He's stealing glances at me everytime he sees a chance. His eyes are filled with amusement. Ang mga labi'y may bakas ng kasiyahan. He stop on the red light.
"Eyes on the road, Rigel..." mariin kong sabi. Hiding the embarassment filling up on me.
I heard him chuckled. "It's not yet green light." He touched my chin. Iniwas ko ang sarili sa kanya. Tinakpan ko ang mukha gamit ang mga kamay ko. I can feel my cheeks heated.
He was so persistent. "Look at me.." I let him remove my hands. I look at his hands holding mine. He lift my chin so our eyes met. His lip slowly drew a grin.
Inis kong nilingon ang mukha sa labas nang marinig ko muli syang tumawa. He's happy on my embarassment huh? Pakiramdam ko'y pinagkakatuwaan nya lang ako. When I see the green light, I realized he's driving in unfamiliar way.
"Where are we?" I roam my eyes around. He tapped the steering wheel creating a beat. He glance at me.
"You'll know later..." He smile.
He brought me in a park. Nasa ibabaw iyon ng burol. The place was filled with many establishments, mga kainan at souvenirs. We walk towards the park. Mayroong mga wooden chairs at tables. Sa palibot niyon ay mga nagtataasang puno, sa harap ay tanaw roon ang buong syudad.
We bought some snacks and settle on the table near the view. Hinayaan ko syang pumili ng aming kakainin. Sinasayaw ng hangin ang mga puno sa paligid. Tanging huni lamang ng mga ibon ang maririnig sa paligid. This place is solemn. I wonder why he brought me here. Did he think that I need a place to breathe?
"How did you know this place?" I started our conversation. The place was very peaceful, ultimo ang paghinga mo'y parang maririnig na rin ng nasa paligid. It was very relaxing to breathe some fresh air.
Nilingon ko sya nang hindi ko narinig ang sagot nya. He's staring at me. Nagmagtama ang paningin nami'y umiling sya.
"I always go here before I passed in the Univ..." He roam his eyes around, it landed on the beautiful city view.
I walk towards the barricade where I can see the whole view of the city. The wind blew harshly, sa taas ng kinalalagyan nami'y pakiramdam ko'y matatangay ako ng hangin.
Pinagmasdan ko ang paligid mula rito. Ganito siguro ang pakiramdam ng nasa itaas. It felt superior. Napagmamasdan mo kabuuan ng kapaligiran. Mas lalo lamang akong nabighani sa ganda nito ng magsimulang lumubog ang araw.
You can picture the view. The sky painted with hues of red, orange and yellow. Ang kanina'y maliwang na langit ay unti-unti nang nagdidilim.
My hair was blown by the wind. Natatabunan nito ang paningin ko. I turn around facing the wind to fix my hair, nakita kong naglalakad si Rigel papunta sa akin. He help me fix my hair using his one hand. Ang isang kamay nya'y namamahinga sa aking baywang.
I laugh even more ng mas lalong sumabog ang buhok ko. His eyes remain serious. I bit my lip and stop laughing. I remain facing him. Ang mga mata nya'y puno ng emosyon. I feel like I'm looking at my eyes in the mirror. Sigurado akong tulad nya'y ganito rin ang sinasabi ng aking mga mata. Both of his hands are resting, slightly caressing my waist. He sigh.
Hindi nakaligtas sa akin ang init na hatid ng kanyang palad sa aking balat. My maong pants and crop top shirt are partnered with his outfit. Tulad ko'y nakasuot rin sya ng maong kapares ang isang simpleng shirt. Isinabit nya sa likod ng aking tainga ang sagabal na buhok.
I put my hands on his arms. Sinundan iyon ng kanyang mga mata. His body radiates heat, pinuprotektahan ako sa lamig.
"I brought you here so we can watch the sunset together." His eyes never leave me. My eyes travelled on his face. Ang perpekto hugis ng kanyang mukha patungo sa kanyang mga mata. His eyebrow complement his dark eyes and his pointed nose. My eyes remain on his red lips. Lahat ng mayroon sya'y nakakamangha. Hindi nakakataka kung marami syang nabihag na babae.
He caress my waist enough to sent me electricity. Ipinatong nya ang mga braso ko sa kanyang balikat. His arms encircled on my waist. He held my head to pushed against his chest.
Ipinahinga ko ang pisngi sa kanyang dibdib, facing the sun sideways. I felt him kissing my hair.
I let out the breathe I'm holding. "Rigel..." I called him.
"Hmm.." He caress my back sending heat on to my body.
"How did you know me?" I felt his arms tightened around me. Mas binaon nya ang aking mukha sa kanyang dibdib bago nagsalita.
"I know you since first year in college.." I listen to his heartbeat. "You caught my attention when I first saw you in the hallway."
I hug him tighter, pakiramdam ko kung hindi ko ito gagawin ay tuluyan na akong mahuhulog. His warmth was enough to cover me from the coldness. Kumalabog ang dibdib ko. Natatakot ako sa ideyang pumapasok sa isipan. The emotions I'm feeling right now are higher than I imagine. Hindi ko lubos maisip na kaya kong magkaroon ng ganitong emosyon sa taong saglit ko lamang nakasama. I'm afraid that I might fall, sa taas ng emosyon na mayroon ako.. hindi ko maisip kung gaano kasakit ang pagbagsak nito. Sapagka't hindi lahat ay nananatili sa itaas.
"I always watch you from afar.. but now you're here in my arms."
YOU ARE READING
Your Color That Shines
Teen Fiction"You're my rainbow that always shines every after the rain. You're the one I love, Iris."
