A Summer with Him [Book 2] (COMPLETED)

Chapter 12

Two weeks na ang nakalipas after i told Andrei na uuwi ako ng cagayan at heto ako ngayon hinatid pa sa airport.

"hoy babae tatawag ako sayo ah" ayan kanina pa siya nagbibilon sakin ng mga kung anu ano.

"oo na. Aalis na ako baka maiwan ako ng eroplano" i kiss him in the lips at tumalikod na.

Pagkaupo ko ay napasandala agad ako para kasing ang dali kong mapagod kaya buong byahe ay natulog lang ako.

Hindi na ako nagpasundo kila manong dahil alam ko naman na. Nagvan ako papunta doon saka sumakay ng trycicle.

"ateeeeeeee!" si bree ang bumungad sakin pagkatapak ko palang sa loob ng bahay. Nginitian ko siya saka niyakap namiss ko rin tong batang to eh.

"hija buti napasyal ka" sabi naman ni manag na tinulungan ako sa dala ko.

"oo manang eh para makapagrelax man lang ako" saka ako umupo sa sofa. Hapon na kasi dito natagalan ako sa pagcommute eh.

Naghanda si manang ng hapunan at naligo naman ako saka ako bumaba. Naglalakad ako papuntang kusina ng may tumawag.

"oh"

"i miss you"

"ilang hours palang Andrei haha" natawa ako sa sinabi niya.

"eh bakit ba?"

"sungit. Ano musta?"

"ikaw ang kamusta? Kumain ka diyan. At kapag lalabas ka magpasama ka kay bree alam naman niya"

"oo na po boss"

"sige na tatawag ako mamaya kumain ka na gabi na"

"opo i love you"

"i love you too baby" saka ko pinatay ang tawag at nagsimula ng kumain kasabay ko si manang at bree.

"alam mo ba hija? Noong umalis ka dito at iniwan mo si Andrei eh dali dali ba namang sumunod sayo hindi nga mapakali eh"

Nakinig lang ako sa sinasabi niya dahil gusto ko ring malaman kung ano ang ginawa niya.

"nung makita niya kasi at phone ko nataranta siya at sinugod ata si Mona" napanganga ako. Nakalimutan ko na yung babaeng yun ah.

"asan na nga pala siya manang?"

"hindi mo alam hija? Naadmit siya sa mental at ang balita ko may sakit ata daw sa utak." mas lalo akong napatanga sa sinabi niya.

"mula kasi nung umalis si Andread ay para siyang nababaliw na iniwan. Saka dumating yung point na nananakit na siya ng iba at mismong ama niya nasaktan niya. Yun rin ang dahilan kung bakit nawala na ang tatay niya."

"e-eh? Bakit manang anong nangyari?"

"nung minsang nanakit siya ng tao ay nahighblood ang papa niya kaya hindi na niya kinaya"

"eh manang asan na po si Mona?"

"nakaadmit palang ata siya hija. Natatakot na nga ang mga taga rito sa kaniya eh" napatango ako sa sinabi niya.

Ganun ba talaga siya kadesperada kay Andrei? Ganun na lang ang epekto ng pag alis niya?

Kinaumagahan agad akong tumakbo papunta sa banyo ng maramdaman ko na nasusuka ako. Agad akong napahawak sa tiyan ko at umupo sa sahig. Ilang araw nang ganito paggising ko ah hindi napapansin ni Andrei yun kasi una siyang nagigising sakin at umaalis minsan.

Napalaki ang mata ko ng maalala ang sintomas na ito. Hindi kaya buntis ako? Ilang bese ba naming ginawa? Oh my! Natataranta ako ng hindi ko alam.

Lamabas ako ng banyo at tinext muna si Andrei saka bumaba na nadatnan ko si bree na naglalaro sa baba. Hinanap ko agad si manang para magtanong.

"man--" pero hindi pa ako tapos magsalita ng maamoy ko ang isang ulam sa mesa kaya naduduwal nanaman ako.

"okay ka lang hija?" nagaalang tanong ni manang pagkalapit niya sakin. Tinuro ko ang ulam na iyon saka inilayo naman niya.

"anong nangyayari sayo hija?"

"yun rin po sana ang itatanong ko sa inyo eh ganun po ang nararamdaman ko tuwing umaga at ayaw ko po ng mga amoy na hindi ko alam"

"halla hija baka buntis ka?" nakangiting sabi niya.

"sa tingin mo manang?"

"oo naman alam na alam ko yan. Pero mamaya bibili ako ng pregnancy test mo"

"sige po manang" sabi ko nanaman dahil nahihilo ako.

Hindi ko muna to sasabihin kay Andrei pagbalik ko nalang ng manila saka ko sasabihin. Napahawak ako sa tiyan ko kung nandyan ka man baby kapit ka lang kay mama ha? At magpapahinga muna tayo dito para maganda ang pakiramdam ni mama.

Kinahapunan ay bumili talaga si manang kaya wala akong inaksayang panahon at sinubukan iyon.

My hands are trembling while im holding it and when i saw a two red line napaluha ako saka napaupo. Lumapit si manang saka tinignan yun niyakap naman niya ako sa tuwa.

Napaluha ako. Oh my god im gonna be a mom! Paulit ulit yun sa utak ko hindi makapaniwala. Kaya magmula nung araw na yun ay hindi magkanda ugaga si manang sa pagaalaga sakin pati rin si bree lagi akong niyayakap at kinakantahan.

Pang limang araw ko na dito sa cagayan at gabi nanaman wala kasi akong ginawa kundi matulog ganun lang oh minsan kinakausap si baby kahit hindi pa siya halata.

"hija doon muna kami sa kwarto at tuturuan ko lang sa takdang aralin niya" paalam ni manang sakin.

"sige manang" nginitian ko siya.

Napabuntong hininga ako saka naisip si Andrei kanina lang katatawag niya at ang kulit nanaman niya hindi ko pa nasabi sa kaniya eh. Nilabas ko ang phone ko at akmang tatawagan na ng walang signal sa loob kaya napakunot noo ako saka lumabas ng bahay.

Pumunta ako sa may duyan saka tinawagan si Andrei nakailang ring palang ng may biglang humampas sa ulo ko hindi masyadong malaks pero sapat na para mawalan ako ng malay.