıyacağını yazdı. Diğer sorulara geçmişti ardından. "O ikisi aynı hücrede mi?" Tachihara onun neden bunları sorduğunu bilmiyordu, sanki meraktan değilde bir şeyi araştırıyormuş gibi sorguluyordu. Yeni olduğu için çok düşünmeden sorusuna yanıt verdi.

"Evet, Odasaku, Kunikida, Ango ve Dazai. Dört kişi, 5 numaralı hücrede kalıyor bizim hücrenin yanında aslında ve oldukça yakınız onlarla her gün gireceğine eminim."

"Ah...güzel."

"Efendim?"

"Anladım diyorum."

Tachihara garip bakışlar atsada, yemekhanenin girişine adım attıkları için susup içeriye girdi.

Yemekhaneye gelmişlerdi, normal bir sıra durduktan sonra yemekleri almaya başlamışlardı. Onların ne zamandan beri bu hapishanede olduğunu bilmiyordu Chuuya. Ama herkes epeyi birbirini tanıyor gibiydi. Atsushi önceden yemeğini almış bir masadan el sallıyordu Chuuya'ya.

"Buraya Chuuya-san buraya!"

"Ah...pekala." Chuuya onun neden bu kadar bağırdığını sorgulamadan masaya ilerledi. Dört tarafındada sandalyeler olan dikdörtgen şekilde bir masaydı. Bir tarafında Chuuya oturuyor onun iki yanında Akutagawa ve Tachihara oturuyordu. Bir çarpazlarında Kunikida, diğer çarprazlarında ise Atsushi oturmuş, tam karşılarında ise Odasaku oturuyordu.

Freedom | Soukoku | ✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin