"အွန်း . . အခုမှပဲစိတ်ထဲလန်း"
"ဂျီဂျီလေး"
"အဲ့ . . . လန်း . . လန်း . ."
ခြံရှေ့မှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ခပ်စူးစူးအသံတစ်ခုကြောင့် ယခုမှ ကြည်လင်လာမယောင်ရှိသော ဂျီမင်း၏ စိတ်ကလေးဟာ ခဏချင်းပင် ပြန်လည်နောက်ကျ်ိလို့ သွားတော့လေသည်။
"ဂျီဂျီလေးလို့ . . ခေါ်နေတာမကြားဘူးလား"
တဂျီဂျီခေါ်ပြီး တံခါးအတည်အကျမရှိသည့် ခြံထဲ အတင်း ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဝင်ရောက်လာ သူမှာ တခြားမဟုတ်။
သူနှင့် ငယ်စဥ်ကတည်းက နို့လုစို့ဖော်စို့ဖက်၊ တစ်ယောက်တည်းရှိသော ငယ်ကျွမ်းဆွေ သူငယ်ချင်းလေး၊
တစ်နည်း သူ့ကိုချစ်လှပါချည်ရဲ့ဆိုပြီး
အဲ့ ..မဟုတ်သေးဘူး . . ၊ သူ့အစ်ကိုကို ချစ်လှပါချည်ရဲ့ဆိုပြီး အတင်းအနားမှာ တောက်တဲ့လို လိုက်ကပ်နေတတ်တဲ့
စော်ကြည်ဘဲကြည် ဂျောင်ဟိုဆော့။
"ဘာတုန်း . . "
တမင် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနိုင်သည့် အသံဖြင့် ထူးလိုက်ကာမှ အားယားနေသော လက်တစ်ဖက်ဟာ ဂျီမင်း ပုခုံးပေါ်သို့ ဘက်ခနဲ။
"သွား . . လာမဖက်နဲ့"
အတင်းဖယ်ချသော်လည်းကျ မလာပဲ ပိုပြီးတောင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားလိုက်သေးသည်။
"ဂျီဂျီလေးက ကိုယ့်ယောက်ဖကို စိတ်ကောက်နေတာလား"
"ချီးကို ယောက်ဖလား"
နှာတစ်ချက်မှုတ်ကာ ကျိန်ဆဲလိုက်တော့ ဂျောင်ဟိုဆော့ဟာ နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီး မူယာမာယာ စများလေပြီ။
"ဟွန့် . . . ဒီက စောစောထပြီးတောင် ထွက်လာတာကိုနော်၊ သူတစ်ယောက်ထဲ တောင်ပေါ်သွားရမှာ တစ်ယောက်တည်း စိတ်မချလို့ လိုက်ခဲ့မလို့ဟာ"
"မလိုက်နဲ့ တစ်ယောက်ထဲသွားမယ်"
ယောက်ဖတော်၏လက်မှ အတင်းထွက်လာပြီး အိမ်ခေါင်းရင်းရှိ တံစက်မြိတ်အောက်မှာ
ညကတည်းက ထောင်ထားသည့် နှင်းဆီအဖြူတစ်စည်းအား သွားယူလိုက်သည်။
ညက မိုးကြောင့်လားပင်မသိ။ နှင်းဆီတွေဟာ ပိုပြီး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရှိနေသည်။
YOU ARE READING
PETRICHOR || VMIN
Fanfictionမိုးရေနဲ့မြေပြင် ပနံသင့်စွာပေါင်းဖက်ပြီး ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ Petrichor. ကိုယ်မြတ်နိုးရတဲ့ Petrichor. မင်းဟာ ကိုယ့်ရဲ့ Petrichor. vmin fanfic Art by Min Thu Zawgyi+Unicode Started~ 6.9.2020 Finished~23.10.2020
